BRUTAL ASSAULT 14, Φρούριο Josefov, Τσεχία
Μέρα 1η (6 Αυγούστου)
Είχε προηγηθεί μια επεισοδιακή βραδιά στην Πράγα, όπου το χόστελ που είχαμε κλείσει μας έπαιξε πουστιά (Athens deja-vu 1) με αποτέλεσμα να τρέχουμε βραδιάτικα φορτωμένοι διασχίζοντας με τα πόδια τη μισή Πράγα για να βρούμε άλλο την τελευταία στιγμή και καταλήξαμε νηστικοί (το να βρεις οτιδήποτε φτηνό στην Παλιά Πράγα είναι πιο απίθανο κι απ'το να βρεις βενζινάδικο στο βράχο της Ακρόπολης) σε πανάκριβο χόστελ μέσα στον πανικό από τουρίστες.
Έχουμε πει όμως πως ο Ελληνάρας επιβιώνει παντού αν πρόκειται για συναυλίες, οπότε κάτα το μεσημεράκι φτάνουμε με τρένο στο Χράντεκ Κράλοβε. Μια φοιτητούπολη στην ανατολική Τσεχία (130 χλμ από Πράγα), η οποία έχει αδειάσει για το καλοκαίρι και αυτές τις μέρες έχει κατακλυστεί από μαυροφορεμένους ταξιδιώτες για το Brutal Assault. Βρίσκουμε τον Άλκη και το Γιώργο, όλη η παρέα μπαίνει στο τρένο για το χωριουδάκι Γιάρομερ, και μετά από κάνα 20λεπτο περπάτημα φτάνουμε στο παλιό φρούριο Γιόζεφοβ, το χώρο του φεστιβάλ.
Σημειωτέον, όλη την εβδομάδα η Τσεχία χτυπήθηκε από πρωτοφανές κύμα καύσωνα, κάτι που έχει μετατρέψει το Γιόζεφοβ σε παραλία Βάρκιζας (Athens deja-vu 2), με τα μαγιό, της σαγιονάρες και τα συναφή να έχουν την τιμιτική τους. Όχι ότι μας χαλάει να βλέπουμε σχεδόν ημίγυμνες τσέχες βέβαια, αλλά αμα σκεφτούμε πως το rockwave ακυρώθηκε λόγω καταρρακτώδους βροχής, ε δεν πάμε καλά!
Πρώτη μπάντα που βλέπουμε ο Darkane. Δεν καταφέρνουν να κρατήσουν την προσοχή μου, οπότε η ανάγκη για τις πρώτες μπύρες με ωθεί στο μπαρ. Συνέχεια με Carnifex, που παίζουν καλά, δεμένα, αλλά και κοινότυπα, αλλά τα πράματα αρχίζουν να σοβαρεύουν κατά τις 6 παρά...
Sadus
Ξεκινούν με ήχο ανύπαρκτο ήχο (Athens deja-vu 3), αλλά προς το τέλος τα πράματα στρώνουν. Παρότι το φεστιβάλ έχει γενικώς πάρα πολύ καλό ήχο, αυτοί είναι οι μόνοι που χαντακώνονται. Ο Steve Di Giorgio παρότι γερασμένος παραμένει Θεός του metal, και η μία κομματάρα διαδέχεται την άλλη. Άξιοι. Καπάκια με το τέλος του σετ μεταφερόμαστε δίπλα.
Rotting Christ
(Athens deja-vu 4). Η πρώτη μπάντα που ξεσηκώνει τον κόσμο. Βρίσκω την Ελένη μπροστά, και δεν πιστεύουμε αυτό που γίνεται. Μαζική ανταπόκριση, singalongs, γενικώς ένας ψιλο-χαμός. Πραγματικά αυτή η μπάντα παίζει μπάλα στο τσάμπιονς λίγκ. Σετλιστ βασισμένο κυρίως στα τελευταία τους, αλλά όταν πέφτει Sign of Evil Existence & King of a Stellar War γίνεται της πόπης.
Madball
Τους είχα δει το 2001 στο Αν σ'εκείνη την "τελευταία" συναυλία τους. Η ιστορία με το reunion ένα χρόνο μετά με είχε ξενερώσει, αλλά το βουλώνω, γιατί οι εδώ παίρνουν κεφάλια. Απίστευτη απόδοση, Set it Off, κλείσιμο με Pride, από κάτω το ξύλο της αρκούδας (μπορεί το τσέχικο κοινό να είναι ξενέρωτο, αλλά όταν ανοίγει πιτ δεν έχει καμία σχέση με το ελληνικό "γύρω-γύρω-όλοι"). Σηκώνονται και τα πρώτα σοβαρά σύννεφα χώματος (Athens deja-vu 5). Η έκπληξη της ημέρας.
Η ώρα έχει πάει 8, και την κάνουμε για μάσα. Χάνω Orphaned Land και το μεγαλύτερο σετ των Pain αλλά πρέπει να κρατήσουμε δυνάμεις για τη συνέχεια. Λίγο που είδα από τους τελευταίους πάντως, είχαν καλή απόδοση, αλλά τα κομμάτια τους παραμένουν για τα πανηγύρια. Peter άσε το Βανδή-Μέταλ και ξαναβάλε μπρος τους Hypocrisy άμεσα!
Biohazard
Headliners της πρώτης μέρας. Κλήθηκαν να καλύψουν το κενό της ακύρωσης των Fear Factory. Στα μάτια μου δεν τους πλησιάζουν καν, αλλά είναι μεγάλη μπάντα σίγουρα. Original line-up, παίζουν όλα τα hits τους, ξεκίνημα με Shades of Grey (Τι να λέμε τώρα), Five blocks to the subway, How it is, διακοπή και επιστροφή με Punishment (ΑΟΥΑ!), αλλά ο Seinfeld λέει τις υπεραπίστευτες μαλακίες ανάμεσα στα κομμάτια.
Για το τέλος (ήταν η τελευταία συναυλία της περιοδείας) ανεβάζουν καμιά 20-αριά γκόμενες στη σκηνή και παίζουν διασκευή Ain't goin' out like that από Cypress Hill. Ωραία φάση δε λέω, αλλά αν αυτά γίνονται σε κάθε λάιβ τους, μάλλον μιλάμε για τους Manowar του Hardcore.
Με το τέλος της εμφάνισής τους, ανακοινώνεται πως έγινε τράμπα στο πρόγραμμα και στη θέση των Cynic θα εμφανιστούν οι Brutal Truth. Oι πρώτοι θα παίξουν στις 2.00 τη νύχτα, οπότε συνειδητοποιώ πως δεν είναι γραφτό να τους δω ποτέ.
Brutal Truth
Καϊλα σκέτη! Ο Dan Lilker είναι απλά θεός, ο Kevin Sharp είναι ο Νικόλας Πατέρας με καουμπόικο καπέλο, τσιτωμένο μπουλντοζέ grindcore και τα μυαλά στα κάγκελα. Ο Sharp κάνει και Παττον-ικά κολπάκια με μικρόφωνα στο στόμα κλπ. Ηγέτες!
Δεν είδα: Flowers for whores, Lucifer Principle, War from a harlots mouth, orphaned land, turisas, mithras, Cynic
Μέρα 3η (8 Αυγούστου)
Η κούραση της προηγούμενης μέρας μάς βγαίνει, με αποτέλεσμα να χάσουμε Red Chord & Cripple Bastards. Shit!
Hate Eternal
O Erik Rutan είναι εμβληματική μορφή του Death Metal, ο ήχος καθαρός, οπότε καταλαβαίνουμε το παίζει, το λυσσασμένο υλικό τους αποδίδεται άψογα. Ωραίοι!
Raunchy
Προσφατοι In Flames Γ' Κατηγορίας. Ώρα για μπύρες.
Misery Index
Με μια απίστευτη δισκάρα στη βαλίτσα, έρχονται και μας παίρνουν τα κεφάλια. Απίστευτοι, γαμάνε, ενώ όλα τα λεφτά ο κιθαρίστας που μιάζει με 60χρονο Dimebag σε speed overdose! Γάμησαν!
Anaal Νathrakh
ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ! ΠΑΝΙΚΟΣ! ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ!
Λάιβ τα black metal στοιχεία υποχωρούν, και το παροξυσμικό grind έρχεται στην επιφάνεια. Ο vitriol επί σκηνής είναι ΘΕΟΣ, ενώ τα καταφέρνει καλά και στα καθαρά (σχεδόν epic metal) φωνητικά. Σετλιστ από όλα τα άλμπουμς, στο Do Not Speak γίνεται της καριόλας.
Suffocation
ΘΕΟΙ! Κατά γενική ομολογία, η κορυφαία μπάντα του φεστιβάλ. Είμαι τρισμέγιστος μαλάκας που τους έχασα στην Αθήνα,
αλλά εδώ παίρνω το αίμα μου πίσω. Χαμός από κάτω. Συγκλονιστική εμφάνιση, η επιτομή του death metal live, liege of inveracity, catatonia, infecting the crypts, ΘΕΟΙ!
Immortal
Headliners της τελευταίας μέρας.
Έχουν τον Apollyon (Dodheimsgard, Aura Noir) στο μπάσο, Παίζουν τα κλασικά τους κομμάτια, εκρήξεις, ο Abbath κάνει και κολπάκια με φωτιές, τους τα ανταποδίδουν και οι οπαδοί τους, αλλά τι να μας πούνε όταν έχει προηγηθεί τέτοια εμφάνιση από τους Suffocation!
Walls of Jericho
Η Kandace από ασχημούλα έχει μεταμορφωθεί σε γκομενέτο περιοπής, αλλά δεν έχει χάσει καθόλου σε τσαμπουκά και οργή. Παίζουν με μεγάλη λύσσα και ωθούν το κοινό σε συνεχή circle pits. Ωραίοι!
Marduk
Δεν ήξερα τι να περιμένω, πάντως ο Arioch είναι πολύ επιβλητικός frontman. Αναμφίβολα τον προτιμώ από τον Legion. To μόνιμο παράπονό μου είναι ότι τα καλύτερα κομμάτια τους δεν τα παίζουν λάιβ. Με αποζημιώνουν με ένα Of Hell's Fire πάντως. Δυνατοί!
Δεν είδα:
Black Bomb A, FDK, Agathodaimon, Gama Bomb, Ashes You Leave, Red Chord, Cripple Bastards, Ador Dorath, Faceless, Ghost Brigade, Evile, Atrox, Skepticism, Eternal Deformity
Brutal Assault After Party: Suffocation, Atrox, Ghost Brigade
Exit Chmelnice, Πράγα, 9/8/2009
Μέρα 1η (6 Αυγούστου)
Έχουμε πει όμως πως ο Ελληνάρας επιβιώνει παντού αν πρόκειται για συναυλίες, οπότε κάτα το μεσημεράκι φτάνουμε με τρένο στο Χράντεκ Κράλοβε. Μια φοιτητούπολη στην ανατολική Τσεχία (130 χλμ από Πράγα), η οποία έχει αδειάσει για το καλοκαίρι και αυτές τις μέρες έχει κατακλυστεί από μαυροφορεμένους ταξιδιώτες για το Brutal Assault. Βρίσκουμε τον Άλκη και το Γιώργο, όλη η παρέα μπαίνει στο τρένο για το χωριουδάκι Γιάρομερ, και μετά από κάνα 20λεπτο περπάτημα φτάνουμε στο παλιό φρούριο Γιόζεφοβ, το χώρο του φεστιβάλ.
Σημειωτέον, όλη την εβδομάδα η Τσεχία χτυπήθηκε από πρωτοφανές κύμα καύσωνα, κάτι που έχει μετατρέψει το Γιόζεφοβ σε παραλία Βάρκιζας (Athens deja-vu 2), με τα μαγιό, της σαγιονάρες και τα συναφή να έχουν την τιμιτική τους. Όχι ότι μας χαλάει να βλέπουμε σχεδόν ημίγυμνες τσέχες βέβαια, αλλά αμα σκεφτούμε πως το rockwave ακυρώθηκε λόγω καταρρακτώδους βροχής, ε δεν πάμε καλά!
Πρώτη μπάντα που βλέπουμε ο Darkane. Δεν καταφέρνουν να κρατήσουν την προσοχή μου, οπότε η ανάγκη για τις πρώτες μπύρες με ωθεί στο μπαρ. Συνέχεια με Carnifex, που παίζουν καλά, δεμένα, αλλά και κοινότυπα, αλλά τα πράματα αρχίζουν να σοβαρεύουν κατά τις 6 παρά...
Sadus
Ξεκινούν με ήχο ανύπαρκτο ήχο (Athens deja-vu 3), αλλά προς το τέλος τα πράματα στρώνουν. Παρότι το φεστιβάλ έχει γενικώς πάρα πολύ καλό ήχο, αυτοί είναι οι μόνοι που χαντακώνονται. Ο Steve Di Giorgio παρότι γερασμένος παραμένει Θεός του metal, και η μία κομματάρα διαδέχεται την άλλη. Άξιοι. Καπάκια με το τέλος του σετ μεταφερόμαστε δίπλα.
Rotting Christ
(Athens deja-vu 4). Η πρώτη μπάντα που ξεσηκώνει τον κόσμο. Βρίσκω την Ελένη μπροστά, και δεν πιστεύουμε αυτό που γίνεται. Μαζική ανταπόκριση, singalongs, γενικώς ένας ψιλο-χαμός. Πραγματικά αυτή η μπάντα παίζει μπάλα στο τσάμπιονς λίγκ. Σετλιστ βασισμένο κυρίως στα τελευταία τους, αλλά όταν πέφτει Sign of Evil Existence & King of a Stellar War γίνεται της πόπης.
Madball
Τους είχα δει το 2001 στο Αν σ'εκείνη την "τελευταία" συναυλία τους. Η ιστορία με το reunion ένα χρόνο μετά με είχε ξενερώσει, αλλά το βουλώνω, γιατί οι εδώ παίρνουν κεφάλια. Απίστευτη απόδοση, Set it Off, κλείσιμο με Pride, από κάτω το ξύλο της αρκούδας (μπορεί το τσέχικο κοινό να είναι ξενέρωτο, αλλά όταν ανοίγει πιτ δεν έχει καμία σχέση με το ελληνικό "γύρω-γύρω-όλοι"). Σηκώνονται και τα πρώτα σοβαρά σύννεφα χώματος (Athens deja-vu 5). Η έκπληξη της ημέρας.
Η ώρα έχει πάει 8, και την κάνουμε για μάσα. Χάνω Orphaned Land και το μεγαλύτερο σετ των Pain αλλά πρέπει να κρατήσουμε δυνάμεις για τη συνέχεια. Λίγο που είδα από τους τελευταίους πάντως, είχαν καλή απόδοση, αλλά τα κομμάτια τους παραμένουν για τα πανηγύρια. Peter άσε το Βανδή-Μέταλ και ξαναβάλε μπρος τους Hypocrisy άμεσα!
Biohazard
Headliners της πρώτης μέρας. Κλήθηκαν να καλύψουν το κενό της ακύρωσης των Fear Factory. Στα μάτια μου δεν τους πλησιάζουν καν, αλλά είναι μεγάλη μπάντα σίγουρα. Original line-up, παίζουν όλα τα hits τους, ξεκίνημα με Shades of Grey (Τι να λέμε τώρα), Five blocks to the subway, How it is, διακοπή και επιστροφή με Punishment (ΑΟΥΑ!), αλλά ο Seinfeld λέει τις υπεραπίστευτες μαλακίες ανάμεσα στα κομμάτια.
Για το τέλος (ήταν η τελευταία συναυλία της περιοδείας) ανεβάζουν καμιά 20-αριά γκόμενες στη σκηνή και παίζουν διασκευή Ain't goin' out like that από Cypress Hill. Ωραία φάση δε λέω, αλλά αν αυτά γίνονται σε κάθε λάιβ τους, μάλλον μιλάμε για τους Manowar του Hardcore.
Με το τέλος της εμφάνισής τους, ανακοινώνεται πως έγινε τράμπα στο πρόγραμμα και στη θέση των Cynic θα εμφανιστούν οι Brutal Truth. Oι πρώτοι θα παίξουν στις 2.00 τη νύχτα, οπότε συνειδητοποιώ πως δεν είναι γραφτό να τους δω ποτέ.
Brutal Truth
Καϊλα σκέτη! Ο Dan Lilker είναι απλά θεός, ο Kevin Sharp είναι ο Νικόλας Πατέρας με καουμπόικο καπέλο, τσιτωμένο μπουλντοζέ grindcore και τα μυαλά στα κάγκελα. Ο Sharp κάνει και Παττον-ικά κολπάκια με μικρόφωνα στο στόμα κλπ. Ηγέτες!
Δεν είδα: Flowers for whores, Lucifer Principle, War from a harlots mouth, orphaned land, turisas, mithras, Cynic
Μέρα 2η (7 Αυγούστου)
Σκάω μύτη στο Γιόζεφοβ κατά τις 13.20 ενώ ήδη έχουν εμφανιστεί 6 μπάντες (!!!). Ο Άλκης μου λέει πως οι Psycroptic πήραν κεφάλια και δεν έχω λόγω να μην τον πιστέψω, εγώ όμως έχω έρθει να δω τους επόμενους.
Negura Bunget
Δεν ξέρω τι παίχτηκε τελικά με τις αλλαγές μελών, εγώ πάνω-κάτω την ίδια μπάντα που έπαιξε και στο Roadburn βλέπω, το τελετουργικό black metal τους αποδίδεται και πάλι άψογα, τα φολκ ξυλόφωνα κλπ είναι εδώ, αλλά κάτω από την ντάλα και με θερμοκρασία που πλησιάζει τους 30 βαθμούς είναι αδύνατον να τους εκτιμήσεις.
Vomitory
Αντίθετα, το μπετονιέρα-death-metal αυτών εδώ λειτουργεί μια χαρά. Τα συννεφα σκόνης επανεμφανίζονται, το πιτ είναι εδώ, παίζουν με κέφι και τσαμπουκά, γαμάνε!
Gadget
Μόνο Gadget που λέει κι η Trelen, ο τραγουδιστής προέρχεται από ατύχημα και βγαίνει με πατερίτσα, λυσσασμένο χτικιάρικο grind, άξιοι!
Grave
Τα πράματα ζορίζουν. Χαμός στο πιτ, οι death metal ύμνοι σκάνε ο ένας μετά τον άλλο, κλείσιμο με Soulless, μεγάλη μπάντα!
Κάπου εδώ ανακοινώνεται ότι οι Dagoba ακύρωσαν. Στον πούτσο μας, αλλά ήθελα αυτό το διάστημα να αράξω λίγο, ενώ τώρα έχουν μετακινιθεί όλοι προς τα έξω. Τεσπά.
Atheist
To τεχνικό τους στυλ δεν προκαλεί τόσο πανικό όσο των προηγούμενων, ο Tony Choy έχει σκάσει μύτη με πράσινη φορμίτσα σαν να γύρισε από
τζόκινγκ, αλλά είναι όλοι τους παιχταράδες και παίζουν κλασικά κομμάτια. Γαμάτοι.
Beneath the Massacre
Ημουν για να την κάνω για μπύρες, ο Άλκης με έπεισε να μείνω. Και δεν το μετάνιωσα. Χαμός στο πιτ, το υπερτεχνικό brutal death τους προκαλεί μαζική υστερία. Αποστομωτικοί.
Pestilence
Δεν ξέρω τι είχε παιχτεί στην Αθήνα και κράζατε όλοι, εδώ εμένα μου φάνικαν υπεργαμάτοι. Ο Tony Choy είναι και πάλι εδώ με τη φορμίτσα του, οι κομματάρες σκάνε από παντού. Δεν παίζουν Stigmatized, αλλά αποζημιώνουν με Land of Tears. Αν μιλούσε κι ο Mameli λιγότερο θα'ταν τέλεια.
Brujeria
Η έκπληξη! Από το πουθενά σκάνε οι Μπρουχερρρίια και προκαλούν σεισμό στο κοινό. Τα σύννεφα χώματος κρύβουν τη σκηνή, στην κιθάρα ο Shane Embury (Napalm Death), στο μπάσο (κόβω το χέρι μου πως είναι) ο Jeff Walker (Carcass). Απευθύνονται στο κοινό μόνο στα ισπανικά, Punk/Crust καταιγισμός, Μachette, και κλείσιμο με την προηχογραφημένη διασκευή στο Macarena!
Opeth
Aποψινοί headliners. Τους βλέπω λίγο, ενώ τρώω πίτσα. Καλά παίζουν, αλλά ούτε τώρα μού λένε τίποτα τα τραγούδια τους.
Testament
Οτι είναι θεοί, το ξέρουμε. Οτί λάιβ είναι θεότεροι, κι αυτό το ξέρουμε. Εμφάνιση παρόμοια με αυτή της Αθηνας, αλλά με άψογο ήχο, απότε καταλαβαίνετε...
Ulver
Η παράταιρη νότα του φεστιβάλ. Από τα κομμάτια που παίζουν αναγνωρίζω μόνο το porn piece,
6 άτομα επί σκηνής, ψαγμένα visuals στις γιγαντοοθόνες. Trippy καταστάσεις, αλλά είναι δεδομένο πως δεν κολλάνε. Σε κάνα Roadburn θα'ταν καλύτερα. Το κοινό είτε αποχωρεί, είτε κοιτάει σα χαζεμένο, είτε περιμένει στα μπαρ. Α, κι ένας μεθυσμένος Τσέχος χορεύει ζεμπεκιές και κάνει καμάκι. Στην Ελλάδα ίσως και να τρώγαν μπουκάλια σε ανάλογη περίπτωση...
Dark Funeral
Γελάει ο κόσμος.
Δεν είδα: Action, Casketgarden, Forgotten Silence, Obscura, Depresy, Psycroptic, Vreid, Novembers Doom, Evergreen Terrace
Negura Bunget
Δεν ξέρω τι παίχτηκε τελικά με τις αλλαγές μελών, εγώ πάνω-κάτω την ίδια μπάντα που έπαιξε και στο Roadburn βλέπω, το τελετουργικό black metal τους αποδίδεται και πάλι άψογα, τα φολκ ξυλόφωνα κλπ είναι εδώ, αλλά κάτω από την ντάλα και με θερμοκρασία που πλησιάζει τους 30 βαθμούς είναι αδύνατον να τους εκτιμήσεις.
Vomitory
Αντίθετα, το μπετονιέρα-death-metal αυτών εδώ λειτουργεί μια χαρά. Τα συννεφα σκόνης επανεμφανίζονται, το πιτ είναι εδώ, παίζουν με κέφι και τσαμπουκά, γαμάνε!
Gadget
Μόνο Gadget που λέει κι η Trelen, ο τραγουδιστής προέρχεται από ατύχημα και βγαίνει με πατερίτσα, λυσσασμένο χτικιάρικο grind, άξιοι!
Grave
Τα πράματα ζορίζουν. Χαμός στο πιτ, οι death metal ύμνοι σκάνε ο ένας μετά τον άλλο, κλείσιμο με Soulless, μεγάλη μπάντα!
Κάπου εδώ ανακοινώνεται ότι οι Dagoba ακύρωσαν. Στον πούτσο μας, αλλά ήθελα αυτό το διάστημα να αράξω λίγο, ενώ τώρα έχουν μετακινιθεί όλοι προς τα έξω. Τεσπά.
Atheist
To τεχνικό τους στυλ δεν προκαλεί τόσο πανικό όσο των προηγούμενων, ο Tony Choy έχει σκάσει μύτη με πράσινη φορμίτσα σαν να γύρισε από
τζόκινγκ, αλλά είναι όλοι τους παιχταράδες και παίζουν κλασικά κομμάτια. Γαμάτοι.Beneath the Massacre
Ημουν για να την κάνω για μπύρες, ο Άλκης με έπεισε να μείνω. Και δεν το μετάνιωσα. Χαμός στο πιτ, το υπερτεχνικό brutal death τους προκαλεί μαζική υστερία. Αποστομωτικοί.
Pestilence
Δεν ξέρω τι είχε παιχτεί στην Αθήνα και κράζατε όλοι, εδώ εμένα μου φάνικαν υπεργαμάτοι. Ο Tony Choy είναι και πάλι εδώ με τη φορμίτσα του, οι κομματάρες σκάνε από παντού. Δεν παίζουν Stigmatized, αλλά αποζημιώνουν με Land of Tears. Αν μιλούσε κι ο Mameli λιγότερο θα'ταν τέλεια.
Brujeria
Η έκπληξη! Από το πουθενά σκάνε οι Μπρουχερρρίια και προκαλούν σεισμό στο κοινό. Τα σύννεφα χώματος κρύβουν τη σκηνή, στην κιθάρα ο Shane Embury (Napalm Death), στο μπάσο (κόβω το χέρι μου πως είναι) ο Jeff Walker (Carcass). Απευθύνονται στο κοινό μόνο στα ισπανικά, Punk/Crust καταιγισμός, Μachette, και κλείσιμο με την προηχογραφημένη διασκευή στο Macarena!
Opeth
Aποψινοί headliners. Τους βλέπω λίγο, ενώ τρώω πίτσα. Καλά παίζουν, αλλά ούτε τώρα μού λένε τίποτα τα τραγούδια τους.
Testament
Οτι είναι θεοί, το ξέρουμε. Οτί λάιβ είναι θεότεροι, κι αυτό το ξέρουμε. Εμφάνιση παρόμοια με αυτή της Αθηνας, αλλά με άψογο ήχο, απότε καταλαβαίνετε...
Ulver
Η παράταιρη νότα του φεστιβάλ. Από τα κομμάτια που παίζουν αναγνωρίζω μόνο το porn piece,
6 άτομα επί σκηνής, ψαγμένα visuals στις γιγαντοοθόνες. Trippy καταστάσεις, αλλά είναι δεδομένο πως δεν κολλάνε. Σε κάνα Roadburn θα'ταν καλύτερα. Το κοινό είτε αποχωρεί, είτε κοιτάει σα χαζεμένο, είτε περιμένει στα μπαρ. Α, κι ένας μεθυσμένος Τσέχος χορεύει ζεμπεκιές και κάνει καμάκι. Στην Ελλάδα ίσως και να τρώγαν μπουκάλια σε ανάλογη περίπτωση...Dark Funeral
Γελάει ο κόσμος.
Δεν είδα: Action, Casketgarden, Forgotten Silence, Obscura, Depresy, Psycroptic, Vreid, Novembers Doom, Evergreen Terrace
Μέρα 3η (8 Αυγούστου)
Η κούραση της προηγούμενης μέρας μάς βγαίνει, με αποτέλεσμα να χάσουμε Red Chord & Cripple Bastards. Shit!
Hate Eternal
O Erik Rutan είναι εμβληματική μορφή του Death Metal, ο ήχος καθαρός, οπότε καταλαβαίνουμε το παίζει, το λυσσασμένο υλικό τους αποδίδεται άψογα. Ωραίοι!
Raunchy
Προσφατοι In Flames Γ' Κατηγορίας. Ώρα για μπύρες.
Misery Index
Με μια απίστευτη δισκάρα στη βαλίτσα, έρχονται και μας παίρνουν τα κεφάλια. Απίστευτοι, γαμάνε, ενώ όλα τα λεφτά ο κιθαρίστας που μιάζει με 60χρονο Dimebag σε speed overdose! Γάμησαν!
Anaal Νathrakh
ΤΗΣ ΠΟΥΤΑΝΑΣ! ΠΑΝΙΚΟΣ! ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ!
Λάιβ τα black metal στοιχεία υποχωρούν, και το παροξυσμικό grind έρχεται στην επιφάνεια. Ο vitriol επί σκηνής είναι ΘΕΟΣ, ενώ τα καταφέρνει καλά και στα καθαρά (σχεδόν epic metal) φωνητικά. Σετλιστ από όλα τα άλμπουμς, στο Do Not Speak γίνεται της καριόλας.Suffocation
ΘΕΟΙ! Κατά γενική ομολογία, η κορυφαία μπάντα του φεστιβάλ. Είμαι τρισμέγιστος μαλάκας που τους έχασα στην Αθήνα,
αλλά εδώ παίρνω το αίμα μου πίσω. Χαμός από κάτω. Συγκλονιστική εμφάνιση, η επιτομή του death metal live, liege of inveracity, catatonia, infecting the crypts, ΘΕΟΙ!Immortal
Headliners της τελευταίας μέρας.
Έχουν τον Apollyon (Dodheimsgard, Aura Noir) στο μπάσο, Παίζουν τα κλασικά τους κομμάτια, εκρήξεις, ο Abbath κάνει και κολπάκια με φωτιές, τους τα ανταποδίδουν και οι οπαδοί τους, αλλά τι να μας πούνε όταν έχει προηγηθεί τέτοια εμφάνιση από τους Suffocation!Walls of Jericho
Η Kandace από ασχημούλα έχει μεταμορφωθεί σε γκομενέτο περιοπής, αλλά δεν έχει χάσει καθόλου σε τσαμπουκά και οργή. Παίζουν με μεγάλη λύσσα και ωθούν το κοινό σε συνεχή circle pits. Ωραίοι!
Marduk
Δεν ήξερα τι να περιμένω, πάντως ο Arioch είναι πολύ επιβλητικός frontman. Αναμφίβολα τον προτιμώ από τον Legion. To μόνιμο παράπονό μου είναι ότι τα καλύτερα κομμάτια τους δεν τα παίζουν λάιβ. Με αποζημιώνουν με ένα Of Hell's Fire πάντως. Δυνατοί!
Δεν είδα:
Black Bomb A, FDK, Agathodaimon, Gama Bomb, Ashes You Leave, Red Chord, Cripple Bastards, Ador Dorath, Faceless, Ghost Brigade, Evile, Atrox, Skepticism, Eternal Deformity
Brutal Assault After Party: Suffocation, Atrox, Ghost Brigade
Exit Chmelnice, Πράγα, 9/8/2009
Λίγο πριν τελειώσει η τελευταία μέρα, μαθαίνουμε ότι έχει και συνέχεια στην Πράγα. Τιμή εισητιρίου 16 ευρώ, αλλά για όσους έχουν βραχιολάκι ΒΑ υπάρχει έκπτωση και το εισιτήριο φτάνει στο αστρονομικό ποσό των 4 ευρώ! Εννοείται πως χέζουμε τη βόλτα στην Πράγα για να ξαναδούμε Suffocation!
Το κλαμπ είναι στο προάστειο Praha 3 αλλά φτάνουμε εύκολα με τραμ. Χώρος λίγο μικρότερος από το texas (ή όπως διάολο λέγεται τώρα) με αστείο εξαερισμό, αλλά πολύ καλή υπερυψωμένη σκηνή, φτηνές μπύρες και καθαρές τουαλέτες. Μπαίνουμε λίγο αφότου τελειώνουν οι Ghost Brigade, αράζουμε, και μετά από λίγο βλέπουμε Atrox που τους χάσαμε στο φεστιβάλ.
Συμπαθητικότατο progmetal και πολύ συμπαθής η φιγούρα του μονόχειρα τραγουδιστή.
Στο κλαμπ είναι βαριά 50 άτομα εκ των οποίων 8 έλληνες και 10 μεθυσμένοι άγγλοι. Καταλαβαίνετε τι έγινε όταν βγήκαν οι Suffocation! Η αποθέωση του "good friendly violent fun". Moshing, circle-pits, το stage-diving έχει την τιμιτική του αφού δεν υπάρχουν σεκιουριτάδες (πρέπει να βούτηξα κάπου 10 φορές!) οι Suffocation παίζουν παρόμοιο σετ με χτές (+ 1-2 κομμάτια αν θυμάμαι καλά). Γενικώς ΧΥΣΙΜΟ σκέτο! Υπερκάλτ σκηνικό!
Συνολικά για το φεστιβάλ:
Το κλαμπ είναι στο προάστειο Praha 3 αλλά φτάνουμε εύκολα με τραμ. Χώρος λίγο μικρότερος από το texas (ή όπως διάολο λέγεται τώρα) με αστείο εξαερισμό, αλλά πολύ καλή υπερυψωμένη σκηνή, φτηνές μπύρες και καθαρές τουαλέτες. Μπαίνουμε λίγο αφότου τελειώνουν οι Ghost Brigade, αράζουμε, και μετά από λίγο βλέπουμε Atrox που τους χάσαμε στο φεστιβάλ.
Συμπαθητικότατο progmetal και πολύ συμπαθής η φιγούρα του μονόχειρα τραγουδιστή.
Στο κλαμπ είναι βαριά 50 άτομα εκ των οποίων 8 έλληνες και 10 μεθυσμένοι άγγλοι. Καταλαβαίνετε τι έγινε όταν βγήκαν οι Suffocation! Η αποθέωση του "good friendly violent fun". Moshing, circle-pits, το stage-diving έχει την τιμιτική του αφού δεν υπάρχουν σεκιουριτάδες (πρέπει να βούτηξα κάπου 10 φορές!) οι Suffocation παίζουν παρόμοιο σετ με χτές (+ 1-2 κομμάτια αν θυμάμαι καλά). Γενικώς ΧΥΣΙΜΟ σκέτο! Υπερκάλτ σκηνικό! Συνολικά για το φεστιβάλ:- Η μέση μου και οι ώμοι μου είναι διαλυμένοι, ήπια αμέτρητες ποσότητες μπύρας (σε λογικές τιμές), αλλά είναι ΧΥΣΙΜΟ λέμε!
- Φέτος το λαιναπ δεν ήταν τόσο δυνατό όσο πέρσι, με αποτέλεσμα να έχει λιγότερο κόσμο (12-13.000 φέτος, 14-15.000 περσι) αλλά μας αποζημίωσε ο καλός καιρός.
- Η αύξηση στην τιμή του εισιτηρίου από πέρσι δεν έγινε στο ντούκου, αλλά έφερε φρουρούμενο φωτισμένο κάμπινγκ (μετά το περσινό πλιάτσικο που έγινε στους εκδρομείς), ιδιωτικά ταξί που μετέφεραν τον κόσμο στο Χραντεκ Κράλοβε με χαμηλό αντίτιμο και αρκετές βελτιώσεις.
- Ρισπέκτ σε όλους τους Έλληνες που ανέβηκαν φέτος. Πρέπει να ήμασταν κάπου 20 έλληνες πάνω. Χαιρετισμούς στα παιδιά από τη Λάρισα.
- Το μπλουζάκι μου Dead Congregation που έγινε αντικείμενο θαυμασμού από κάποιους ψαγμένους ξένους.
- Γι όσους αναρωτιούνται ακόμα αν το φεστιβάλ αξίζει, θυμηθείτε σε ποιά χώρα γίνεται, και δείτε τις παρακάτω φωτό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου