Drainland - And so our Troubles Began (2011)

Το όνομα των ιρλανδών Drainland γενικώς παίζει έντονα στο underground τα τελευταία δυο-τρία χρόνια, και αυτός είναι και ο λόγος που το συγκεκριμένο cd βγαίνει με τη σφραγίδα της Southern Lord. Oμολογώ πως είχα έρθει και στο παρελθόν σε επαφή με τη μουσική τους (συγκεκριμένα στo "Swine"  και "Year One" EP) αλλά δεν είχαν καταφέρει να με κρατήσουν. Το "And So our troubles began" είναι μάλλον ο πρώτος τους ολοκληρωμένος δίσκος και αρχικά κυκλοφόρησε πέρσι από τη συνεργασία De Graanrepubliek, IFB και Headwrecker Records με διαφορετικό εξώφυλλο, αυτή εδώ είναι η επανακυκλοφορία του από τη Southern Lord με bonus τα δύο κομμάτια που υπήρχαν στο split με Grinding Halt την ίδια χρονιά.
Χοντρικά πρόκειται για μια hardcore/sludge μπάντα αλλά μην πάει ο νους στον Eyehategod κλώνο της διπλανής πόρτας, ο δίσκος περιέχει ισόποσες δόσεις από τα δύο συστατικά, το sludge εκπροσωπείται από αρχετυπικές καταβολές της σχολής των EHG όπως Noothgrush και λοιποί αδικοχαμένοι ήρωες, το hardcore στοιχείο είναι επίσης oldschool (αποφεύγουν το σκόπελο του να crust-ίζουν άσκοπα, τάση που μεγαλώνει ανυσηχητικά στο underground) και μου'φερε στο νου Black Flag, ενώ το μείγμα συμπληρώνεται με διάφορα noise feedbacks και ματζούνια. Καταπληκτικό αποτέλεσμα, τέτοιο κόλλημα με oldschool κυκλοφορία έχω να πάθω από τότε που πρωτοάκουσα Thou αν λέει αυτό κάτι. Όλες οι κυκλοφορίες των Drainland είναι διαθέσιμες για δωρεάν κατέβασμα εδώ: http://drainland.bandcamp.com

Brutal Truth- Walking Corpse 2112 EP (streaming)

Το τελευταίο άλμπουμ των Brutal Truth με κούρασε σε τέτοιο βαθμό που δεν είχα κουράγιο ούτε review να γράψω. Το βρήκα υπερβολικά τεχνικό και κατ'ουσίαν άψυχο. Aυτό εδώ είναι ένα digital EP δύο κομματιών, τα οποία είχαν εμφανιστεί και στη σειρά flexi series του decibel (δεν είμαι σίγουρος αν είναι οι ίδιες ηχογραφήσεις όμως) και παίζει streaming εδώ.

Roadburn 2012 Update 26.11

To Roadburn 2012 έκανε sold-out λέει σε εφτά (7) λεπτά. Φέτος είχα αποφασίσει ότι είναι πολλά τα λεφτά Άρη και μετά από 3 σερί εμφανίσεις στο Τίλμπουρχ θα απέχω. Τεσπά το line-up είναι όπως πάντα πανίσχυρο:

Conan news

photo: Matt Thomas http://www.mattthomas.co.uk/

Σύμφωνα με το doommantia, οι βρετανοί θεοί του doom/sludge Conan ετοιμάζουν νέο άλμπουμ και ευρωπαϊκή περιοδεία.

Η τριάδα θα μπει στα Foel Studio, Mid-Wales την επόμενη εβδομάδα για να ξεκινήσει τις ηχογραφήσεις για το δεύτερό της άλμπουμ, με παραγωγό ξανά τον Chris Fielding. Η κυκλοφορία αναμένεται για την άνοιξη του 2012 από την Burning World Records.

ο τραγουδιστής Jon είπε:
“Είναι κάποιος καιρός που τώρα που δουλεύουμετα κομμάτια, και είμαστε πραγματικά χαρούμενοι με το πώς ακούγονται. Χαιρόμαστε που θα ξαναπάμε στα Foel, και θα δουλέψουμε με τον Chris ξανά - είμαστε σίγουρα σε καλά χέρια εκεί. 2012 δείχνει να πάει καλά για μας και ανυπομονούμε”.

Η εμφάνιση των Conan στο φετινό Roadburn στις 13 Απριλίου θα είναι και η πρώτη τους στην Ηπειρωτική Ευρώπη. Ο Jon προσθέτει:  “Είναι μεγάλη τιμή που μας ζητήθηκε να παίξουμε στο Roadburn, φυσικά. Είναι πολύ σημαντικό φεστιβάλ, και το line up για το 2012 είναι φανταστικό- Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα είμαστε μέρος του.” Μετά το Roadburn, θα ακολουθήσει περιοδεία στην Ευρώπη για μία εβδομάδα.
http://www.facebook.com/pages/Conan

Lord Vicar - Sons of Osiris (2011)

Το δεύτερο άλμπουμ των Lord Vicar το περίμενα καρτερικά το τελευταίο διάστημα, μιας και γνώρισα το σχήμα πρόσφατα οπότε με βρήκε στη φάση όπου ακούω τακτικά τις δουλειές τους. Για την ιστορία, οι Lord Vicar δεν είναι κάποια τυχαία μπάντα, είναι το σχήμα του Peter Vicar, άλλοτε κιθαρίστα των πελώριων Reverend Bizarre και του Lord Chritus, ο οποίος έχει σταθεί πίσω από το μικρόφωνο των Count Raven και Saint Vitus. To φοβερό ΕΡ με Griftegård μου είχε ανοίξει την όρεξη για το "Sons of Osiris".
To ύφος του δίσκου δεν παρουσιάζει εκπλήξεις, οι Lord Vicar είναι μια πιο-παραδοσιακή-δε-γίνεται doom metal μπάντα, και στο νέο δίσκο προσφέρουν κάποιες μεγάλες στιγμές όπως τα δύο μέρη του ομώνυμου κομματιού, το γαμάτο "Between the Blue Temple and the North Tower", και η υπέροχη μπαλάντα "Endless November", οι οποίες όμως δυστυχώς συνυπάρχουν και με κάποιες αρκετά μετριότερες, το sabbath/zeppelin τζαμάρισμα στη μέση του "Child Witness" σώζει μια κατά τ'άλλα βαρετή σύνθεση.
Συνολικά ένας ωραίος δίσκος παραδοσιακού doom metal, αλλά κατώτερος από το ντεμπούτο.

I Want You Dead - We are the Legions of Scums (2010)

Το metalcore είναι μια πονεμένη ιστορία. Άμα ρωτήσεις κάποιον που ήταν εδώ στα 90ς και κάποιον που μυήθηκε στην ακραία μουσική τα τελευταία δέκα χρόνια θα πάρεις μια τελείως διαφορετική εικόνα περί του συγκεκριμένου όρου. Το άλμπουμ των I Want You Dead είναι για μας τους "παλαιών αρχών". Με βάση το μεταλλικό hardcore της 90ς σχολής των Madball και Integrity, οι πατρινοί δίνουν ένα σύντομο αλλά εκρηκτικό άλμπουμ. Τα κομμάτια έχουν πολύ πιασάρικους ρυθμούς και σωστά κοψίματα ενώ η ρετρολαγνεία που τυχόν παραμονεύει διαλύεται από ένα τείχος τσιμεντένιων death metal επιρροών, όπως και μικρολεπτομέρειες που φανερώνουν πως τα παιδιά έχουν μυριστεί όσα συνέβησαν στην ακραία μουσική τα τελευταία χρόνια. Highlights το εισαγωγικό "Let's Get this Straight" και το πιασάρικο-μέχρι-θανάτου "Moshpit Bruise", εγγύηση για ξυλάρες στα moshpits. Το άλμπουμ κλείνει με μια διασκευή στο "Old Tyme Hardcore" των Slapshot.
Όπως πολλές μπάντες της πατρινής σκηνής, έτσι και οι IWYD διανέμουν τη μουσική τους δωρεάν (τσεκάρετε το http://thecrawlingroach.blogspot.com για περισσότερες κυκλοφορίες της πατρινής σκηνής, αξίζει), ενώ για όσους θέλουν το άλμπουμ σε απτή μορφή, υπάρχει σε LP διαθέσιμο από τους ίδιους.

Earth of Distrust, DreamLongDead, 20.11.2011, Rainbow, Αθηνα

Δεν είχα πάρει είδηση την ύπαρξη του συγκεκριμένου event, το πληροφορήθηκα την ίδια μέρα το απόγευμα, πάντως κατάφερα να παραβρεθώ στο Γκάζι για να δω πρώτη φορά live τους Earth of Distrust. To Rainbow βέβαια δεν είναι συναυλιακός χώρος, αλλά μπαράκι, οπότε δεν είχα απαιτήσεις από ήχο κλπ. τιμή του πάντως που στηρίζει τη σκηνή με δωρεάν live underground συγκροτημάτων.

the Devil's Blood - The Thousandfold Epicentre (2011)

Η αναπάντεχη επιτυχία αυτού εδώ του σχήματος είχε προκαλέσει απαξίωση (από τους πολέμιους) αλλά και απαιτήσεις (από τους υποστηρικτές). Είχα την τύχη (;) να τως δω live πριν δυο χρόνια, τον καιρό του "Come, Reap" EP και με είχαν απογοητεύσει. Παρόλα αυτά το ντεμπούτο "The Time of No Time Evermore" ήταν υπέροχο. Η σκηνή του λεγόμενου occult rock φούσκωσε αυτά τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν και οι the Devil's Blood έρχονται εδώ αντιμέτωποι με δύο κινδύνους: Το hype που τους αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής τους, και την "παγίδα του δεύτερου άλμπουμ". Τα καταφέρνουν; χμ...
Τα χαρακτηριστικά του ήχου τους είναι παρόντα εδώ, δηλαδή οι 60ς-70ς καταβολές και τα ιδιαίτερα (άχρωμα αλλά ταυτόχρονα αισθαντικά) φωνητικά. Παρόλα αυτά, ο δίσκος παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε σχέση με το υλικό του πρώτου. Καταρχήν, χωρίζεται νοητά σε δύο μέρη. Στο πρώτο, η μπάντα πιάνει το ως τώρα στυλ της και το απλώνει σε πιο prog rock μέρη, δεν υπάρχουν πια τετράλεπτα instant hard-rock hits, οι δομές πλέον είναι πιο πολύπλοκες, αλλά οποιαδήποτε αμφιβολία διαλύεται με το μεγαλειώδες εισαγωγικό "On the Wings of Gloria". Στα υπόλοιπα κομμάτια η τάσεις ποικίλουν από την μετριότητα μέχρι το μεγαλείο (ιδίως στο ομώνυμο κομμάτι), με το πρόσημο να παραμένει σταθερά θετικό συνολικά πάντως, ενώ όπως και στον προηγούμενο δίσκο, έτσι κι εδώ υπάρχει ένα -άτυπο- tribute στο "Eye of the Tiger" με το "Cruel Lover".
Το δεύτερο μέρος του δίσκου αρχίζει με το "Everlasting Saturnalia" και ολοκληρώνεται στο δεκαπεντάλεπτο "Feverdance", όπου οι the Devil's Blood κάνουν μια βουτιά στις 60s psychedelic καταβολές τους και τις αφήνουν να πάρουν το πάνω χέρι. Το αποτέλεσμα αυτών των πειραματισμών μπορεί εκτιμηθεί διαφορετικά ανάλογα με τον ακροατή. Εμένα με συνέτριψε. Δισκάρα.

Agoraphobic Nosebleed - Make a Joyful Noise (2011)

Η σειρά "Flexi Series" του περιοδικού Decibel έχει βγάλει πολλά ενδιαφέροντα πραματάκια, αυτό εδώ είναι ένα χριστουγεννιάτικο EP (!) διάρκειας περίπου 4 λεπτών από τους Agoraphobic Nosebleed. Τα κομμάτια είναι καφροχαβαλές θυμίζοντας ανάλογα πειράματα εποχής "Altered States of America", δε λένε και πολλά, αλλά το concept με τους στίχους είναι μια γερή δόση grind χαβαλέ. Streaming και στίχοι εδώ: http://www.metalsucks.net/2011/11/17/fear-emptiness-decibel-listen-to-agoraphobic-nosebleeds-holiday-themed-flexi-disc-make-a-joyful-noise/.

Serpentine Path - Erebus (νέο κομμάτι streaming)

Το πρώτο δείγμα από το project των Serpentine Path (όλοι οι Unearthly Trance μαζί με τον Tim Bagshaw των Ramesses) εμφανίστηκε online στο Brooklyn Vegan. Πρόκειται για το κομμάτι "Erebus" και θα περιέχεται στο 7" "Erebus/Depravity". Το κομμάτι δείχνει να κινείται σε πιο doom/death ύφος.

Fleshpress - Acid Mouth Strangulation (2011)

Οι φινλανδοί Fleshpress είναι οι Deathspell Omega του sludge. Πέρα από το προφανές, δηλαδή τη συμμετοχή του Mikko Aspa και στα δύο σχήματα, μοιράζονται και μια παράλληλη μουσική διαδρομή, με κοινό σημείο αναφοράς το έτος 2004. Την ίδια χρονιά που οι DsO άφησαν πίσω τους το κοινότυπο black metal τους ανοίγοντας νέους ορίζοντες με το "Si Monvmentum...", οι Fleshpress παρατούσαν το τίμιο αλλά βαρετό stoner-o-sludge των "Dilemmantrauma" και "Fleshpress", για να εξελιχθούν στο occult/psychedelic κτήνος των " Wörm Dirges" και "The Art of Losing All", ενώ το πελώριο "Pillars" του 2007 ήρθε να τους καθιερώσει στην ελίτ του ευρωπαϊκού sludge.
Το νέο άλμπουμ τους βρίσκει να συνεχίζουν τις αναζητήσεις τους. Θα μπορούσα να πω πως εγκαινιάζει τη νέα, τρίτη περίοδό τους. Τα τελευταία κατάλοιπα του stoner παρελθόντος ξεπλύθηκαν στο "No Return" EP πέρσι (οκ υπάρχει ακόμα ένα κάτι_σαν_stoner_riff στο εισαγωγικό "Glass Trails") και πλέον η μπάντα κινείται σε προοδευτικούς doom δρόμους, ενώ απουσιάζουν δύο άλλα χαρακτηριστικά του πρόσφατου ήχου τους, δηλαδή οι Neurosis επιρροές και οι έντονες ψυχεδέλειες (βλ. π.χ. το "Omega Monolith" στο "Pillars"). Τα στοιχεία από Deathspell Omega είναι εμφανή σε κάποια σημεία στις κιθάρες και στις ατμόσφαιρες αλλά αυτό είναι λογικό ότι θα συνέβαινε. To άλμπουμ χωρίζεται σε τρία μέρη/κομμάτια, αλλά καλό είναι να αντιμετωπιστεί ως ενιαία ολότητα. Οι Fleshpress εδώ πιάνουν την ουσία του χαρακτήρα τους και τον τραβάνε στα άκρα. Θέματα επαναλαμβάνονται και ξεχειλώνωνται σε διάρκεια, η μουσική είναι κάτι έρπον, ατμοσφαιρικό και αόριστο. Τα -λίγα- σημεία που οι ταχύτητες ανεβαίνουν λειτουργούν λυτρωτικά.
Αυτός είναι ο πιο ατμοσφαιρικός και δύσκολος δίσκος των Fleshpress. Τολμώ να πω πως πλησιάζει στη συνθετική αντίληψη το τελευταίο Unearthly Trance. Θέλει πολλές ακροάσεις για να μπεις στην ατμόσφαιρά του και να τον νιώσεις. Αλλά όταν γίνει αυτό, θα βρεθείς μπροστά σε ένα πραγματικό κομψοτέχνημα, από μία από τις κορυφαίες μπάντες της ηπείρου μας.

Lucky Funeral - Bitter Sky (νέο κομμάτι streaming)

Οπως πάντα, οι Lucky Funeral κρατάνε τα καλύτερα κομμάτια τους για τα splits τους, δε γίνεται αυτό το πράμα. Το νέο κομμάτι από το επερχόμενο split με τους πολωνούς Vagitarians είναι ένα οχτάλεπτο doom έπος και παίζει streaming εδώ:

Cathedral - Sabbadaius Sabbatum (νέο κομμάτι streaming)

Πρόγευση για το επερχόμενο τελευταίο άλμπουμ των Cathedral θα αποτελέσει το 12" single "A New Ice Age" που θα κυκλοφορήσει στις 2 Δεκεμβρίου από τη Rise Above και θα περιέχει δύο κομμάτια. Το δεύτερο, με τίτλο "Sabbadaius Sabbatum" παίζει streaming εδώ:

Ringworm / Mindsnare - split EP (2011)

Μετά το τρομερό "Scars", οι Ringworm επιστρέφουν με αυτό εδώ το σπλιτάκι. Νομίζω το τελευταίο σπλιτ τους πρέπει να ήταν το 2003 με το Ringworm / Terror. Τα νέα δύο κομμάτια των Ringworm συνεχίζουν στο γνωστό thrashy holy terror στυλ τους, δεν προσφέρουν κάτι νέο που δεν έχουμε ξανακούσει απ'αυτούς, αλλά είναι ικανοποιητικότατα. Οι αυστραλοί Mindshare ακούγονται πιο heavy και σκοτεινοί όντας σχεδόν καθαρά thrash metal, και με ικανοποίησαν απόλυτα.
Το split παίζει streaming από το brooklyn vegan:
http://soundcloud.com/brooklynvegan/sets/brooklynvegan-presents/s-tCGT3

Διέλυσαν οι Defeatist

Σύμφωνα με το Brooklyn Vegan, οι νεοϋορκέζοι deathgrinders Defeatist ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να διαλύσουν μετά από κάποια αποχαιρετιστήρια live. Kρίμα πραγματικά, ο νέος, δεύτερος δίσκος τους "Tyranny of Decay" (παίζει streaming πιο κάτω) μου'χε φανεί πολύ δυνατός.

Nadja, Aidan Baker, Horsnah, 9.11.2011, Six D.O.G.S., Αθήνα

Δε θυμάμαι πότε ήταν το τελευταίο μεγάλο drone live στην Αθήνα. Ίσως η εμφάνιση των Sunn0))) στο Αν το Δεκέμβρη του 2004; Μπορεί. Πάντως τετάρτη βράδι, μετά τη δουλειά κατέβηκα Μοναστηράκι για την πρώτη εμφάνιση των Nadja στη Αθήνα.

Jucifer - Nadir (2011)

Οι Jucifer είναι πρωτοπόροι στην υπόθεση sludge μινιμαλισμός. Είναι ντουέτο περίπου σαν τους Dark Castle, αλλά δισκογραφούν από τα mid-90s. Δεν έχω ασχοληθεί εκτενώς με την περίπτωσή τους, μιας και καμία δουλειά τους δε μ'έχει πιάσει απ'το λαιμό. Ενδιαφέρον και ιδιαίτερο πάντως το noiserock/sludge στυλ τους με τα γυναικεία φωνητικά και τους τόνους παραμόρφωσης, αλλά μέχρι εκεί. Το συγκεκριμένο ΕΡ δεν είναι τόσο νέο, μιας και αποτελείται από ηχογραφήσεις του 1994 που είχαν κυκλοφορήσει αρχικά σε demo κασέτα, και έχουν υποστεί εδώ ένα ξεγυρισμένο remaster από τον Scott Hull των Pig Destroyer/Agoraphobic Nosebleed. Τα liner notes που περιγράφουν τις συνθήκες ζωής της μπάντας εκείνη την εποχή είναι χαρακτηριστικά. Το ύφος της μπάντας διαφαινόταν από τότε: Αργό, βαρύ, παραμορφωμένο, πειραματικό και απαιτητικό (σε υπομονή από τον ακροατή) noise rock, εδώ μέσα περιλαμβάνονται δυνατά κομμάτια όπως το "Crossless" και "Glamourpuss". Οι φανς των Boris, Melvins, Dark Castle οφείλουν να τους ανακαλύψουν (προτεινόμενο για αρχή, το "L'Autrichienne" άλμπουμ στη relapse του 2008) και να συμπληρώσουν τα κομμάτια του παζλ. Το "Nadir" είναι διαθέσιμο για streaming και δωρεάν κατέβασμα από το grind karaoke site του Jay Randal των Agoraphobic Nosebleed.
http://www.grindcorekaraoke.com/album/nadir

Nadja, Aidan Baker, Horsnah live

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Catch The Soap Productions παρουσιάζει τους:
N A D J A
AIDAN BAKER
H O R S N A H

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου @ Six d.o.g.s
Είσοδος: €10 (τα 100 πρώτα εισιτήρια) | €13 (τα υπόλοιπα)
Πόρτες: 21.00 | facebook

 Οι Nadja αποτελούν από τα πιο σημαντικά σχήματα του ambient drone/doom metal ιδιώματος, ίσως τους πιο παραγωγικούς εκπροσώπους του εν λόγω μουσικού χώρου και αναμφίβολα τους κύριους διαμορφωτές του μοντέρνου shoegaze influenced metal ρεύματος.

Ύστερα από δέκα σχεδόν χρόνια παρουσίας με δεκάδες κυκλοφορίες (σε εταιρίες όπως Important Records, Hydrahead και Burning World μεταξύ άλλων) και συνεργασίες στο ιστορικό τους, ήρθε επιτέλους η στιγμή να τους παρακολουθήσουμε και ζωντανά, στις 9 Νοεμβρίου στο six d.o.g.s.

Μαζί τους το προσωπικό σχήμα του ιθύνοντα νου της μπάντας Aidan Baker και το νεοσύστατο σχήμα των Horsnah, οι οποίοι δημιουργήθηκαν από τις στάχτες των Υassa.

Links
nadjaluv.ca | facebook.com/LuvNadja
aidanbaker.org | facebook.com/AidanBakerMusic
www.sixdogs.gr

The Devil's Blood - The Thousandfold Epicentre (full album streaming)

Ολόκληρο το νέο άλμπουμ των the Devil's Blood παίζει streaming εδώ:
http://3voor12.vpro.nl/speler/luisterpaal/45269872#luisterpaal.45269872

Napalm Death news

To νέο άλμπουμ των Napalm Death θα κυκλοφορήσει στις 27 Φεβρουαρίου 2012, θα λέγεται "Utilitarian" και το εξώφυλλο φιλοτεχνήθηκε από τον Δανό Frode Sylthe (βλ. The Haunted "rEVOLVEr").
Καινούριο τους κομμάτι με τίτλο "Quarantined" παίζει εδώ σε λάιβ εκτέλεση.

Hat - Vortex of Death (2011)

Το black metal δεν το παρακολουθώ τόσο στενά ώστε να ξεσκαρτάρω τις υπόγειες κυκλοφορίες, όπως κάνω με άλλα ιδιώματα. Αυτό εδώ βρήκε το δρόμο του μέχρι τα αυτιά μου μετά από προτροπή του καλού φίλου Plunderer.
Οι Hat είναι νορβηγοί και το όνομά τους δε σημαίνει "καπέλο", αλλά "μίσος" στη μητρική τους γλώσσα. Αυτό είναι το δεύτερο άλμπουμ της δυάδας και κάτω από ένα χλωμό γκραβουροειδές -αλλά ταιριαστό και εντέλει άψογο- artwork κρύβεται ένας δίσκος που έρχεται από το παρελθόν και κοιτάζει στο μέλλον.
Η μουσική των Hat είναι νορβηγικό black metal. Όπως το μάθαμε στα 90ς, όπως το αγάπησε πολύς κόσμος. Ωραία, και; Ποιος ο λόγος να ασχοληθούμε με αυτούς και όχι με κάποια κυκλοφορία των Gorgoroth από τότε ας πούμε; Η απάντηση βρίσκεται στην εκτεταμένη χρήση του sampling, όχι όμως με τη λογική "ρίξε πιπέρι σουβλατζή", αλλά με ουσιώδη τρόπο, αποτελώντας δομικό μέρος της σύνθεσης. Ακούγοντας μερικές φορές το εναρκτήριο "Inhumanus Revelatio" καταλαβαίνεις ότι αυτά τα samples δεν είναι εκεί έτσι στη φάση, αλλά ότι το κομμάτι χτίστηκε με αυτά παρόντα. Ο δίσκος ξεκινάει με τέσσερις σερί επιβλητικές κομματάρες με αποκορύφωμα το μεγαλειώδες "the Flesh I Wear", κάνει μια μικρή κοιλίτσα πριν το τέλος, για να κλείσει με το αργόσυρτο "Tilintetgjørelsen" όπου τα φωνητικά κλέινουν το μάτι στο λεγόμενο depressive back metal.
Το "Vortex of Death" δεν είναι το νέο "Maranatha", όμως είναι ένας black metal δίσκος που κατάφερε να συγκινήσει έναν απαιτητικό bm ακροατή σαν εμένα και αυτό λέει πολλά.

the Danzig Drama στο Fun Fun Fun Fest

photo: brooklyn vegan

Το ότι ο Glenn Danzig είναι ένας μεγάλος καλλιτέχνης και παράλληλα ένας πελώριος μαλάκας το ξέρουμε. Δεν προκαλεί εντύπωση λοιπόν που έκανε πουτάνα το Fun Fun Fun Festival του Texas με τα καμώματά του.
Ο Danzig επρόκειτο λοιπόν να εμφανιστεί ως the Danzig Legacy παίζοντας με διαφορετικά line-up κομμάτια από όλες τις περιόδους της μεγάλης καριέρας του (Misfits, Samhain και Danzig δηλαδή). Τελικά εμφανίστηκε με καθυστέρηση 45 λεπτών, κάτι που είχε σα συνέπεια το κουτσούρεμα του set-list και όταν ανέβηκε στη σκηνή ο Doyle (των Misfits) να προλάβουν να παίξουν μόλις δύο κομμάτια πριν κοπεί το ρεύμα στη σκηνή, μιας και ο κανονισμός δεν επέτρεπε να συνεχιστεί το live μετά τις 10 το βράδυ. Ο Glenn απευθυνόμενος στο κοινό είπε "δε φταίω εγώ" και το προέτρεψε να κάνει μπάχαλο. Η λύση δόθηκε με επέμβαση της αστυνομίας.
Δεν ήμουν στο φεστιβάλ προφανώς, οπότε απλά μεταφέρω διάφορες απόψεις που ψάρεψα στο νετ. Η θέση του Danzig είναι ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε ένα κρύωμα που του έφερε βήχα και δεν τον άφηνε να τραγουδήσει αν δεν λαμβάνονταν κάποια μέτρα λόγω του κρύου που επικρατούσε στο Texas αυτές τις μέρες. Ο διοργανωτής του φεστιβάλ κατηγόρησε τον Danzig ότι έβρισκε χαζές προφάσεις για να μην πραγματοποιήσει την εμφάνιση και για περισσή δόση ροκσταρηλικιού. Eπίσης, έντονα παράπονα για την συμπεριφορά του Danzig και του crew του στα παρασκήνια του φεστιβάλ εξέφρασαν οι Murder City Devils και οι From Ashes Rise.
Γενικώς γάμα τα, α ρε γέρο!

πηγές και περισσότερες πληροφορίες:
http://www.brooklynvegan.com/archives/2011/11/danzig_drama_fu.html
http://www.roadrunnerrecords.com/blabbermouth.net/news.aspx?mode=Article&newsitemID=165693
http://www.facebook.com/funfunfunfest?sk=wall
http://www.facebook.com/fromashesrise