Best.of.2012.

Δύσκολη χρονιά για όλους πιστεύω. Ακολουθεί μια λίστα που μπορεί να την κάνει να φαίνεται λιγότερο σκατά απ'ότι πραγματικά ήταν. Δεν έχω ευχές για το νέο χρόνο, η πραγματικότητα είναι σκληρή, και αν κάτι μας έμαθε η Κρίση, αυτό είναι να στηριζόμαστε στα πόδια μας και μόνο, οπότε κανείς δε χρειάζεται άλλον ένα παπάρα που θα ευχηθεί ένα ξύλινο 'καλή χρονιά'. Καλό κουράγιο σε όλους.

Terra Tenebrosa - Black Pearl In A Crystalline Shell (νέο κομμάτι streaming)

To δεύτερο άλμπουμ του κτήνους των Terra Tenebrosa θα λέγεται "The Purging" και θα κυκλοφορήσει στις 22 Φεβρουαρίου του 2013. Πρώτο δείγμα είναι το -για άλλη μια φορά- τρομερό (αν και κάπως πιο "συμβατικό", σχεδόν κάτι σαν black metal) "Black Pearl In A Crystalline Shell" που ακούμε streaming παρακάτω:

Opium Warlords - We Meditate Under the Pussy in the Sky (2012)

Eίναι πολλοί που θεωρούν τον Sami Albert Hynninen (aka Albert Witchfinder) ως την κορυφαία μορφή/φωνή του doom metal των 00s, κυριως φυσικά λόγω του λαμπρού του έργου με τους Reverend Bizarre. Λιγότεροι έχουν ασχοληθεί με τα υπόλοιπα σχήματα που έχει συμμετάσχει (π.χ. οι διαβασμένοι blackmetallers σκίζουν τα ρούχα τους για τις ηχογραφήσεις των Armanenschaft).
Η δεύτερη δουλειά του προσωπικού του σχήματος Opium Warlords έρχεται τρία χρόνια μετά από εκείνο το πανίσχυρο "Live at Colonia Dignidad" (που μόνο live δεν ήταν), και τον εμφανίζει ελαφρώς αλλαγμένο. Μικρότερη/ες διάρκεια/ες, σταθερά πειραματική drone/doom βάση, λοξοκοιτάσματα προς το black metal, ποικίλοι πειραματισμοί, αλλά απουσιάζει η στιβαρή συνοχή του πρώτου δίσκου. Σε σημεία ένιωσα κάτι αντίστοιχο με την περίπτωση των Isengard, που, παρά την πηγιαία έμπνευση και το (α)σαφές πειραματικό πλαίσιο, κάπου δεν είσαι σίγουρος αν αυτό που ακούς είναι δημιουργημένο με σοβαρότητα ή όχι. Το αρρωστημένο artwork περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Όσοι αγνοήσουν τις υπαρξιακές ανησυχίες της από πάνω παραγράφου, θα γευτούν έναν αρρωστημένο προοδευτικό doom δίσκο. Εγώ θα προτιμήσω το ντεμπούτο του(ς).

Windhand: Νέο άλμπουμ στην Burning World

Το ντεμπούτο των Windhand από τη Virginia στις αρχές της χρονιάς τάραξε τα νερά στο underground doom κύκλωμα, και η μπάντα είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα. Το δεύτερο άλμπουμ τους θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο του 2013 από την Burning World (εταιρία της Roadburn κλίκας). Σύμφωνα μάλιστα με το Doommantia, η μπάντα προτίθεται να καλύψει το κενό μέχρι το καλοκαίρι με κάποιες μικρότερες κυκλοφορίες. Επίσης, στη μπάντα έχει προστεθεί και ο μπασίστας Parker Chandler των σπουδαίων συντοπιτών Cough (βλ. φωτό).

Converge - All We Love We Leave Behind (2012)

Ξέρω ότι αυτή η παρουσίαση έρχεται αρκετά καθυστερημένα, μιας και ο δίσκος έχει ήδη κυκλοφορήσει εδώ και κάνα δίμηνο, αλλά τι να κάνουμε, κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Στο δικό μου παράλληλο σύμπαν, οι Converge είναι η απόλυτη metalcore μπάντα και οι διάφοροι As I Lay Dying δεν υπάρχουν καν, οπότε αγνοούμε ταμπέλες τύπου "mathcore", "chaotic hardcore", "dark hardcore" που κατά καιρούς επιστρατεύονται για τους βοστωνέζους. Η υπεροχή των Converge βρίσκεται στην ικανότητά τους να ξεπετάνε μνημειώδη riffs και ρυθμούς μέσα σε έναν ορυμαγδό συμπυκνωμένης πληροφορίας και τεχνικού παιξίματος. Όπως σε κάθε δίσκο των Converge, έτσι κι εδώ η ακρόαση είναι επίπονη, μέσα στα τριανταοχτώμιση λεπτά που διαρκεί ο νέος δίσκος, περιέχεται τόση πληροφορία, που με το τέλος της ακρόασης νιώθεις ότι άκουσες 3-4 δίσκους. Παρόλα αυτά, o δίσκος δεν είναι σε καμία περίπτωση "μια από τα ίδια". Το εναρκτήριο "Aimless Arrow" είναι μάλλον ό,τι πιο μελωδικό έχει συνθέσει αυτή η μπάντα, ενώ δε μου βγαίνει απ'το μυαλό ότι οι κιθάρες του ομώνυμου κομματιού λοξοκοιτάνε προς το "Apokatastasis Panton" των Deathspell Omega. Ενδιάμεσα; Κλασικά Ο ΧΑΜΟΣ σε διαφορετικές μορφές, όπως μόνο οι Converge μπορούν.
Το "All We Love We Leave Behind" μπορεί να μην αποτελεί ένα νέο ακρογωνιαίο λίθο στην ιστορία των Converge όπως τα "Jane Doe" και "Axe to Fall", αλλά αυτή η μπάντα έχει την πολυτέλεια να συγκαταλέγει μια δισκάρα σαν αυτή εδώ στα "δεύτερα" (χοχοχοχο!) του καταλόγου της.

Bongripper - Live at Roadburn (stream + download)

Η ηχογραφημένη εμφάνιση των Bongripper στο Roadburn στις 15 Απριλίου του 2012 κυκλοφορεί ήδη σε βινύλιο, ταυτόχρονα όμως η μπάντα την έχει ανεβάσει για stream στη σελίδα της Burning World στο bandcamp, ενώ μπορεί να κατέβει έναντι προεραιτικού αντιτίμου.

Streaming: Godflesh - Paralyzed (Demo 2012 Remastered)

Mε την επανακυκλοφορία του "Hymns" (του τελευταίου δίσκου των Godflesh πριν διαλύσουν το 2002) να είναι έτοιμη από την The End records και να έχει ημερομηνία κυκλοφορίας τις 19 Φεβρουαρίου, η μπάντα έδωσε για stream μια μέχρι τώρα ακυκλοφόρητη έκδοση του "Paralyzed", που θα περιλαμβάνεται στα bonus tracks. Το ακούμε παρακάτω.

Cro-Mags: Απαλάχθηκε από τις κατηγορίες ο Harley Flanagan

photo: Brooklyn Vegan

Δεν μπόρεσε τελικά να σταθεί το κατηγορητήριο εναντίον του Harley Flanagan, και έτσι ο πρώην (;) μπασίστας των Cro-Mags αφέθηκε ελεύθερος. Υπενθυμίζεται πως ο Flanagan κατηγορούταν για το χαμό που προκλήθηκε σε συναυλία των τωρινών Cro-Mags (;) τον Ιούλιο, όταν δηλιουργήθηκε σοβαρό επεισόδιο στα παρασκήνια με δύο μέλη της τωρινής σύνθεσης της μπάντας. Ο John Joseph και οι σημερινοί Cro-Mags υποστήριζαν πως ο Flanagan τους επιτέθηκε στα παρασκήνια, ενώ ο Flanagan από την αρχή υποστήριζε πως ήταν προσκεκλημένος στο VIP area του Webster Hall του Manhattan, όπου τα μέλη των Cro-Mags του έστησαν ενέδρα και αυτός αντέδρασε βρισκόμενος σε αυτοάμυνα.
Η νομική διάλεκτος είναι κάτι που προσωπικά απεχθάνομαι, πόσο μάλλον όταν τη διαβάζω σε ξένη γλώσσα, οπότε αν κάποιος ενδιαφέρεται να μάθει τις λεπτομέρειες και απόψεις σχετικά με την πορεία της υπόθεσης, ας ψάξει τα παρακάτω links:
http://www.metalsucks.net/2012/12/14/charges-against-harley-flanagan-dismissed/
http://www.brooklynvegan.com/archives/2012/12/charges_against.html
http://www.brooklynvegan.com/archives/2012/10/harley_flanagan_3.html

Suffocation news και νέο κομμάτι streaming

Πρώτο δείγμα από το επερχόμενο "Pinnacle of Bedlam" (πάντα στη Nuclear Blast) των αμερικάνων death metal θεών Suffocation είναι το “As Grace Descends” και το ακούμε παρακάτω.
Σε πρόσφατη συνέντευξή τους στο Lowdwire, o κιθαρίστας Guy Marchais και 'νέος' ντράμερ Dave Curloss (αντικατέστησε τον Mike Smith, αλλά είχε συμμετάσχει ξανά στο "Despise the Sun" EP του 1998), μίλησαν σχετικά με το νέο δίσκο, αλλά και σχετικά με την απόφαση του τραγουδιστή Frank Mullen να συμμετέχει ελάχιστα στο βαρύ πρόγραμμα περιοδειών της μπάντας λέγοντας πως ο Mullen παραμένει 100% μέλος των Suffocation, δεν αποκάλυψαν όμως το όνομα του αντικαταστάτη του στα live, αρκούμενοι σε ένα "Είναι γνωστός. Δε θα απογοητευτείτε."
Το εξώφυλλο του "Pinnacle of Bedlam":

Goat - World Music (2012)

Σίγουρα το παρόν blog δεν είναι το ιδανικό μέρος για να βρει κανείς psych και kraut προτάσεις. Όχι ότι δεν ακούω τέτοια πράγματα (το αντίθετο), αλλά οι γνώσεις μου πάνω στο αντικείμενο είναι μάλλον επιφανειακές.
Οι συγκεκριμένοι Goat έρχονται από το Korpolombolo της Σουηδίας, πραγματικά απ'του διαόλου τη μάνα, και τους συνοδεύει μια γαραγαλιστική hyped ιστορια γεμάτη voodoo παραδόσεις και σατανισμούς. Το άλμπουμ -απ'ό,τι κατάλαβα- προκάλεσε ένα μίνι-πάταγο στους ψαγμένους κύκλους, κάτι που ανάγκασε τους διοργανωτές του Roadburn να τους κλείσουν για το επερχόμενο φεστιβάλ τον Aπρίλιο.
Προς τι ο θόρυβος λοιπόν; Κατ'αρχήν οι Goat πατάνε πάνω σε μια απίστευτα στιβαρή tribal ρυθμική βάση, ένα συνεχές voodoo σφυροκόπημα που είναι αδύνατον να σε αφήσει ασυγκίνητο. Προσοχή, δε μιλάμε για βιρτουοζιτέ τύμπανα με αλεπάλληλα γυρίσματα και τεχνικό παίξιμο που ενσωματώνουν αλλόκοτους ρυθμούς, αλλά αφοπλιστικά απλά -πλην ξεσηκωτικά- afro beats, που σε συνδυασμό με τα γυναικεία φωνητικά, δίνουν την ατμόσφαιρα μιας φρενήρους voodoo βραδιάς. Ναι, οι Goat κατέχουν την αφρικάνικη κουλτούρα και την ενσωματώνουν τέλεια μέσα στον kraut rock κορμό τους.
Ο δίσκος ξεκινάει με μια αναπάντεχη διασκεύη του "Diarabi" (του Boubacar Traore, καλλιτέχνη από το Μάλι), η οποία είναι κομβικής σημασίας για τη ροή του δίσκου, μιας και επανεμφανίζεται αισθητά διαφοροποιημένη στο τέλος του τελευταίου "Det som aldrig forandras" κλείνοντας τον κύκλο επιστρέφοντας στην αρχή. Μέχρι να φτάσουμε εκεί όμως, έχει προηγηθεί το σεισμικό groove του "Disco Fever", ένα καταπληκτικό "Golden Dawn" (παρακάμπτουμε συνειρμούς με εγχώρια σιχάματα), ένα "Let it Bleed", ένα "Run to your Mama" που σιγοτραγουδάω εδώ και μέρες και γενικά μόνο κομματάρες.
Δεν ξέρω αν κατάφερα να πείσω κανέναν να ασχοληθεί με τους Goat με αυτό το κείμενο, ίσως κάποιοι κάφροι που βρίσκουν την διέξοδό τους σε ακούσματα τύπου Grails ή Sylvester Anfang να σηκώσουν φρύδι, για μένα πάντως, είναι -μάλλον- ο τελευταίος μεγάλος δίσκος για φέτος που μπαίνει σφήνα στην top list μου.

Rotten Sound - Salvation (video)

Οι Rotten Sound ετοιμάζουν ένα νέο ΕΡ με τίτλο "Species at War" και ετοίμασαν ένα Lyrics video (νομίζω το συνηθίζει η Relapse τον τελευταίο καιρό) για το κομμάτι "Salvation", το οποίο παίζει παρακάτω. Εξώφυλλο του ΕΡ:

Conan, Agnes Vein, Omega Monolith, 8.12.2012, Six D.O.G.S., Αθήνα

Δεν ξέρω πόσοι είχαν συνειδητοποιήσει τη σπουδαιότητα του συγκεκριμένου live. Οι Conan από το Liverpool είναι η μεγαλύτερη ελπίδα του ευρωπαϊκού doom/sludge, και αυτό το live (όπως και η προ δεκαμήνου εμφάνιση των Γερμανών Black Shape of Nexus στο Αν) βάζει τη χώρα για τα καλά στο συναυλιακό underground χάρτη του συγκεκριμένου χώρου.

Lucky Funeral / the Vagitarians - Split 12"

Αυτό το 12" το έχω αγοράσει καιρό, ήθελα να γράψω δυο λογάκια, αλλά το αμελούσα για τον απλούστατο λόγο ότι με μια τέτοια ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ σαν το "Bitter Sky" των Lucky Funeral, δεν καθόμουν ποτέ να τσεκάρω τι παίζει με τους Πολωνούς the Vagitarians. Τελικά δεν έχανα και τίποτα, σ'αυτή την κυκλοφορία ακούγονται σα φτωχοί συγγενείς των Mastodon, καμιά όρεξη να τους ψάξω παραπάνω.
Για το "Bitter Sky" τα'χουμε πει, ξαναπεί, και θα τα λέμε πάντα. Το καλύτερο κομμάτι των Lucky Funeral, ένας doom ογκόλιθος, με το πέρασμα με την τρομπέτα λίγο πριν το τέλος να φέρνει δάκρυα. Δε γράφονται κάθε μέρα τέτοια κομμάτια.

Cult of Luna - Ι: The Weapon (νέo κομμάτι streaming)

Δεν ξέρω πόσοι παρακολουθούν ακόμα τους Cult of Luna, εγώ προσωπικά έχω σταματήσει μετά το "The Beyond" (αν και το "Eternal Kingdom" που είχα αγοράσει από το αθηναϊκό τους live το 2009 θυμάμαι μου'χε φανεί συμπαθές), πάντως οι σουηδοί ετοιμάζουν νέο άλμπουμμε τίτλο "Vertikal" και ημερομηνία κυκλοφορίας τις 25 Ιανουαρίου 2013. Το "I: The Weapon" είναι το πρώτο δείγμα του δίσκου, και που παίζει streaming παρακάτω.
Εξώφυλλο:

324 - Live in Japan 2001 (full concert streaming)

Πάει λίγος καιρός από την τελευταία ανάρτηση. Όχι δεν τα παράτησα, απλά κάποιος πέταξε μολότωφ μέσα στον πύργο του pc μου, δεν εξηγείται αλλιώς το ότι κάηκαν ταυτόχρονα 5 βασικά εξαρτήματα, τέλος πάντων, αυτό το πράμα με άφησε χωρίς υπολογιστή για μια βδομάδα περίπου και μου πήγε και ο κούκος αηδόνι στο service. Shit happens.
Anyway, επιστρέφω δυναμικά, και όταν λέω δυναμικά, πέτυχα στο Kill That Cat αυτό εδώ το βίντεο από live των Ιαπώνων grind ημίθεων 324 (ίσως κάποιοι θυμούνται εκείνο το split-μαγεία με Corrupted και Discordance Axis, anyway ψάχτε τους όσοι ψήνεστε για grind) κάπου στο Τόκυο το 2001.
Ι-σ-ο-π-έ-δ-ω-σ-η.

Atriarch - Ritual of Passing (2012)

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, η μουσική των Atriarch θα ήταν το ατμοσφαιρικό metal που θέλουμε. Η ανάγκη διαφοροποίησής τους όμως από το στυλιζαρισμένο κοπάδι που μαζεύεται κάτω από αυτή την ταμπέλα, οδηγεί στην κατηγοριοποίηση της μπάντας από το Oregon κάτω από ασαφή tags τύπου blackened doom. Ας είναι.
Ένα χρόνο μετά το πολύ δυνατό "Forever the End", οι πιτσιρικάδες κάνουν το βήμα παραπάνω και μεταπηδούν στην Profound Lore, και στον νέο δίσκο τους διατηρούν τα συστατικά που έκαναν το ντεμπούτο τους να ξεχωρίσει, ενώ παράλληλα κάνουν και βήματα μπροστά. Mε νεανικό θράσος, σοβαρή μελέτη πάνω στις death rock και doom καταβολές τους, τολμηρά black metal σαρώματα, και no wave λοξοκοιτάγματα όπως στο Swans-ικό "Cursed", το "Ritual of Passing" είναι ένας δίσκος που αξίζει να ακούσουν όσοι θέλουν το metal τους ατμοσφαιρικό, αλλά και σοβαρό.

Eyehategod - Medicine Noose (νέο κομμάτι streaming)

Στις 27 και 28 Νοεμβρίου, οι Eyehategod έδωσαν δύο shows στο Saint Vitus της Νέας Υόρκης, όπου παρουσίασαν κι ένα νέο (πολύ δυνατό) κομμάτι με τίτλο "Medicine Noose". Το βίντεο της μπάντας να παίζει το νέο κομμάτι live, το βλέπουμε παρακάτω.

Hellbastard: νέα κομμάτια streaming

H μπάντα που χάρισε στο crust το όνομά του (βλ. "Ripper Crust" demo του 1986), οι -από το 2008 επανασυνδεδεμένοι- Hellbastard έχουν έτοιμο νέο υλικό, το οποίο κυκλοφορούν από την Unleash Hell Records, ένα split με τους αμερικανούς Dresden, το οποίο παίζει streaming ολόκληρο στο cvltnation.

'Side 1'- Hellbastard
1. Wolf Song
2. Arcadia
3. Sons of Bitches
4. System Whore
'Side 2'- Dresden
1. Endless Discontent
2. Blood Red Sky
3. Collateral Damage
4. God Has No Mercy II
5. Closed Casket Funeral

Διάλυση (;) των Amebix.

Ένας μικρός χαμούλης έχει γίνει τις τελευταίες δυο μέρες σχετικά με το αν οι crust θρύλοι Amebix διαλύονται για δεύτερη φορά. Αφορμή μια ανάρτηση της σελίδας Catharsis PR όπου μετέφερε τη δήλωση του τραγουδιστή/μπασίστα Rob "The Baron" Miller:

"Μετά λύπης μου, οι AMEBIX έχουν φτάσει σε ένα σημείο όπου πλέον δε μπορούμε να συνεχίσουμε σαν μπάντα. Τα τελευταία πέντε χρόνια αφοσιωθήκαμε στη διαδικασία του να αναγεννήσουμε αυτή τη μπάντα από τις στάχτες της και είμαστε πολύ περήφανοι για όσα καταφέραμε, τόσο στις live εμφανίσεις, όσο και στο άλμπουμ που προέκυψε σε αυτό το υπέροχο χρονικό διάστημα. Το 'Sonic Mass' είναι ένας άξιος διάδοχος του παλιότερου υλικού μας, δίνοντας ξεκάθαρη μορφή σε πολλά από τα αρχικά μας ερεθίσματα και ιδέες, ήταν μια τεράστια καλλιτεχνική επιτυχία για μας.
Η ελπίδα ήταν να μπορέσουμε να περιοδεύσουμε για το δίσκο και να φέρουμε τη μουσική μας σε μεγάλο ακροατήριο, αλλά υπάρχουν παράγοντες μέσα στη δυναμική της μπάντας που δεν το καθιστούν αυτό εφικτό στο προσεχές μέλλον. Προσωπικά νιώθω τεράστια απογοήτευση γι αυτό, και αυτό ήταν που με οδήγησε στη δύσκολη αυτή απόφαση. Οι AMEBIX ήταν και είναι το δημιούργημα και το πνευματικό παιδί, τόσο εμένα, όσο και του αδερφού μου Stig. Με έναν από τους δύο απών, δεν υπάρχουν πια AMEBIX.
Παρόλα αυτά, θέλω να συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά. Εγώ και ο Roy (Roy Mayorga, drummer, μηχανικός ήχου και παραγωγός των Stone Sour/Amebix) δουλεύουμε μαζί σε νέο υλικό, με την προοπτική μιας νέας ενσάρκωσης της παρακαταθήκης των Amebix, υπό νέο όνομα. Ελπίζουμε να είμαστε σε θέση για περαιτερω ανακοινώσεις τον επόμενο χρόνο μέσω του www.amebix.net."

Η απάντηση ήρθε μέσω της επίσημης facebook σελίδας των Amebix, την οποία διαχειρίζεται ο Stig, η οποία αναφέρει σε ανακοίνωση:

AMEBIX OFFICIAL STATEMENT - STIG C MILLER 
Πρώτα απ'όλα, τα τελευταία χρόνια ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα - μεγάλες αλλαγές και προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζω σε καθημερινή βάση... Εγώ προσωπικά, για τα τελευταία 3 χρόνια, ακόμα αγαπώ (μάλλον βλακωδώς) τους Amebix και ό,τι κάνουμε. Δεν υπάρχει πρόθεση από μεριάς μου να διαλύσω τη μπάντα (και μετά από συνομιλία μου με τον Roy, ούτε από τη δική του μεριά). Βλέπω τους Amebix ως κάτι μεγαλύτερο από όλους μας, μια ιδέα που όλοι υπηρετούμε, μια συνεργασία, (αλλά) τα πράγματα δείχνουν να έχουν απομακρυνθεί από αυτό τα τελευταία χρόνια. Όπως είπα στον αδερφό μου, πρέπει να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο σχετικά με αυτό. Μέχρι τότε δεν το διαλύω. Συγχωρέστε τις τρέλες μας.
"NO GODS NO MASTERS!"
STIG