Τους Crowbar τους ξέρουν όλοι. Είτε οι παλαίουρες επειδή τους πήρε το μάτι τους στα 90s ως τη "βαρύτερη μπάντα του κόσμου (κυριολεκτικά)", είτε οι νεότεροι ως την "μπάντα του -πρώην πλέον- κιθαρίστα των Down", είτε οι υποψιασμένοι ως μία από τις σπουδαιότερες doom/sludge μπάντες όλων των εποχών. Στο χώρο, οι Crowbar αποτελούν αξίωμα επιπέδου AC/DC: Υπάρχουν από πάντα, είναι σεβαστοί απ'όλους, και -αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ- κάθε φορά που βγάζουν δίσκο, ξέρεις από πριν τι θα ακούσεις. Δεν ψάχνουμε την καινοτομία εδώ, αλλά αυτά τα γνώριμα δυσκίνητα grooves, τα trademark υπερ-heavy riffs και την αντρίκεια βραχνή φωνή του Kirk Windstein. Το "Symmetry in Black" συνολικά, μου ακούγεται περισσότερο μελαγχολικό παρά καταπιεστικό σε σύγκριση με το "Sever The Wicked Hand" του 2011. Αν είναι καλό; Οι Crowbar δεν έχουν μέτριο δίσκο, και αυτό δεν αλλάζει ούτε τώρα. Το αν σας αφορά, εξαρτάται αποκλειστικά από την προσωπική σας ανάγκη για έναν καινούριο δίσκο των Crowbar.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου