Sun of Nothing, Sardonis, Nechayevschina, 17.03.2011, AN, Αθήνα

Σε μια δύσκολη συναυλιακά μέρα (καθημερινή, με απεργία στα ΜΜΜ και το live των D.R.I. λίγο πιο κάτω) καμιά κατοσταριά άτομα κατέβηκαν τα σκαλάκια του Αν για να ακούσουν τον τρίτο δίσκο των Sun of Nothing ζωντανά. Στο χώρο δημιουργήθηκε μια άκρως οικογενειακή ατμόσφαιρα με γνωστές φάτσες, χαιρετούρες και εγκαρδιότητα στα merchandise stands. Το stand της Catch the Soap παρεπιπτόντως αποδείχτηκε μεγάλη ζημιά και παραλίγο να μείνω άφραγκος χωρίς τρόπο να γυρίσω σπίτι μου μετά.

Τη βραδιά άνοιξαν οι Nechayevschina για τους οποίους ξαναλέω πως το ανατολίτικο στοιχείο τους πάει πολύ, και πρέπει να ακολουθήσουν αυτή την κατεύθυνση. Ξεκίνημα με το "Stoner City Dub" από την πρόσφατη συλλογή της spinalonga, ενώ και το "Yeniceri" είναι μεγάλο κομμάτι. Ωραία και ζωηρή εμφάνιση παρά τα προβλήματα στον ήχο στις κιθάρες και τον ελάχιστο κόσμο που ήταν στο κλαμπ την ώρα που έπαιζαν.

Ακολούθησαν οι βέλγοι Sardonis (προσθήκη της τελευταίας στιγμής) τους οποίους δεν είχα ξανακούσει, το στήσιμο κιθάρα-ντραμς έφερνε Black Cobra συνειρμούς, αλλά τελικά καμία σχέση, πάντως το instrumental stoner/sludge τους λειτούργησε μια χαρά. Σε σημεία με ψιλοκούρασαν, αλλά το τελευταίο κομμάτι γάμησε. Ατού ο πολύ βαρύς ήχος τους και ότι είναι γαμωταπαιδγιά. Ιδιαίτερη μνεία στον ντράμερ τους με το τζαζεμένο βλέμμα που κοπάναγε αλύπητα και έσπασε κάπου 4-5 μπαγκέτες.
 
Sun of Nothing τώρα ντάξει. Πρέπει να τους έβλεπα κάπου δέκατη φορά, σταθερή αξία. Το ατού των SoN είναι ότι την ώρα που παίζουν, σου δίνουν την εντύπωση πως είναι η κορυφαία μπάντα του γαλαξία, πραγματικά βυθίζεσαι. Έπαιξαν όλο το τρομερό νέο άλμπουμ και το "Crossing Parker's Piece" από το ντεμπούτο τους του 2003, με τον Σταύρο των Tardive Dyskinesia να αποδεικνύεται εξίσου ογκόλιθος με τον τραυματία Δημήτρη. Ο τελευταίος ανέβηκε στα ντραμς για encore με το "The Prisons you Create".
Βαρόμετρο για το πόσο θα γαμήσει ένα λάιβ SoN είναι πάντα το πόσο λιώμα θα είναι ο Ηλίας, και εδώ ήταν σε παιδαριώδη κατάσταση, σκάλωνε με τη βάση του μικροφώνου, έλεγε καϊλες ανάμεσα στα κομμάτια, οπότε μιλάμε για ομορφιά.

Video credits: DrDoomMetal