Intermission.

Όχι, δεν πάω διακοπές ακόμα, δυστυχώς. Απλά τον τελευταίο καιρό νιώθω πραγματικά πολύ κουρασμένος με όλα. Και φυσικά αυτό έχει αντίκτυπο στο πώς ακούω μουσική. Μηδενική όρεξη να τσεκάρω νέα, ενώ τα μάλλον καταπληκτικά νέα άλμπουμς των the Howling Wind, Spectral Lore και η συλλογή των Planks δεν κατάφεραν να με κρατήσουν συγκεντρωμένο.
Αποφάσισα να κάνω ένα μικρό διάλλειμα, μιας και τις τελευταίες μέρες με τραβάει περισσότερο η electronica παρά τα "κανονικά" μου ακούσματα. Αν κάποιος έψαχνε σε αυτό το blog τη μουσική του ενημέρωση (?), του ζητώ συγνώμη, αλλά κάποια νέα θα χαθούν. Τα links είναι εκεί κάτω αριστερά πάντως, κι εγώ αυτά τσεκάρω για να κάνω τις αναρτήσεις εδώ. Άνθρωπος είμαι κι εγώ και χρειάζομαι ένα διάλλειμα. Η επόμενη σίγουρη (πρώτα ο Θεός) ανάρτηση θα είναι το report από το Brutal Assault της Τσεχίας στα μέσα Αυγούστου. Μέχρι τότε, ίσως υπάρξουν ανανεώσεις, ίσως όχι.
Για τις μπάντες που έχουν στείλει υλικό για review, να ξέρετε ότι δε σας έχω ξεχάσει, έχω μαρκάρει τα mail σας, και μόλις επιστρέψω θα μπουν μπροστά τα reviews.
Καλό καλοκαίρι και καλή δύναμη σε όλους.

Μουσικά Κύματα 2012: Need, Tardive Dyskinesia, Slavebreed, Infidel, Potergeist, Progress of Inhumanity, Still Fading, 21.7.2012, Πολιτιστικό & Αθλητικό Πάρκο Νέας Μάκρης

Όγδοη συνεχή χρονιά Μουσικά Κύματα, δεύτερη συνεχόμενη για μένα. Φέτος το φεστ μεγάλωσε και έγινε διήμερο, εγώ κατάφερα όμως να δώσω το παρών μόνο την πρώτη μέρα. Μπαίνοντας στο χώρο, οι deathsters (απ'ό,τι κατάλαβα) Sarcastic Obedience έπαιζαν το τελευταίο τους κομμάτι. Κρίμα. Μετά από μια μικρή βόλτα στα πέριξ, την προμήθεια καφέ και την κατάθεση στα ΜΟΝΟ ΘΡΑΣ merch stands, ήρθε η ώρα για την πρώτη -για μένα- μπάντα της ημέρας.

Eyehategod news

Εφτά χρόνια μετά από εκείνα τα τρία κομμάτια της συλλογής "Preaching the End-Time Message", επιτέλους θα έχουμε νέα ηχογράφηση από τους Eyehategod. Το "New Orleans is the New Vietnam" είναι γνωστό στους φανς μιας και το παίζουν καιρό στα live τους (το είχαν παίξει και στην Αθήνα πέρσι), και θα κυκλοφορήσει σε 7" single (χωρίς να περιέχει κάποιο άλλο κομμάτι) από την A389 Recordings κάπου μετά τα τέλη του καλοκαιριού.
Εξώφυλλο:

Παράλληλα, η μπάντα θα βρίσκεται σε ευρωπαϊκή περιοδεία τον Ιούλιο-Αύγουστο, η οποία όμως δεν περνάει αυτή τη φορά από την Ελλάδα.

From Ashes Rise - Rejoice the End (video)

Το καταπληκτικό (αν και κάπως "soft") "Rejoice the End" των From Ashes Rise (από το επερχόμενο 7" στη Southern Lord) απέκτησε official videoclip (χμ...) δημιούργημα του David Hall από Handshake Inc και Scion A/V (χμμμμμμ.....). To βλέπουμε παρακάτω, ενώ στο Brooklyn Vegan ο δημιουργός του λέει δυο-τρία (ψιλοανούσια μεταξύ μας) πράγματα σχετικά με τη δημιουργία του video.

Σε hiatus οι Wormrot

Σύμφωνα με την σελίδα τους στο facebook, οι σιγκαπουρέζοι grinders Wormrot αποφάσισαν να αναστείλουν την ύπαρξη της μπάντας και να ασχοληθούν ο καθένας με τις προσωπικές του δουλειές. Ρόλο έπαιξε σίγουρα και κάποιο άσχημο rip-off που έπαθαν στην πρόσφατη περιοδεία τους, πάντως η μπάντα δε διαλύεται, αλλά όπως λένε οι ίδιοι, θα κάνουν ένα διάλλειμα μερικά χρόνια και ίσως επιστρέψουν με νέο άλμπουμ.
Κρίμα γιατί οι Wormrot ήταν τεράστια grindcore μπαντάρα. Τιμής ένεκεν, την ανάρτηση συνοδεύει η πιο cult live φωτογραφία έβερ.

Livadia Extreme Metalfest 2012: Inveracity, Mass Infection, Crucifiction, Necrovorous, Malicious Silence, Mortal Torment, Bloody Donation, 14.6.2012, Αμφιθέατρο Κρύας, Λιβαδειά

Παρότι το συγκεκριμένο death metal fest διοργανώνεται πολλά χρόνια στη Λιβαδειά, αυτή ήταν η πρώτη μου επίσκεψη. Και πάλι από σπόντα βρέθηκα βασικά, αλλά αφού τελικά τελευταία στιγμή προέκυψε ελεύθερο το συγκεκριμένο Σάββατο και με τη θερμοκρασία στην Αθήνα να ξεπερνάει τους 40 βαθμούς, δεν το σκέφτηκα καθόλου για την εκδρομή.
Το Αμφιθέατρο Κρύας είναι ένα πολύ όμορφο ανφιθέατρο χτισμένο πάνω στο βουνό, αρκετά κοντά στο κλασικό ποταμάκι της πόλης. Μετά από μια χαλαρή βόλτα και καφεδάκι δίπλα στο ποτάμι, ανηφορίσαμε προς το θέατρο, όπου το event είχε ήδη ξεκινήσει.

Essenz - Mundus Numen (2012)

Αντιπαρερχόμενος τον μάλλον χαζό όρο "Occult Metal" που δίνει το δελτίο τύπου της εταιρίας τους, να πω πως αυτή εδώ είναι η πρώτη μου επαφή με τους Βερολινέζους Essenz παρότι έχουν κάποιες ακόμα κυκλοφορίες και γενικά σαν όνομα τους είχα ακουστά καιρό τώρα.
Ο ήχος τους μπορεί να χαρακτηριστεί μάλλον ως blackened doom, ένα υβρίδιο που μέχρι στιγμής έχει μείνει αρκετά underground, σε λημέρια που τριγυρνάνε τέρατα όπως οι Ruins of Beverast.
Ακούγωντας το άλμπουμ, καταλαβαίνεις πως η μπάντα γνωρίζει τι κάνει, κατέχει τα μικρά μυστικά των ιδιωμάτων που προσπαθεί να γεφυρώσει, και δίνει και κάποιες πραγματικά ισχυρές στιγμές, είτε αυτές είναι το Sleep-ικό εναρκτήριο riff, είτε κάποια δυνατά black metal σαρώματα, είτε το απόλυτο highlight του δίσκου, η θλιμένη ακουστική κιθάρα πάνω σε παχιά στρώματα drone θορύβου στο "Observing Spectres - Schizophrenia".
Παρόλα αυτά, το άλμπουμ μου άφησε την ίδια περίπου αίσθηση που μου άφησαν τα περισσότερα blackened doom ή blackened sludge άλμπουμς που έτυχε να τσεκάρω τους τελευταίους μήνες. Η αίσθηση δηλαδή ότι παίζω ανάμεσα σε δυο ραδιοφωνικούς σταθμούς, όπου ο ένας παίζει black metal και ο άλλος doom. Πρόβλημα οικονομίας στη σύνθεση; Ομοιογένειας; Όπως και να'χει ένα δίσκος που -πέρα του drone κομματιού που ανέφερα παραπάνω- βαρέθηκα γρήγορα. Το τελευταίο άλμπουμ των Lord Mantis μάλλον μου φτάνει για φέτος σ'αυτό τον ήχο.

Om - Advaitic Songs (2012)

Ήταν αναμενόμενο πως η προσθήκη ενός τόσο πληθωρικού drummer όπως ο Emil Amos (Grails) θα άλλαζε το πρόσωπο των Om. Πόσο δε μάλλον η ενσωμάτωση του πολυπράγμωνα Robert Aiki Aubrey Lowe (aka Lichens, είχε συμμετάσχει και στο προηγούμενο άλμπουμ) στις ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας την τελευταία τριετία. Μπορεί η μορφή του Ιωάννη του Βαπτιστή στο εξώφυλλο να συνεχίζει την παράδοση της ορθόδοξης αγιογραφίας στα εξώφυλλα του σχήματος από το "Pilgrimage" και πέρα, όμως εδώ έχουμε την ολοκλήρωση της μετάλλαξης που τα δύο "Cremation Ghat" στο "God is Good" άφηναν δειλά να εννοηθεί πως θα συνέβαινε. Οι σημερινοί Om είναι μια άλλη μπάντα πια, η οποία μπορεί να εξερευνά ακόμα τη Μέση Ανατολή, αλλά διαλέγει άλλες διαδρομές.
Από τη φωνητική mantra της (αγνώστων λοιπών στοιχείων) Kate Ramsey στο εισαγωγικό "Addis" μέχρι το ταξιδιάρικο κλείσιμο του "Haqq al-Yaqin", το -άλλοτε ηγετικής σημασίας- παραμορφωμένο μπάσο του Al Cisneros εμφανίζεται μόνο για ένα τετράλεπτο στο "State of No Return". Οι συνθέσεις βασίζονται σε μια πρωτόγνωρη για την μπάντα ποικιλία παραδοσιακών ανατολίτικων οργάνων, ήχων, ρυθμών και κλιμάκων και ένα -μάλλον αμήχανο- τσέλο της Jackie Perez Gratz (Giant Squid) να καλύπτει σχεδόν τα πάντα, αλλά να μεγαλουργεί στο "Haqq al-Yaqin". Ο Cisneros μένει κυρίως σε δεύτερο πλάνο, αλλά μόλις τελειώνει το επιβλητικό κάλεσμα του τελάλη για την προσευχή "Labbaika Allahuma Labbaik", groov-άρει χαρισματικά σε ένα έξοχο "Sinai".
Οι σημερινοί Om δεν είναι οι Om που γνωρίσαμε παλιά. Το "Advaitic Songs" ακούγεται περισσότερο σαν ένας "Grails" δίσκος, παρά σαν ένας "Om" δίσκος. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό γιατί αφ'ενός το τελευταίο Grails ήταν απογοητευτικό και ο Amos επανορθώνει εδώ, και αφ'ετέρου είναι πολύ κοντινό το παράδειγμα του (άλλοτε συνοδοιπόρου το Cisneros) Matt Pike που έχει εγκλωβίσει τον ήχο των High on Fire σε μια μανιέρα με στενάχωρα αποτελέσματα. Το "Advaitic Songs" είναι ένα τολμηρό βήμα για τους Om και ένα πολύ καλό άλμπουμ. Αλλά στο τέλος της μέρας, αποφάσισα ότι η καρδιά μου έχει περισσότερο χώρο για εκείνους τους μονολιθικούς Om των Cisneros/Hakius παρά για τους σημερινούς...

Gaza - The Truth Weighs Nothing (νέο κομμάτι streaming)

Ενώ πλησιάζει ο χρόνος για την κυκλοφορία του νέου άλμπουμ των ανερχόμενων Gaza, με τίτλο "No Absolutes in Human Suffering", ένα νέο κομμάτι εμφανίστηκε streaming στο decibel, με τίτλο "The Truth Weighs Nothing".

Serpentine Path news

Το ντεμπούτο άλμπουμ των Serpentine Path (= όλοι οι Unearthly Trance + o Tim Bagshaw των Ramesses) θα κυκλοφορήσει στις 11 Σεπτεμβρίου από τη Relapse. O Orion Landau αποτίει φόρο τιμής στον τεράστιο Zdzisław Beksiński φιλοτεχνώντας ένα πολύ ισχυρό εξώφυλλο (παρά την κακή επιλογή της γραμματοσειράς στο logo).

the Howling Wind - Of Babalon (full album stream)

Το νέο άλμπουμ των the Howling Wind παίζει ολόκληρο streaming στο invisible oranges. Σε πρώτη ακρόαση φαίνεται ισοπεδωτικό, περισσότερα στο review.

Συνελήφθη για επίθεση με μαχαίρι σε μέλη των Cro-Mags ο Harley Flanagan

Photo: https://twitter.com/nychammer/status/221456560688345088/photo/1

Σύμφωνα με διάφορα sites που ασχολούνται με τη σκηνή της Νέας Υόρκης, τα πράγματα παρεκτράπησαν άσχημα την περασμένη Παρασκευή στο live στο Webster Hall του Manhattan, όπου στα πλαίσια του CBGB Festival, ήταν να εμφανιστούν οι Sick of it All, Cro-Mags, Vision of Disorder, Absolution και Sai Nam. Σύμφωνα με την αστυνομία της Νέας Υόρκης, λίγο πριν την εμφάνιση των Cro-Mags, o Harley Flanagan (μπασίστας, άλλοτε τραγουδιστής, πάντως ιδρυτικό μέλος της μπάντας και ηγετική φυσιογνωμία σε όλη την ιστορία της, το μοναδικό μέλος παρών σε όλες τις προηγούμενες περιόδους της μπάντας, απών από τη σημερινή μορφή της) κατάφερε να βρεθεί στη VIP Area του venue και εν τέλει στο δωμάτιο των Cro-Mags, όπου και επιτέθηκε με μαχαίρι σε δύο νυν μέλη της μπάντας, τους William Berario (τον οποίο επίσης και δάγκωσε) και Michael Couls. Επιτόπου έσπευσαν οι security του venue που αφόπλισαν και ακινητοποίησαν του Flanagan, ο οποίος βγήκε από το χώρο αργότερα, φορώντας χειροπέδες και με σπασμένο πόδι. Η αστυνομία αναφέρει ότι ο Flanagan ήταν αφηνιασμένος και έτοιμος να εκραγεί, ενώ το site Bowery Boogie αναφέρει πως χρειάστηκαν περίπου 6 άτομα για να καταφέρουν να τον ακινητοποιήσουν. 

Το live -προφανώς- διεκόπη. Κανένα από τα θύματα της επίθεσης δεν διέτρεξε τελικά κίνδυνο για τη ζωή του από τα μαχαιρώματα, παρόλο που το χτύπημα στον Berario ήταν λίγο πιο πάνω από το μάτι, και στον Couls στον θώρακα. Ο Flanagan συνελήφθη και αντιμετωπίζει τις κατηγορίες της επίθεσης και παράνομης οπλοχρησίας.

Η ιστορία από πίσω από το συμβάν λίγο-πολύ γνωστή: Ο Flanagan είναι εδώ και χρόνια στα μαχαίρια με τον άλλοτε συνοδοιπόρο του, τον τραγουδιστή John Joseph (επίσης ιδρυτικό μέλος), και όταν ο τελευταίος αποφάσισε να μετονομάσει το σχήμα του από Cro-Mags (jam) σε σκέτο Cro-Mags, το είδε σαν έσχατη προδοσία, παρότι η προηγούμενη ενσάρκωση της μπάντας από τον ίδιο (που είχε δώσει το μέχρι σήμερα τελευταίο full-length της μπάντας "Revenge" και είχε περάσει και από την Αθήνα για ένα live εκεί κάπου το 2000) ήταν εδώ και πολλά χρόνια ανενεργή και ο ίδιος ετοίμαζε νέα δουλειά με το προσωπικό του project (έχοντας μάλιστα υπογράψει στη Southern Lord).

Η ανακοίνωση των Cro-Mags αναφέρει:

"Σαν μπάντα λυπούμαστε ειλικρινά για τον τρόπο που εξελίχθηκαν όλα αυτά, ακόμα και για το πρώην μέλος του οποίου η οικογένεια τώρα επηρρεάζεται από τις επιλογές του. Οι προσευχές μας πάνε επίσης σ'αυτούς, όπως ακριβώς και στον Mike C. και τους άλλους που χτυπήθηκαν, αλλά ήταν δική "του"  επιλογή να έρθει στο live μας με κυνηγετικό μαχαίρι, και να μας περιμένει πίσω από την πόρτα στα παρασκήνια. Ποιός ξέρει τι αρχικά ήθελε, προφανώς δεν ήταν εκεί για να κόψει ψωμί για πρόταση ειρήνης (σημ. το original κείμενο "he wasn’t there with it to cut bread for a peace offering" δεν μπορώ να το μεταφράσω ακριβώς ώστε να βγαίνει ολόκληρο το νόημα) καθώς είχε ακουστεί απ'έξω να λέει πως θα έβαζε ένα τέλος σε μας που παίζουμε χωρίς αυτόν. Ας προχωρήσουμε παρακάτω και ας αφήσουμε το trash-talking. Ας κρατήσουμε το θετικό τρόπο σκέψης, γι αυτό υπάρχουμε"

Pig Destroyer news

Oι Pig Destroyer μπήκαν στο στούντιο για την ηχογράφηση του πέμπτου δίσκου τους, πέντε χρόνια μετά το "Phantom Limb". Την παραγωγή θα την αναλάβει -φυσικά- ο ίδιος ο Scott Hull στα δικά του Visceral Sound Studios στην Alexandria της Virginia. To -άτιτλο ακόμα άλμπουμ έχει σαν ορίζοντα κυκλοφορίας το τέλος του 2012, όπως πάντα από την Relapse.
Σε άλλα νέα, ο Adam Jarvis των Misery Index είναι ο νέος drummer της μπάντας.

Headsup: Taurus

Oι Taurus είναι το νέο project της αγαπητής Stevie Floyd των φοβερών Dark Castle. Διμελής μπάντα πάλι, μόνο κιθάρα-τύμπανα-φωνή, αλλά κινείται σε σαφώς πιο drone δρόμους σε σχέση με τους Dark Castle. Tο ντεμπούτο LP τους με τίτλο "Life" κυκλοφορεί αυτές τις μέρες, ενώ η μπάντα περιοδεύει αυτό τον καιρό στις ΗΠΑ μαζί με τους Agalloch.

Δείγμα ακούμε παρακάτω:

Το οριστικό τέλος των Unearthly Trance

Μετά από σχεδόν ένα χρόνο αβεβαιότητας (μετά την καταστροφική περιοδεία στην Ιαπωνία που τους βρήκε το τσουνάμι), οι Unearthly Trance ανακοίνωσαν σήμερα την οριστική διάλυσή τους. Αντίο σε μια πραγματικά τεράστια μπάντα.

Νέο άλμπουμ Menace Ruine

Το νέο (τέταρτο) άλμπουμ των drone/blackmetal/neofolk/ritual/noise/whatever θεών Menace Ruine θα λέγεται "Alight In Ashes" και θα κυκλοφορήσει τέλη Σεπτέμβρη με αρχές Οκτώβρη από την Profound Lore σε cd και από την Sige σε διπλό βινύλιο. Εξώφυλλο: 

Black Shape of Nexus - Negative Black (2012)

Με νωπές ακόμα τις μνήμες από τη σαρωτική αθηναϊκή τους εμφάνιση το Φεβρουάριο, οι Γερμανοί Black Shape of Nexus κυκλοφορούν το τρίτο τους άλμπουμ. Οι drone πειραματισμοί του "Microbarome Meetings" αποτελούν παρελθόν, αλλά η εμπειρία τους χρησιμοποιείται εδώ για να προσθέσει ακόμα μεγαλύτερη ένταση στο ήδη συντριπτικό ύφος που είχαν στο "Black Shape of Nexus".
Αυτό σημαίνει πως το αποτέλεσμα είναι ένα θηριώδες sludge, με αρκετή ποικιλία ως προς τις διαθέσεις του (π.χ. από κλασικά stoner riffs σε noise rock), μια noise επικάλυψη και επώδυνα φωνητικά. Συνολικά το αποτέλεσμα κινείται ίσως αρκετά κοντά στο τελευταίο άλμπουμ των Whitehorse. Οι συνθέσεις πιο ώριμες και πολύπλοκες απ'ό,τι στο -ήδη υπέροχο- ντεμπούτο, και το κερασάκι στην τούρτα έρχεται στο ομώνυμο κομμάτι που κλείνει το δίσκο, όπου μετά από ένα δεκαπεντάλεπτο drone σφυροκόπημα, σκάει ένα μεγαλοπρεπές τελετουργικό (a-la Unearthly Trance) τελείωμα να συντρίψει και τον πλέον δύσπιστο.
Δισκάρα άπειρη και μάλλον το κορυφαίο sludge άλμπουμ που άκουσα φέτος, αλλά όσο σκέφτομαι ότι δεν πιάνει ούτε κατά το ήμισυ το χάος που δημιουργούν οι BSON επί σκηνής, αναρωτιέμαι μέχρι πού μπορεί να φτάσει αυτή η μπάντα.

Bad news: Ακύρωση της συναυλίας Saint Vitus / Routes / Potergeist

Αγαπητοί φίλες και φίλοι καλησπέρα,

Σήμερα τα ξημερώματα έλαβα ένα mail από τον manager των SAINT VITUS, Rodney.
Λόγοι υγείας οδήγησαν εσπευσμένα μέλος του συγκροτήματος στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί έκριναν πως έπρεπε να χειρουργηθεί ΆΜΕΣΑ. Του συνέστησαν να μην ταξιδέψει με αεροπλάνο. Ζητούνε συγγνώμη από το Ελληνικό κοινό που τους έχει αφήσει τις καλύτερες αναμνήσεις για την ματαίωση της συναυλίας τους στο ΑΝ και κοιτάμε να γίνει η συναυλία στην πρώτη δυνατή ευκαιρία.
Σαν donSait Promotions εύχομαι καλή ανάρρωση και ζητώ μια τεράστια συγγνώμη με την σειρά μου για την ταλαιπωρία. Σας ευχαριστώ για την θέρμη με την οποία αγκαλίασατε την συναυλία.
Τα εισιτήρια μπορείτε να τα εξαργυρώσετε από τα εκδοτήρια της TICKET HOUSE, METAL ERA, TICKET ARENA, άμεσα.

Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Με εκτίμηση
Σπύρος Στάνλεη
http://www.facebook.com/events/333011230078312/

Burning Love - Rotten thing to Say (2012)

Ακόμα θυμάμαι πόσο είχα απογοητευτεί από το ντεμπούτο των Burning Love. Περίμενα πολλά από το νέο σχήμα του Chris Colohan, και το τελικό αποτέλεσμα μου είχε φανεί αρκετά "ήρεμο" για τον πρώην frontman των Cursed.
Στο δεύτερο δίσκο τους όμως (αυτή τη φορά στη Southern Lord) αποδίδεται δικαιοσύνη. Όχι ότι έπιασαν τις Cursed μπουλντοζίλες, απλά τώρα το punk rock τους είναι πολύ πιο έντονο και τσαμπουκαλεμένο, ενώ ξεχωρίζει με τη μία η ανεπανάληπτα πικρή χροιά και η φανταστικά πορωτική άρθρωση του Colohan. Το υλικό τσακίζει κόκκαλα, τα riffs είναι ΟΛΑ καταπληκτικά και δεν υπάρχει ούτε ένα μέτριο τραγούδι στο δίσκο. Για μένα που δεν παρακολουθώ ιδιαίτερα τις εξελίξεις στο punk, αυτός ο δίσκος είναι κάτι παραπάνω από υπεραρκετός. Δισκάρα.