Venetian Snares - My Love is a Bulldozer (2014)

Γνωρίζω πως για αρκετούς συν-κάφρους, οι underground εκφράσεις της electronica αποτελούν φυσιολογικό κομμάτι των ακουσμάτων τους. Το όνομα του Venetian Snares φαντάζομαι δε θα'ναι και άγνωστο στους πιο υποψιασμένους, εξάλλου είχε συμμετάσχει στο "Oeanic Remixes" των Isis και υπάρχει και εκείνο το split με τους Phantomsmasher των Plotkin/Witte πριν καμιά δεκαριά χρόνια. Στο χώρο του breakcore πάντως, ο Aaron Funk είναι αρχετυπική μορφή και, παρότι δεν έχω παρακολουθήσει στενά την αχανή δισκογραφία του, ο νέος του δίσκος μου ακούγεται πιο βατός από προηγούμενους που έχει τύχει να τσεκάρω, οπότε καθίσταται ιδανικός για σημείο πρώτης επαφής. Το "My Love is a Bulldozer" συμμαζεύει κάπως τα άναρχα ξερασμένα χιλιόμετρα από δαιδαλώδη drum n' bass beats προς όφελος του ορχηστρικού εαυτού του, και ενός -ας μου επιτραπεί- κάπως πιο προσβάσιμου songwriting. Κομμάτια σαν το "1.000 Years" και το "Amazon" δεν γράφονται κάθε μέρα, και αν ψάχνετε ένα σημείο εισόδου στο βίαιο κόσμο του idm/breakcore, ξεκινήστε από εδώ. Αν ψάχνετε όμως μια ζόρικη δόση χαοτικά έξυπνης και συνάμα βίαιης ηλεκτρονικής τέχνης, πιάστε (ξανά) το κλασικό "Rossz Csillag Alatt Született" του 2005.

Blut Aus Nord και P.H.O.B.O.S. νέα κομμάτια streaming

Δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τους Blut Aus Nord, αν και ξέρω ότι τους γουστάρουν πολλοί. Ο λόγος της ανάρτησης είναι η επανεμφάνιση των cult γάλλων P.H.O.B.O.S. δύο χρόνια μετά από εκείνο το τρομακτικό "Atonal Hypermnesia". Τα δύο σχήματα ετοιμάζουν ένα split 6 κομματιών που θα κυκλοφορήσει στις 20 Ιουνίου, και παρακάτω ακούμε ένα από την καθεμία.

Eyehategod - The Liar's Psalm (streaming)

Κομμάτι από τα sessions του comeback ομώνυμου δίσκου των Eyehategod, το οποίο όμως γράφτηκε ειδικά για τη γνωστή σειρά flexi disks του Decibel.  
Το ακούμε ΕΔΩ.

Godflesh - Ringer (streaming)

Έχοντας περάσει 13 χρόνια από το "Hymns", οι επανενωμένοι Godflesh έχουν έτοιμο το ΕΡ "Decline and Fall" που θα κυκλοφορήσει στις 2 Ιουνίου από την Avalanche του Justin Broadrick. Αργότερα θα ακολουθήσει και το νέο άλμπουμ "A World Lit Only By Fire". Παρακάτω ακούμε το 'Ringer" που ανοίγει το ΕΡ. Πιο "Selfless" δε γίνεται.

Crowbar - Symmetry in Black (2014)

Τους Crowbar τους ξέρουν όλοι. Είτε οι παλαίουρες επειδή τους πήρε το μάτι τους στα 90s ως τη "βαρύτερη μπάντα του κόσμου (κυριολεκτικά)", είτε οι νεότεροι ως την "μπάντα του -πρώην πλέον- κιθαρίστα των Down", είτε οι υποψιασμένοι ως μία από τις σπουδαιότερες doom/sludge μπάντες όλων των εποχών.  Στο χώρο, οι Crowbar αποτελούν αξίωμα επιπέδου AC/DC: Υπάρχουν από πάντα, είναι σεβαστοί απ'όλους, και -αυτό που μας ενδιαφέρει εδώ- κάθε φορά που βγάζουν δίσκο, ξέρεις από πριν τι θα ακούσεις. Δεν ψάχνουμε την καινοτομία εδώ, αλλά αυτά τα γνώριμα δυσκίνητα grooves, τα trademark υπερ-heavy riffs και την αντρίκεια βραχνή φωνή του Kirk Windstein. Το "Symmetry in Black" συνολικά, μου ακούγεται περισσότερο μελαγχολικό παρά καταπιεστικό σε σύγκριση με το "Sever The Wicked Hand" του 2011. Αν είναι καλό; Οι Crowbar δεν έχουν μέτριο δίσκο, και αυτό δεν αλλάζει ούτε τώρα. Το αν σας αφορά, εξαρτάται αποκλειστικά από την προσωπική σας ανάγκη για έναν καινούριο δίσκο των Crowbar.

live video: Khanate, 22.5.2004, Rescue Rooms, Nottingham

Πριν σχεδόν ακριβώς δέκα χρόνια, οι Khanate (εποχής "Things Viral" ε!) έδωσαν ένα 50λεπτο show στο Nottingham (μαζί με Guapo και Jazzfinger, η εμφάνιση των τελευταίων ΕΔΩ), στα πλαίσια της Northern European Derride. Όλος ο τρόμος που προκαλούσε τότε το τεράστιο αυτό drone σχήμα, και η φήμη που είχαν αποκτήσει οι James Plotkin και Stephen O'Malley, η απόκοσμη παρουσία του Alan Dubin, όλα πλήρως αποτυπωμένα.

ACxDC - Destroy Create (streaming)

Το πρώτο τους full length ετοιμάζουν οι powerviolence/grindcore ημίθεοι ACxDC, το οποίο θα έχει τίτλο το όνομά τους, δηλαδή "Antichrist Demoncore".
Aκούμε το "Destroy Create" ΕΔΩ

Tombs - Spiral (streaming)

Τρίτο δείγμα από το "Savage Gold" των Tombs είναι το "Spiral" που θα κλείνει το δίσκο και (επιτέλους!) αυτοί είναι οι Tombs που θέλουμε. Ακούμε παρακάτω.

Cloud Rat - Blind River (2014)

Για το φανταστικό περσινό "Moksha" τα είχαμε πει. Από τους συγκλονιστικότερους grindcore δίσκους που έχω πετύχει τα τελευταία χρόνια. Εδώ οι Cloud Rat μαζεύουν τα κομμα΄τια που ηχογράφησαν για διάφορες συλλογές και splits τα τελευταία δύο χρόνια, και τα παρουσιάζουν σε αυτήν εδώ τη συλλογή.
Το μόνο που απουσιάζει εδώ, είναι η εκείνη η φανταστική ροή που είχε το "Moksha", κατά τ'άλλα πάλι εδώ θα βρείτε grindcore ύμνους, που δε διστάζουν να βάλουν συναίσθημα μέσα στο χαμό, χωρίς σε καμία περίπτωση να ακούγονται cheesy. Ναι, οι Cloud Rat είναι πλέον η αγαπημένη μου σύγχρονη grindcore μπάντα.
Ακούμε παρακάτω, παίζει και σύστημα name your price για κατέβασμα. Θεοί.

Trap Them - Organic Infernal (streaming)

Νέο δείγμα από το "Blissfucker" των Trap Them, είναι το "Organic Infernal" που ακούμε παρακάτω.

H.R.Giger (1940-2014)

Έφυγε από τη ζωή στα 74 του ο Hans Ruedi Giger. Δε χρειάζεται να γράψω εδώ ποιός ήταν και τι προσέφερε στην Τέχνη. Ο κόσμος είναι από χτες φτωχότερος.

Eyehategod - Eyehategod (2014)

14 χρόνια έχουν περάσει από το "Confederacy of Ruined Lives". Πολλά. Κυκλοφορίες στο ενδιάμεσο, φυσικά υπήρχαν, είτε ως Eyehategod, είτε ως Outlaw Order, αλλά το σίγουρο είναι πως ο κόσμος ήταν τελείως διαφορετικός την τελευταία φορά που η σπουδαιότερη sludge μπάντα έβγαλε δίσκο. Tόσο για τη σκηνή, όσο και για τους ίδιους.Τι περιμέναμε από τους Eyehategod εν έτει 2014; Σίγουρα, το να ανοίξουν νέους δρόμους θα ήταν υπερβολικό, αυτό το έκαναν και με το παραπάνω στα 90ς.
Το "Eyehategod" είναι ένας πολύ καλός δίσκος. Δεσπόζουν τα χαρακτηριστικά νότια riffs του Jim Bower (που τόσο έλειπαν από τους Outlaw Order), ενώ ο ήχος της μπάντας έχει καθαρίσει πολύ, με αποτέλεσμα να είναι όλα ευδιάκριτα, ίσως για πρώτη φορά να διακρίνονται και οι στίχοι πίσω από τα φτυσίδια του Mike Williams. Ευπρόσδεκτο και το άνοιγμα προς τις punk ρίζες τους σε δύο κομμάτια, τα οποία αποτελούν και τις συνθετικές κορυφές του δίσκου. Όσοι έχουν βιώσει το ολοκαύτωμα ενός live των Eyehategod, ξέρουν τι συμβαίνει όταν η μπάντα αποφασίζει να πατήσει το γκάζι.
Σύγκριση με τις παλιές τους κυκλοφορίες δεν μπορεί να γίνει. Το νέο υλικό χάνει κατά κράτος ακόμα και από την επανηχογράφηση του "Age of Bootcamp" που κλείνει το δίσκο, διότι λείπει το συστατικό που τους έκανε περιβόητους στα 90s: Εκείνο το χαρακτηριστικό over-the-edge συναίσθημα σαπίλας, εκείνη η εχθρική ξεραϊλα. Απόλυτα λογικό. Οι σημερινοί Eyehategod έχουν επιζήσει (εκτός από τον LaCaze που μας άφησε πρόσφατα, αν και οι ηχογραφήσεις του ακούγονται στο δίσκο) του χαοτικού 90s life-style τους, τότε ήταν μια παρέα από τελιωμένα πρεζάκια σε κοινόβια, και αυτή η παρακμή έρρεε στη μουσική τους, σήμερα δεν είναι (και ευτυχώς).
Το "Eyehategod" είναι ένας πολύ καλός δίσκος, που πιθανότατα θα ξαναγνωρίσει την τεράστια αυτή μπάντα σε ένα νεότερο κοινό. Δίκαιο. Αν όμως θέλετε να δείτε γιατί αυτή η μπάντα είναι μεγάλη, βάλτε να παίζει το "Take As Needed For Pain".

Lord Mantis - Death Mask (2014)

Δύο χρόνια μετά το πολύ δυνατό εκείνο "Pervertor", οι Lord Mantis επιστρέφουν, αυτή τη φορά θυμίζοντας περισσότερο κανονική μπάντα παρά project (η πρόσφατη διάλυση των Nachtmystium ίσως έπαιξε κάποιο ρόλο σε αυτό).
Κρατώντας την blackened sludge βάση του ήχου τους (με κυριότερο σημείο αναφοράς τους Celtic Frost/Triptykon) επενδύουν περισσότερο στα φανταστικά βιτριολικά φωνητικά του Charlie Fell, και δίνουν ένα διακριτικό, αλλά ουσιώδες industrial touch στο background (το κλείσιμο του "Possession Prayer" μου έφερε αμυδρά στο νου τους Αυστραλούς Halo) αυξάνωντας τις συναισθηματικές εντάσεις. Το σημαντικότερο όμως, είναι ότι εδώ υπάρχει το καλύτερο υλικό που έχει συνθέσει το σχήμα, επτά μεγαλειώση κομμάτια, καλοδουλεμένα μέχρι την τελευταία τους λεπτομέρεια, με την μπάντα να τα καταφέρνει εξίσου καταπληκτικά, τόσο στα sludge riffs-αμόνια, όσο και στα black metal σαρώματα. Και, το δεκάλεπτο "Three Crosses" που κλείνει το δίσκο, είναι ένα από τα εντονότερα κομμάτια που άκουσα τελευταία.
Καταπληκτικός δίσκος. Άμα δεν συνοδευόταν κι από ένα τόσο κακό εξώφυλλο, όλα θα ήταν τέλεια.

Swans - To Be Kind (2014)

Ακόμα θυμάμαι το συναίσθημα μετά το πέρας της πρώτης ακρόασης των πρώιμων δίσκων των Swans. Ένα συναίσθημα ασφυξίας, δυσανεξίας, αποτέλεσμα εκείνου του σαδιστικά απάνθρωπου ήχου. Μπορεί, τρεις δεκαετίες μετά από κείνους τους δίσκους ο Michael Gira να έχει απομακρυνθεί από το σαδιστικό θόρυβο, αλλά το no wave πνεύμα εκείνων των Κύκνων εμφανίζεται και στο "To Be Kind", ακόμα και χωρίς να χρειαστεί να τσιτώσει τα πάντα. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να περιγράψω τα σαρδόνια γέλια του "Just a Little Boy" ή το απλανές βλέμμα μου μετά από κάθε (μα κάθε) ακρόαση της τριανταπεντάλεπτης φρικαλεότητας "Bring the Sun / Toussaint L'Ouverture". Εδώ λείπουν ακόμα και εκείνες οι λίγες χαραμάδες φωτός που υπήρχαν στο σοκαριστικό "The Seer". Και όπως είχα γράψει και τότε "...Κάποια πράγματα δεν περιγράφονται. Βιώνωνται."
Ακούστε (με δική σας ευθύνη) ολόκληρο το δίσκο ΕΔΩ

Nadja - Queller (2014)

Δε νομίζω ότι υπάρχει σόφρων άνθρωπος που να έχει παρακολουθήσει στενά την πορεία των Nadja τα τελευταία δώδεκα χρόνια (σύμφωνα με το metal-archives, αυτό είναι μόλις τo... 32o full-length, αλλά δεν παίρνω κι όρκο ότι δεν υπάρχουν και καμιά δεκαριά ακόμα, ούτε λόγος βέβαια για τα άπειρα ΕΡ/split/solo δουλειές κλπ.), όμως αν κρίνω από την ικανοποιητική προσέλευση στην προ τριετίας αθηναϊκή τους εμφάνιση, υπάρχει κάμποσος κόσμος που ενδιαφέρεται (έστω και επιφανειακά, όπως ο γράφων) για το -πρώην καναδικό, νυν- γερμανικό ζεύγος και τις ηχητικές του αναζητήσεις.
Αφού συνηθίσουμε το πραγματικά κακό drum machine που ανέκαθεν τους αδικούσε, στο "Queller" θα συναντήσουμε ένα περιπετειώδες και αιθέριο ύφος, με διάχυτη τη shoegaze γλύκα να κονταροχτυπιέται με τολμηρά φλερτ με το θόρυβο, κορυφώσεις που ίσως φέρουν στο νου τους αδικοχαμένους ήρωες The Angelic Process (όχι τόσο φορτισμένους όμως), και ένα στακάτο heavy κλείσιμο με το (διεστρεμένα Godflesh-ικό με τον τρόπο του) "Quell".
Αν δεν ψαρώνεις από ρασοφορεμένες συνεργασίες-αρπαχτές (γκουχ-γκουχ!) και τούτο δω σε πετύχει στην κατάλληλη φάση, μέχρι και δίσκο της χρονιάς το λες. Οι τολμηροί τσεκάρετε και το σαφώς πιο heavy και σκοτεινό "Tangled" EP που κυκλοφόρησαν σχεδόν ταυτόχρονα.

Tombs - Deathtripper (streaming)

Δεύτερο δείγμα από το "Savage Gold" (10 Ιουνίου από τη Relapse) των Tombs είναι το (μετριότατο) "Deathtripper" που ακούμε παρακάτω.

Terra Tenebrosa - V.I.T.R.I.O.L. Purging the Tunnels EP (2014)

Η συναρπαστικότερη και πιο μυστηριώδης περίπτωση του σύγχρονου metal κλείνει με αυτή την κυκλοφορία ένα μεγάλο κεφάλαιο του παγκόσμιου underground. Τα "The Tunnels" και "The Purging" είναι δυο ριζοσπαστικές κυκλοφορίες που έσπρωξαν πιο πέρα τα όρια του ακραίου ήχου, και αυτό εδώ το ΕΡ αποτελεί τον επίλογό τους.
Δύο κομμάτια που δεν κατάφεραν να βρουν το δρόμο τους μέχρι τους δίσκους, με το δεκαοκτάλεπτο περιπετειώδες "Draining The Well" να μας χαρίζει το βαρύτερο κιθαριστικό riff που έχει ακουστεί ως σήμερα σε ηχογράφηση των Terra Tenebrosa, και το υπνωτιστικό εννιάλεπτο "Apokatastasis" (το είχαμε πρωτο-ακούσει ακούσει στη συλλογή του "Falling Down" το 2012) να ξαναξυπνάει το φάντασμα των Breach. Δεν χωράνε παραπάνω περιγραφές, όποιος έχει βιώσει το όραμα του The Cuckoo στις δύο προηγούμενες κυκλοφορίες θα καταδυθεί ξανά στην άβυσσο. Για τη συμπλήρωση του παζλ, αναζητήστε και το "Breaking Open The Head” από τη βινυλιακή έκδοση του "The Tunnels".

Thou - Heathen (2014)

Με τις (αμέτρητες) κυκλοφορίες την Thou έχω χάσει τη μπάλα και έχω σταματήσει να τους παρακολουθώ. Η τελευταία φορά που ασχολήθηκα σοβαρά ήταν μάλλον το "To the Chaos Wizard Youth" EP του 2011, άσχετα αν στο ενδιάμεσο συνέχιζα να ακούω κάποιες από τις κυκλοφορίες τους (ιδίως το αγαπημένο μου "Degradation of Human Life"). Τέσσερα χρόνια (και ένας θεός ξέρει πόσες κυκλοφορίες) μετά το "Summit", oι Thou κυκλοφορούν νέο full-length.
Το ύφος παραμένει περίπου ίδιο με το προηγούμενο. Υπέρβαρο και μελαγχολικό sludge/doom, από μια μπάντα που έχει ψηθεί για τα καλά και πλέον έχει βρει το μονοπάτι της. Γνήσια πίκρα, δυνατές κορυφώσεις και νωχελική αύρα εγκατάλειψης σε ένα δίσκο που μοσχομυρίζει DIY και underground. Αν σας φαίνονται κάπως "λίγοι" οι σημερινοί Morne, εδώ θα βρείτε την υγειά σας.

Tombs - Edge of Darknes (streaming)

Επιτέλους! Τρία χρόνια μετά από εκείνο το απίστευτο "Path of Totality", οι μεγάλοι Tombs επιστρέφουν με νέο δίσκο. Το "Savage Gold" θα κυκλοφορήσει 10 ουνίου από τη Relapse, και παρακάτω ακούμε το (λίγο πιο black metal απ'ότι μας έχουν συνηθίσει) "Edge of Darkness".