Δεν είχε τύχει να ξανακούσω τους
Mitochondrion. Δεν ξέρω τι άλλο έχουν κάνει, το δίσκο τον άκουσα μετά από πρόταση του καλού φίλου
Plunderer. Παρά το ψιλογελοίο (ακόμα και για μη ελληνόφωνους) όνομά τους, οι καναδοί είναι ιδιαίτερα σοβαρή περίπτωση.
Η βάση τους είναι το ερεβώδες death metal σπουδαίων μπαντών όπως οι
Immolation και
Disembowelment, συνδυασμένο με σύγχρονη black metal αισθητική μπαντών τύπου
Deathspell Omega και
Diocletian. Σκοτάδι στο σκοτάδι δηλαδή, αλλά οι τύποι δεν είναι κουλάδια να ξύνουν για την καλτίλα, αντιθέτως πίσω από τις βουρκώδεις συνθέσεις κρύβεται ένα ιδιαίτερα τεχνικό παίξιμο.
Η δεκαπεντάλεπτη τριλογία "Pestilentiam Intus Vocamus, Voluntatem Absolvimus" που ανοίγει το άλμπουμ σε πιάνει από τη μούρη και δεν αφήνει κανένα περιθώριο. Σκότος και μπουντρουμίλα μόνο, πηγαδήσια φωνητικά, ανησυχητικά εμπνευσμένες συνθέσεις, ακόμα και τα ιντερλούδια που "σπάνε" το θόρυβο ακούγονται ιδιαίτερα ενοχλητικά. Άλλη μια τρομερή κυκλοφορία από την Profound Lore.
Πανίσχυρος δίσκος.