Best.of.2012.

Δύσκολη χρονιά για όλους πιστεύω. Ακολουθεί μια λίστα που μπορεί να την κάνει να φαίνεται λιγότερο σκατά απ'ότι πραγματικά ήταν. Δεν έχω ευχές για το νέο χρόνο, η πραγματικότητα είναι σκληρή, και αν κάτι μας έμαθε η Κρίση, αυτό είναι να στηριζόμαστε στα πόδια μας και μόνο, οπότε κανείς δε χρειάζεται άλλον ένα παπάρα που θα ευχηθεί ένα ξύλινο 'καλή χρονιά'. Καλό κουράγιο σε όλους.

Terra Tenebrosa - Black Pearl In A Crystalline Shell (νέο κομμάτι streaming)

To δεύτερο άλμπουμ του κτήνους των Terra Tenebrosa θα λέγεται "The Purging" και θα κυκλοφορήσει στις 22 Φεβρουαρίου του 2013. Πρώτο δείγμα είναι το -για άλλη μια φορά- τρομερό (αν και κάπως πιο "συμβατικό", σχεδόν κάτι σαν black metal) "Black Pearl In A Crystalline Shell" που ακούμε streaming παρακάτω:

Opium Warlords - We Meditate Under the Pussy in the Sky (2012)

Eίναι πολλοί που θεωρούν τον Sami Albert Hynninen (aka Albert Witchfinder) ως την κορυφαία μορφή/φωνή του doom metal των 00s, κυριως φυσικά λόγω του λαμπρού του έργου με τους Reverend Bizarre. Λιγότεροι έχουν ασχοληθεί με τα υπόλοιπα σχήματα που έχει συμμετάσχει (π.χ. οι διαβασμένοι blackmetallers σκίζουν τα ρούχα τους για τις ηχογραφήσεις των Armanenschaft).
Η δεύτερη δουλειά του προσωπικού του σχήματος Opium Warlords έρχεται τρία χρόνια μετά από εκείνο το πανίσχυρο "Live at Colonia Dignidad" (που μόνο live δεν ήταν), και τον εμφανίζει ελαφρώς αλλαγμένο. Μικρότερη/ες διάρκεια/ες, σταθερά πειραματική drone/doom βάση, λοξοκοιτάσματα προς το black metal, ποικίλοι πειραματισμοί, αλλά απουσιάζει η στιβαρή συνοχή του πρώτου δίσκου. Σε σημεία ένιωσα κάτι αντίστοιχο με την περίπτωση των Isengard, που, παρά την πηγιαία έμπνευση και το (α)σαφές πειραματικό πλαίσιο, κάπου δεν είσαι σίγουρος αν αυτό που ακούς είναι δημιουργημένο με σοβαρότητα ή όχι. Το αρρωστημένο artwork περιπλέκει ακόμα περισσότερο την κατάσταση.
Όσοι αγνοήσουν τις υπαρξιακές ανησυχίες της από πάνω παραγράφου, θα γευτούν έναν αρρωστημένο προοδευτικό doom δίσκο. Εγώ θα προτιμήσω το ντεμπούτο του(ς).

Windhand: Νέο άλμπουμ στην Burning World

Το ντεμπούτο των Windhand από τη Virginia στις αρχές της χρονιάς τάραξε τα νερά στο underground doom κύκλωμα, και η μπάντα είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα. Το δεύτερο άλμπουμ τους θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο του 2013 από την Burning World (εταιρία της Roadburn κλίκας). Σύμφωνα μάλιστα με το Doommantia, η μπάντα προτίθεται να καλύψει το κενό μέχρι το καλοκαίρι με κάποιες μικρότερες κυκλοφορίες. Επίσης, στη μπάντα έχει προστεθεί και ο μπασίστας Parker Chandler των σπουδαίων συντοπιτών Cough (βλ. φωτό).

Converge - All We Love We Leave Behind (2012)

Ξέρω ότι αυτή η παρουσίαση έρχεται αρκετά καθυστερημένα, μιας και ο δίσκος έχει ήδη κυκλοφορήσει εδώ και κάνα δίμηνο, αλλά τι να κάνουμε, κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Στο δικό μου παράλληλο σύμπαν, οι Converge είναι η απόλυτη metalcore μπάντα και οι διάφοροι As I Lay Dying δεν υπάρχουν καν, οπότε αγνοούμε ταμπέλες τύπου "mathcore", "chaotic hardcore", "dark hardcore" που κατά καιρούς επιστρατεύονται για τους βοστωνέζους. Η υπεροχή των Converge βρίσκεται στην ικανότητά τους να ξεπετάνε μνημειώδη riffs και ρυθμούς μέσα σε έναν ορυμαγδό συμπυκνωμένης πληροφορίας και τεχνικού παιξίματος. Όπως σε κάθε δίσκο των Converge, έτσι κι εδώ η ακρόαση είναι επίπονη, μέσα στα τριανταοχτώμιση λεπτά που διαρκεί ο νέος δίσκος, περιέχεται τόση πληροφορία, που με το τέλος της ακρόασης νιώθεις ότι άκουσες 3-4 δίσκους. Παρόλα αυτά, o δίσκος δεν είναι σε καμία περίπτωση "μια από τα ίδια". Το εναρκτήριο "Aimless Arrow" είναι μάλλον ό,τι πιο μελωδικό έχει συνθέσει αυτή η μπάντα, ενώ δε μου βγαίνει απ'το μυαλό ότι οι κιθάρες του ομώνυμου κομματιού λοξοκοιτάνε προς το "Apokatastasis Panton" των Deathspell Omega. Ενδιάμεσα; Κλασικά Ο ΧΑΜΟΣ σε διαφορετικές μορφές, όπως μόνο οι Converge μπορούν.
Το "All We Love We Leave Behind" μπορεί να μην αποτελεί ένα νέο ακρογωνιαίο λίθο στην ιστορία των Converge όπως τα "Jane Doe" και "Axe to Fall", αλλά αυτή η μπάντα έχει την πολυτέλεια να συγκαταλέγει μια δισκάρα σαν αυτή εδώ στα "δεύτερα" (χοχοχοχο!) του καταλόγου της.

Bongripper - Live at Roadburn (stream + download)

Η ηχογραφημένη εμφάνιση των Bongripper στο Roadburn στις 15 Απριλίου του 2012 κυκλοφορεί ήδη σε βινύλιο, ταυτόχρονα όμως η μπάντα την έχει ανεβάσει για stream στη σελίδα της Burning World στο bandcamp, ενώ μπορεί να κατέβει έναντι προεραιτικού αντιτίμου.

Streaming: Godflesh - Paralyzed (Demo 2012 Remastered)

Mε την επανακυκλοφορία του "Hymns" (του τελευταίου δίσκου των Godflesh πριν διαλύσουν το 2002) να είναι έτοιμη από την The End records και να έχει ημερομηνία κυκλοφορίας τις 19 Φεβρουαρίου, η μπάντα έδωσε για stream μια μέχρι τώρα ακυκλοφόρητη έκδοση του "Paralyzed", που θα περιλαμβάνεται στα bonus tracks. Το ακούμε παρακάτω.

Cro-Mags: Απαλάχθηκε από τις κατηγορίες ο Harley Flanagan

photo: Brooklyn Vegan

Δεν μπόρεσε τελικά να σταθεί το κατηγορητήριο εναντίον του Harley Flanagan, και έτσι ο πρώην (;) μπασίστας των Cro-Mags αφέθηκε ελεύθερος. Υπενθυμίζεται πως ο Flanagan κατηγορούταν για το χαμό που προκλήθηκε σε συναυλία των τωρινών Cro-Mags (;) τον Ιούλιο, όταν δηλιουργήθηκε σοβαρό επεισόδιο στα παρασκήνια με δύο μέλη της τωρινής σύνθεσης της μπάντας. Ο John Joseph και οι σημερινοί Cro-Mags υποστήριζαν πως ο Flanagan τους επιτέθηκε στα παρασκήνια, ενώ ο Flanagan από την αρχή υποστήριζε πως ήταν προσκεκλημένος στο VIP area του Webster Hall του Manhattan, όπου τα μέλη των Cro-Mags του έστησαν ενέδρα και αυτός αντέδρασε βρισκόμενος σε αυτοάμυνα.
Η νομική διάλεκτος είναι κάτι που προσωπικά απεχθάνομαι, πόσο μάλλον όταν τη διαβάζω σε ξένη γλώσσα, οπότε αν κάποιος ενδιαφέρεται να μάθει τις λεπτομέρειες και απόψεις σχετικά με την πορεία της υπόθεσης, ας ψάξει τα παρακάτω links:
http://www.metalsucks.net/2012/12/14/charges-against-harley-flanagan-dismissed/
http://www.brooklynvegan.com/archives/2012/12/charges_against.html
http://www.brooklynvegan.com/archives/2012/10/harley_flanagan_3.html

Suffocation news και νέο κομμάτι streaming

Πρώτο δείγμα από το επερχόμενο "Pinnacle of Bedlam" (πάντα στη Nuclear Blast) των αμερικάνων death metal θεών Suffocation είναι το “As Grace Descends” και το ακούμε παρακάτω.
Σε πρόσφατη συνέντευξή τους στο Lowdwire, o κιθαρίστας Guy Marchais και 'νέος' ντράμερ Dave Curloss (αντικατέστησε τον Mike Smith, αλλά είχε συμμετάσχει ξανά στο "Despise the Sun" EP του 1998), μίλησαν σχετικά με το νέο δίσκο, αλλά και σχετικά με την απόφαση του τραγουδιστή Frank Mullen να συμμετέχει ελάχιστα στο βαρύ πρόγραμμα περιοδειών της μπάντας λέγοντας πως ο Mullen παραμένει 100% μέλος των Suffocation, δεν αποκάλυψαν όμως το όνομα του αντικαταστάτη του στα live, αρκούμενοι σε ένα "Είναι γνωστός. Δε θα απογοητευτείτε."
Το εξώφυλλο του "Pinnacle of Bedlam":

Goat - World Music (2012)

Σίγουρα το παρόν blog δεν είναι το ιδανικό μέρος για να βρει κανείς psych και kraut προτάσεις. Όχι ότι δεν ακούω τέτοια πράγματα (το αντίθετο), αλλά οι γνώσεις μου πάνω στο αντικείμενο είναι μάλλον επιφανειακές.
Οι συγκεκριμένοι Goat έρχονται από το Korpolombolo της Σουηδίας, πραγματικά απ'του διαόλου τη μάνα, και τους συνοδεύει μια γαραγαλιστική hyped ιστορια γεμάτη voodoo παραδόσεις και σατανισμούς. Το άλμπουμ -απ'ό,τι κατάλαβα- προκάλεσε ένα μίνι-πάταγο στους ψαγμένους κύκλους, κάτι που ανάγκασε τους διοργανωτές του Roadburn να τους κλείσουν για το επερχόμενο φεστιβάλ τον Aπρίλιο.
Προς τι ο θόρυβος λοιπόν; Κατ'αρχήν οι Goat πατάνε πάνω σε μια απίστευτα στιβαρή tribal ρυθμική βάση, ένα συνεχές voodoo σφυροκόπημα που είναι αδύνατον να σε αφήσει ασυγκίνητο. Προσοχή, δε μιλάμε για βιρτουοζιτέ τύμπανα με αλεπάλληλα γυρίσματα και τεχνικό παίξιμο που ενσωματώνουν αλλόκοτους ρυθμούς, αλλά αφοπλιστικά απλά -πλην ξεσηκωτικά- afro beats, που σε συνδυασμό με τα γυναικεία φωνητικά, δίνουν την ατμόσφαιρα μιας φρενήρους voodoo βραδιάς. Ναι, οι Goat κατέχουν την αφρικάνικη κουλτούρα και την ενσωματώνουν τέλεια μέσα στον kraut rock κορμό τους.
Ο δίσκος ξεκινάει με μια αναπάντεχη διασκεύη του "Diarabi" (του Boubacar Traore, καλλιτέχνη από το Μάλι), η οποία είναι κομβικής σημασίας για τη ροή του δίσκου, μιας και επανεμφανίζεται αισθητά διαφοροποιημένη στο τέλος του τελευταίου "Det som aldrig forandras" κλείνοντας τον κύκλο επιστρέφοντας στην αρχή. Μέχρι να φτάσουμε εκεί όμως, έχει προηγηθεί το σεισμικό groove του "Disco Fever", ένα καταπληκτικό "Golden Dawn" (παρακάμπτουμε συνειρμούς με εγχώρια σιχάματα), ένα "Let it Bleed", ένα "Run to your Mama" που σιγοτραγουδάω εδώ και μέρες και γενικά μόνο κομματάρες.
Δεν ξέρω αν κατάφερα να πείσω κανέναν να ασχοληθεί με τους Goat με αυτό το κείμενο, ίσως κάποιοι κάφροι που βρίσκουν την διέξοδό τους σε ακούσματα τύπου Grails ή Sylvester Anfang να σηκώσουν φρύδι, για μένα πάντως, είναι -μάλλον- ο τελευταίος μεγάλος δίσκος για φέτος που μπαίνει σφήνα στην top list μου.

Rotten Sound - Salvation (video)

Οι Rotten Sound ετοιμάζουν ένα νέο ΕΡ με τίτλο "Species at War" και ετοίμασαν ένα Lyrics video (νομίζω το συνηθίζει η Relapse τον τελευταίο καιρό) για το κομμάτι "Salvation", το οποίο παίζει παρακάτω. Εξώφυλλο του ΕΡ:

Conan, Agnes Vein, Omega Monolith, 8.12.2012, Six D.O.G.S., Αθήνα

Δεν ξέρω πόσοι είχαν συνειδητοποιήσει τη σπουδαιότητα του συγκεκριμένου live. Οι Conan από το Liverpool είναι η μεγαλύτερη ελπίδα του ευρωπαϊκού doom/sludge, και αυτό το live (όπως και η προ δεκαμήνου εμφάνιση των Γερμανών Black Shape of Nexus στο Αν) βάζει τη χώρα για τα καλά στο συναυλιακό underground χάρτη του συγκεκριμένου χώρου.

Lucky Funeral / the Vagitarians - Split 12"

Αυτό το 12" το έχω αγοράσει καιρό, ήθελα να γράψω δυο λογάκια, αλλά το αμελούσα για τον απλούστατο λόγο ότι με μια τέτοια ΚΟΜΜΑΤΑΡΑ σαν το "Bitter Sky" των Lucky Funeral, δεν καθόμουν ποτέ να τσεκάρω τι παίζει με τους Πολωνούς the Vagitarians. Τελικά δεν έχανα και τίποτα, σ'αυτή την κυκλοφορία ακούγονται σα φτωχοί συγγενείς των Mastodon, καμιά όρεξη να τους ψάξω παραπάνω.
Για το "Bitter Sky" τα'χουμε πει, ξαναπεί, και θα τα λέμε πάντα. Το καλύτερο κομμάτι των Lucky Funeral, ένας doom ογκόλιθος, με το πέρασμα με την τρομπέτα λίγο πριν το τέλος να φέρνει δάκρυα. Δε γράφονται κάθε μέρα τέτοια κομμάτια.

Cult of Luna - Ι: The Weapon (νέo κομμάτι streaming)

Δεν ξέρω πόσοι παρακολουθούν ακόμα τους Cult of Luna, εγώ προσωπικά έχω σταματήσει μετά το "The Beyond" (αν και το "Eternal Kingdom" που είχα αγοράσει από το αθηναϊκό τους live το 2009 θυμάμαι μου'χε φανεί συμπαθές), πάντως οι σουηδοί ετοιμάζουν νέο άλμπουμμε τίτλο "Vertikal" και ημερομηνία κυκλοφορίας τις 25 Ιανουαρίου 2013. Το "I: The Weapon" είναι το πρώτο δείγμα του δίσκου, και που παίζει streaming παρακάτω.
Εξώφυλλο:

324 - Live in Japan 2001 (full concert streaming)

Πάει λίγος καιρός από την τελευταία ανάρτηση. Όχι δεν τα παράτησα, απλά κάποιος πέταξε μολότωφ μέσα στον πύργο του pc μου, δεν εξηγείται αλλιώς το ότι κάηκαν ταυτόχρονα 5 βασικά εξαρτήματα, τέλος πάντων, αυτό το πράμα με άφησε χωρίς υπολογιστή για μια βδομάδα περίπου και μου πήγε και ο κούκος αηδόνι στο service. Shit happens.
Anyway, επιστρέφω δυναμικά, και όταν λέω δυναμικά, πέτυχα στο Kill That Cat αυτό εδώ το βίντεο από live των Ιαπώνων grind ημίθεων 324 (ίσως κάποιοι θυμούνται εκείνο το split-μαγεία με Corrupted και Discordance Axis, anyway ψάχτε τους όσοι ψήνεστε για grind) κάπου στο Τόκυο το 2001.
Ι-σ-ο-π-έ-δ-ω-σ-η.

Atriarch - Ritual of Passing (2012)

Σε ένα παράλληλο σύμπαν, η μουσική των Atriarch θα ήταν το ατμοσφαιρικό metal που θέλουμε. Η ανάγκη διαφοροποίησής τους όμως από το στυλιζαρισμένο κοπάδι που μαζεύεται κάτω από αυτή την ταμπέλα, οδηγεί στην κατηγοριοποίηση της μπάντας από το Oregon κάτω από ασαφή tags τύπου blackened doom. Ας είναι.
Ένα χρόνο μετά το πολύ δυνατό "Forever the End", οι πιτσιρικάδες κάνουν το βήμα παραπάνω και μεταπηδούν στην Profound Lore, και στον νέο δίσκο τους διατηρούν τα συστατικά που έκαναν το ντεμπούτο τους να ξεχωρίσει, ενώ παράλληλα κάνουν και βήματα μπροστά. Mε νεανικό θράσος, σοβαρή μελέτη πάνω στις death rock και doom καταβολές τους, τολμηρά black metal σαρώματα, και no wave λοξοκοιτάγματα όπως στο Swans-ικό "Cursed", το "Ritual of Passing" είναι ένας δίσκος που αξίζει να ακούσουν όσοι θέλουν το metal τους ατμοσφαιρικό, αλλά και σοβαρό.

Eyehategod - Medicine Noose (νέο κομμάτι streaming)

Στις 27 και 28 Νοεμβρίου, οι Eyehategod έδωσαν δύο shows στο Saint Vitus της Νέας Υόρκης, όπου παρουσίασαν κι ένα νέο (πολύ δυνατό) κομμάτι με τίτλο "Medicine Noose". Το βίντεο της μπάντας να παίζει το νέο κομμάτι live, το βλέπουμε παρακάτω.

Hellbastard: νέα κομμάτια streaming

H μπάντα που χάρισε στο crust το όνομά του (βλ. "Ripper Crust" demo του 1986), οι -από το 2008 επανασυνδεδεμένοι- Hellbastard έχουν έτοιμο νέο υλικό, το οποίο κυκλοφορούν από την Unleash Hell Records, ένα split με τους αμερικανούς Dresden, το οποίο παίζει streaming ολόκληρο στο cvltnation.

'Side 1'- Hellbastard
1. Wolf Song
2. Arcadia
3. Sons of Bitches
4. System Whore
'Side 2'- Dresden
1. Endless Discontent
2. Blood Red Sky
3. Collateral Damage
4. God Has No Mercy II
5. Closed Casket Funeral

Διάλυση (;) των Amebix.

Ένας μικρός χαμούλης έχει γίνει τις τελευταίες δυο μέρες σχετικά με το αν οι crust θρύλοι Amebix διαλύονται για δεύτερη φορά. Αφορμή μια ανάρτηση της σελίδας Catharsis PR όπου μετέφερε τη δήλωση του τραγουδιστή/μπασίστα Rob "The Baron" Miller:

"Μετά λύπης μου, οι AMEBIX έχουν φτάσει σε ένα σημείο όπου πλέον δε μπορούμε να συνεχίσουμε σαν μπάντα. Τα τελευταία πέντε χρόνια αφοσιωθήκαμε στη διαδικασία του να αναγεννήσουμε αυτή τη μπάντα από τις στάχτες της και είμαστε πολύ περήφανοι για όσα καταφέραμε, τόσο στις live εμφανίσεις, όσο και στο άλμπουμ που προέκυψε σε αυτό το υπέροχο χρονικό διάστημα. Το 'Sonic Mass' είναι ένας άξιος διάδοχος του παλιότερου υλικού μας, δίνοντας ξεκάθαρη μορφή σε πολλά από τα αρχικά μας ερεθίσματα και ιδέες, ήταν μια τεράστια καλλιτεχνική επιτυχία για μας.
Η ελπίδα ήταν να μπορέσουμε να περιοδεύσουμε για το δίσκο και να φέρουμε τη μουσική μας σε μεγάλο ακροατήριο, αλλά υπάρχουν παράγοντες μέσα στη δυναμική της μπάντας που δεν το καθιστούν αυτό εφικτό στο προσεχές μέλλον. Προσωπικά νιώθω τεράστια απογοήτευση γι αυτό, και αυτό ήταν που με οδήγησε στη δύσκολη αυτή απόφαση. Οι AMEBIX ήταν και είναι το δημιούργημα και το πνευματικό παιδί, τόσο εμένα, όσο και του αδερφού μου Stig. Με έναν από τους δύο απών, δεν υπάρχουν πια AMEBIX.
Παρόλα αυτά, θέλω να συνεχίσουμε να προχωράμε μπροστά. Εγώ και ο Roy (Roy Mayorga, drummer, μηχανικός ήχου και παραγωγός των Stone Sour/Amebix) δουλεύουμε μαζί σε νέο υλικό, με την προοπτική μιας νέας ενσάρκωσης της παρακαταθήκης των Amebix, υπό νέο όνομα. Ελπίζουμε να είμαστε σε θέση για περαιτερω ανακοινώσεις τον επόμενο χρόνο μέσω του www.amebix.net."

Η απάντηση ήρθε μέσω της επίσημης facebook σελίδας των Amebix, την οποία διαχειρίζεται ο Stig, η οποία αναφέρει σε ανακοίνωση:

AMEBIX OFFICIAL STATEMENT - STIG C MILLER 
Πρώτα απ'όλα, τα τελευταία χρόνια ήταν μια δύσκολη περίοδος για μένα - μεγάλες αλλαγές και προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζω σε καθημερινή βάση... Εγώ προσωπικά, για τα τελευταία 3 χρόνια, ακόμα αγαπώ (μάλλον βλακωδώς) τους Amebix και ό,τι κάνουμε. Δεν υπάρχει πρόθεση από μεριάς μου να διαλύσω τη μπάντα (και μετά από συνομιλία μου με τον Roy, ούτε από τη δική του μεριά). Βλέπω τους Amebix ως κάτι μεγαλύτερο από όλους μας, μια ιδέα που όλοι υπηρετούμε, μια συνεργασία, (αλλά) τα πράγματα δείχνουν να έχουν απομακρυνθεί από αυτό τα τελευταία χρόνια. Όπως είπα στον αδερφό μου, πρέπει να μιλήσουμε πρόσωπο με πρόσωπο σχετικά με αυτό. Μέχρι τότε δεν το διαλύω. Συγχωρέστε τις τρέλες μας.
"NO GODS NO MASTERS!"
STIG

Okkultokrati - Snakereigns (2012)

Μπορεί για τους νορβηγούς Okkultokrati να επιστρατεύονται κατά καιρούς ψαρωτικά tags όπως blackened sludge, crust/sludge ή δεν ξέρω γω τι άλλο, όμως η αλήθεια είναι πολύ πιο απλή. Οι Okkultokrati είναι μια punk μπάντα που λατρεύει τους Celtic Frost. Απλά έχει μια πιο σύγχρονη αντίληψη σχετικά με τον ήχο της εν συγκρίσει με τους απανταχού ολντσκουλάδες. Δύο χρόνια μετά το πανίσχυρο ντεμπούτο LP "No Light For Mass", το "Snakereigns" τούς βρίσκει ελαφρώς αλλαγμένους.
Τα υλικά είναι περίπου τα ίδια, δηλαδή μια punk προσέγγιση στις διδαχές των Frost, κατεβάσματα ταχύτητας που λοξοκοιτάζουν προς sludge μεριά, σαπίλα, και (εδώ ελλατωμένο πάντως) crustοειδές τούπα-τούπα. Μεγαλύτερες σε διάρκεια και πιο πολύπλοκες συνθέσεις που -δυστυχώς- δείχνουν να αμβλύνουν την punk αμεσότητα, σταθερά καταπληκτικά φωνητικά, σπουδαία riffs, αλλά λάμπει δια της απουσίας του ένα επιβλητικό κομμάτι σαν το "Tail of the Snakewind" του ντεμπούτου. Το δε hardrockίζον "Let the Sun Receive Her King", μπορεί να σοκάρει αρνητικά στην αρχή, αλλά τελικά με κέρδισε με την πουτανιά του, και ο δίσκος κλείνει με το "Nothing Awaits" και τους Okkultokrati που θέλουμε.
Συνολικά ένας καλός δίσκος, σίγουρα κατώτερος από το ντεμπούτο, αλλά ταμάμ για κομπλεξικούς σαν εμένα που γουστάρουν να ακούνε μουσικές τύπου Dishammer και late-00s Darkthrone αλλά όχι από τους ίδιους...

Scott Kelly - The Sun Is Dreaming In The Soul (Video) & Neurosis news

Δεν έχω προλάβει να ακούσω τον προσωπικό δίσκο του Scott Kelly "The Forgiven Ghost In Me" (ούτε το -επίσης φετινό- "Songs Of Townes Van Zandt"), αλλά ο frontman των Neurosis ετοίμασε ένα όμορφο βιντεοκλίπ για το "The Sun Is Dreaming In The Soul", το οποίο παίζει παρακάτω.

JK Flesh - Fear of Fear (νέο κομμάτι streaming) και news.

Λίγο μετά το πολύ καλό (αλλά μόνο για τους άρρωστους fans) ντεμπούτο των JK Flesh, ο Justin Broadrick έχει έτοιμη μια νέα κυκλοφορία για το σχήμα του, αυτή τη φορά ένα split με τον noise καλλιτέχνη Prurient. Θα περιέχει έξι κομμάτια (τρία από κάθε σχήμα) και δύο από αυτά τα ακούμε streaming παρακάτω. Εξώφυλλο:

H συγκεκριμένη κυκλοφορία θα είναι και η τελευταία της ιστορικής Hydrahead Records, η οποία έχει αρχίσει μαζικό give-away, δίνοντας ένα σκασμό από test-presses και πανσπάνια αντικείμενα (για συλλέκτες με γερό πορτοφόλι πάντως), μέσω του http://www.realtomatoketchup.com.

Σε άλλα Justin Broadrick-related νέα, το "Christmass" EP των Jesu θα βρει μετά από δύο χρόνια και τη βινυλιακή του έκδοση μέσω της Robotic Empire, ενώ τον Φεβρουάριο του 2013 θα υπάρξει και η επανακυκλοφορία του "Hymns" των Godflesh (αρχικά κυκλοφόρησε το 2001, ήταν το τελευταίο  άλμπουμ πριν τη διάλυσή τους, και από το τελευταίο κομμάτι του, πήραν το όνομά τους οι Jesu) μέσω της Sony (η αρχική του κυκλοφορία είχε γίνει από την Music For Nations, παραθυγατρική της Sony - το μοναδικό τους άλμπουμ που δεν κυκλοφόρησε από την Earache), και θα περιέχει ένα δεύτερο cd με επτά ακυκλοφόρητα tracks:
1. Voidhead (Demo 2012 Mix)
2. Vampires (Demo 2012 Mix)
3. Deaf, Dumb & Blind (Demo 2012 Remastered)
4. Anthem (Demo 2012 Remastered)
5. Paralyzed (Demo 2012 Remastered)
6. For Life (Demo 2012 Remastered)
7. If I Could Only Be What You Want (2012 Remastered)

Terror - Hard Lessons (νέο κομμάτι streaming)

Νέο κομμάτι από τους Terror, με τίτλο "Hard Lessons". Στο γνωστό τους ύφος, αλλά πάντα πορωτικό και ξεσηκωτικό. Θα υπάρχει στο επερχόμενο "Live by the Code" νέο LP της μπάντας, ενώ θα κυκλοφορήσει και σε 7" ΕΡ μαζί με το -επίσης καινούριο- "Only The Devil Knows", το οποίο μπορείτε να παραγγείλετε από εδώ. Το "Hard Lessons" παίζει streaming παρακάτω.

Amenra - Mass V (2012)

Τώρα που το post metal μάς άφησε χρόνους, ήρθε η ώρα να ξεχωρίσουν οι άντρες απ'τα αγόρια. Οι Amenra επιστρέφουν, τέσσερα χρόνια μετά το -ήδη θεμελιώδες- "Mass IIII", με τον κρισιμότερο δίσκο της πορείας τους.
Πιο heavy και doomy από ποτέ, έχοντας κλείσει οριστικά και τις τελευταίες χαραμάδες 'γλυκού' συναισθήματος που τυχόν υπήρχαν στις προηγούμενες δουλειές τους, παρουσιάζουν το σοκαριστικό "Mass V". Μπορεί να μην υπάρχει εδώ ένα "Razoreater" ή ένα "Am Kreuz" να σε γραπώσουν με την πρώτη ακρόαση, υάρχουν όμως μακροσκελείς σε διάρκεια συνθέσεις, το χαρακτηριστικό σεισμικό vibe που εδώ ορίζεται στην απόλυτη μορφή του, και η φωνή του Colin H. Van Eeckhout πιο ώριμη και πολυεπίπεδη από ποτέ, έχοντας πάρει τα μαθήματά της στο "Afterlife" EP που προηγήθηκε. Προσπαθώ να αποφύγω κλισέ (όταν αναφερόμαστε στους Amenra) εκφράσεις τύπου "πόνος", "πάθος", "κάθαρση", αλλά δε γίνεται. Το συγκεκριμένο τρίπτυχο σφραγίζει ολόκληρη την πορεία της κολλεκτίβας από το Βέλγιο και εδώ φτάνει στην κορύφωσή του.
Δεν έχει καμία σημασία να αναφερθούν οι Neurosis-ικές καταβολές του ήχου τους ή οι Yob-ισμοί της εισαγωγής του "Boden". Οι Amenra είναι πλέον αυτόφωτοι με απόλυτα προσωπικό ήχο. Η δε συμμετοχή του Scott Kelly στο "Nowena" είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα και επ' ουδενί δεν μπορεί να αποτελέσει "κράχτη". Για όσους δεν κατάλαβαν, αν υπάρχει ένας (1) sludge δίσκος που επιβάλλεται να ακούσετε φέτος, αυτός είναι το "Mass V".

Pig Destroyer - Book Burner (2012)

Η αποθεωτική υποδοχή του συγκεκριμένου δίσκου από τη διαδικτυακή underground κοινότητα, μόνο τυχαία δεν είναι. Οι Pig Destroyer αποτελούν εμβληματικό σχήμα του grindcore των 00ς με δίσκους-ορόσημα στο ενεργητικό τους. Πέντε χρόνια μετά το πολύ ισχυρό "Phantom Limb", ο πολύς Scott Hull (βλ. Agoraphobic Nosebleed) στήνει μια all-star σύνθεση φέρνοντας τον Adam Jarvis των Misery Index στα τύμπανα, και δίνοντας εκτεταμένο χώρο στην guest συμμετοχή της Kat Katz (των αδικοχαμένων sludge θεών Salome, αλλά και των Agoraphobic Nosebleed τα τελευταία 3-4 χρόνια) δίπλα στα κλασικά γκαρίσματα του J.R. Hayes και τα διακριτικά samples του Blake Harrison (των απερίγραπτων Hatebeak).
Με τον ήχο να έχει καθαρίσει ελαφρώς σε σύγκριση με το παρελθόν, με κυρίως χαμηλές (για grindcore ε!) ταχύτητες, αλλά και με το χαρακτηριστικό τσιμεντένιο riffing του Hull, o δίσκος δε θα εκπλήξει ιδιαίτερα κάποιον εξοικειωμένο με τη μπάντα (δεν υπάρχει κάποιος sludge πειραματισμός όπως στο "Natasha", ενώ ακόμα και η Kat έχει ξανασυμμετάσχει σε δίσκο τους στο παρελθόν), αλλά θα προσφέρει αυτό που οι Pig Destroyer γνωρίζουν να κάνουν καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο: Να προσφέρουν top class grindcore και ένα συναίσθημα μόνιμης τσίτας και ηχητικού ξυλοδαρμού. Για τη θέση του "καλύτερου Pig Destroyer δίσκου" θα πλακώνονται αιώνια τα "Prowler in the Yard" και "Terrifyer", οπότε δεν τίθεται τέτοιο θέμα εδώ, αλλά όσοι γουστάρουν Pig Destroyer, όσοι λάτρεψαν το "Agorapocalypse" των Agoraphobic Nosebleed, όσοι νιώθουν τι εστί grindcore (τουλάχιστον στη 'μεταλλική' εκδοχή του) είναι αδύνατον να μην προσκυνήσουν αυτό το δίσκο.

Agnes Vein - Soulship (νέο κομμάτι streaming)

Νέο κομμάτι για τους τρομερούς θεσσαλονικείς Agnes Vein, από το επερχόμενο -άτιτλο ακόμα- νέο άλμπουμ τους, είναι μια τελειότητα, λέγεται "Soulship" και παίζει streaming παρακάτω:

Uzala / Mala Suerte - splt 7" (streaming)

Μετά το σοκ του 'Uzala" LP και του "Cataract/Death Masque" 12" που το συμπλήρωσε, οι Uzala ξαναχτυπούν με νέο κομμάτι, από το καινούριο τους split με τους Mala Suerte στην King of the Monsters Records. Και τα δύο κομμάτια του 7" παίζουν streaming εδώ: http://theobelisk.net/obelisk/2012/11/06/uzala-mala-suerte-split-stream/
Το "Burned" των Uzala είναι για άλλη μια φορά μια τελειότητα, με συγκινητικά σπηλαιακό echo και γενικά μόνο κλάμα, από την άλλη οι Mala Suerte δεν εντυπωσιάζουν, μετριότατο παραδοσιακό doom.

Οι CONAN (uk) ζωντανά στην Αθήνα στι 8/12, μαζί με τους Agnes Vein και Omega Monolith!

Η Catch The Soap Productions παρουσιάζει τους:

Σάββατο 8 Δεκεμβρίου @ six d.o.g.s
Opening acts: Agnes Vein & Omega Monolith
facebook event link
Είσοδος: €15 (ταμείο/προπώληση)
Σημεία προπώλησης
Tickethouse (Πανεπιστημίου 42-εντος στοάς, Αθήνα) | Rhythm Records (Μπενάκη 74, Εξάρχεια)
Sound Effect Records (Ζαΐμη 30, Εξάρχεια) | conan2012-ath.eventbrite.com

Κάντε click για μεγαλύτερη ανάλυση

Dragged Into Sunlight - Widowmaker (2012)

To "Hatred for Mankind" ήταν από εκείναι τα σοκ που δεν ξεπερνιούνται εύκολα. Το απάνθρωπο και μηδενιστικό death/grind/sludge metal εκείνης της κυκλοφορίας έδωσε στους βρετανούς Dragged Into Sunlight ένα cult status, το οποίο μεγάλωσε όταν το άλμπουμ επανακυκλοφόρησε το 2010 από την Prosthetic (αρχικά είχε βγει από τη Mordgrimm), και γιγαντώθηκε από την φήμη που απέκτησαν μέσω των -υπερβολικών αλλά- θορυβωδών live εμφανίσεών τους.
Στο δεύτερο άλμπουμ η μπάντα αλλάζει κατεύθυνση. Μπορεί και στο ντεμπούτο να είχαν κομμάτια με μεγάλες διάρκειες, αλλά το "Widowmaker" είναι ουσιαστικά ένα ενιαίο σαραντάλεπτο κομμάτι, κομμένο σε τρία μέρη. Μετά το εισαγωγικό ατμοσφαιρικό δεκαπεντάλεπτο, ο ακροατής έρχεται αντιμέτωπος με το νέο πρόσωπο των Dragged Into Sunlight. Δεν υπάρχουν πια blastbeats και grind σαρώματα, ενώ και ο ήχος έχει καθαρίσει αρκετά, παρότι παραμένει ανελέητα βουρκώδης. Με λίγα λόγια, το στοιχείο του αιφνιδιασμού μέσω της ηχητικής υπερβολής του παρελθόντος απουσιάζει. Στη θέση του έχει έρθει ένα πιο "στρωτό" death sludge metal ύφος, το οποίο όμως κρύβει και μία φανερή συνθετική πρόοδο. Οι εναλλαγές και οι κορυφώσεις λάμπουν ανάμεσα στα αραιά πνιχτά φωνητικά, και εν τέλει το "Widowmaker" αποδεικνύεται ένα σταθερό δεύτερο βήμα για αυτή την καταπληκτική μπάντα. Μπορεί να μη σε σοκάρει με την "ντου από παντού" ηχητική επίθεση, αλλά χτυπάει ύπουλα και χθόνια.
Streaming ολόκληρο εδώ

Amenra - Boden-Spijt (video)

Δεύτερο δείγμα από το επερχόμενο "Mass V" των Amenra είναι το "Boden-Spijt" για το οποίο η μπάντα ετοίμασε και ένα ωραίο videoclip.

Chelsea Wolfe - Unknown Rooms: A Collection of Acoustic Songs (2012)

O τίτλος τα λέει όλα. Μια συλλογή με ακυκλοφόρητα κομμάτια της/των Chelsea Wolfe σε ακουστικές εκτελέσεις. Απουσιάζει η θεοσκότεινη ατμόσφαιρα του "Αποκάλυψις", αλλά εδώ αναδεικνύεται το ταλέντο της να συνθέτει τραγουδάρες. Αφοπλιστικά απλές δομές, αλλά και σπουδαίες ερμηνείες και ζεστές συνθέσεις, ξεχωρίζει σίγουρα το -ήδη γνωστό- "Sunstorm", αλλά και τα υπόλοιπα κομμάτια είναι πολύ καλά. Πολύ ωραία κυκλοφορία.

Om - State of Non-Return (video)

Φρέσκο βίντεο για τους ΟΜ, στο "State of Non-Return" από το τελευταίο τους δίσκο "Advaitic Songs"

Neurosis - Honor Found In Decay (2012)

Αυτή δεν είναι μια κοινή "κριτική". Τους Neurosis δεν τους "κριτικάρεις" έτσι απλά. Είναι περισσότερο μια συρραφή σκέψεων μετά από πάμπολλες ακροάσεις και ψυχαναγκασμούς πάνω στη νέα δουλειά μιας πολύ αγαπημένης μπάντας.
Τα πρώτα σημάδια τυποποίησης του ήχου τους είχαν ήδη φανεί στο "Given to the Rising". Κανένα παράπονο βέβαια. Ο συγκεκριμένος ήχος τούς ανήκει μιας και αποτελεί δικό τους προσωπικό επίτευγμα και δημιούργημα. Απλά κάπου εκεί φάνηκε για πρώτη φορά πως οι πειραματισμοί και οι εκπλήξεις από μεριά τους θα ελαττωθούν πλέον στο ελάχιστο. Πέντε χρόνια μετά, ο νέος δίσκος τούς βρίσκει με μειωμένες ταχύτητες και μια πιο ατμοσφαιρική διάθεση, περίπου στο ρυθμολογικό ύφος του "Eye of Every Storm", με τα trademark κατακλυσμικά riffs να αντικαθίστανται κυρίως από αργόσυρτα doom μέρη και μια έντονη μελωδικότητα.
Όντας ακροατής της μπάντας για πάνω από μια δεκαετία (και με τη συνεπαγόμενη τριβή με το έργο της), ομολογώ πως βρήκα τα πάντα προβλεπόμενα. Έχω ακούσει τόσο πολύ Neurosis στη ζωή μου που έπιανα τον εαυτό μου να μαντεύει την επόμενη αλλαγή πριν ακόμη έρθει. Αυτό φυσικά και δεν λέει από μόνο του τίποτα. Αυτό που λέει όμως, είναι ότι όσο και να προσπάθησα, δεν βρήκα στο "Honor Found in Decay" ένα πραγματικά μνημειώδες κομμάτι, όπως κάθε δίσκος τους είχε (τουλάχιστον ένα) μέχρι τώρα. Πολύ καλά τα "At the Well" και "All Is Found...In Time" ομολογουμένως, αλλά η παραπάνω έλλειψη είναι αισθητή. Και όταν μια μπάντα την ξέρεις τόσο καλά και δυσκολεύεσαι να βρεις σημεία που θα αναφωνήσεις "τι κομμάτι ω θεοί", τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά. 
Ο δίσκος δεν είναι σε καμία περίπτωση κακός. Ίσως με 'αντικειμενικά κριτήρια' να είναι και πολύ καλός μάλιστα. Όμως από αυτή την τεράστια μπάντα περιμένεις πάντα το καλύτερο. Και το "Honor Found in Decay" αποδεικνύεται μάλλον μέτριο για το βεληνεκές τους. Δεν πειράζει. Κάποτε θα συνέβαινε κι αυτό.

Uzala news

Νέο split 7" ετοιμάζουν οι doomsters από το Idaho Uzala, το οποίο θα περιέχει ένα νέο κομμάτι, με τίτλο "Burned". Στην άλλη πλευρά θα βρίσκονται οι τεξανοί sludge/doomsters Mala Suerte. Preorder εδώ: http://kingofthemonstersrecords.bigcartel.com/product/uzala-mala-suerte-split-7-preorder

Kickback, Eden Demise, I Want You Dead, Delete the Mass, 26.10.2012, An Club, Αθήνα

Περίεργη η φάση με το hardcore κοινό στην Ελλάδα. Δείχνει να στηρίζει (τουλάχιστον ως προς τα μη-DIY συναυλιακά δρώμενα) περισσότερο είτε τις old-school καταστάσεις, είτε τις πλέον δημοφιλείς των «νεότερων» τάσεων. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να εξηγήσω τη μάλλον απογοητευτική προσέλευση (παρά το προσιτό εισιτήριο) στην παρθενική εμφάνιση των γάλλων Kickback στη χώρα μας. Μιας μπάντας με cult status στο ευρωπαϊκό μεταλλικό hardcore και τεράστια φήμη ως προς τη βιαιότητα των shows της.

Amenra - Dearborn and Buried (νέο κομμάτι streaming)

Το πρώτο δείγμα από το "Mass V" των Amenra είναι το "Dearborn and Buried" και είναι μια τελειότητα, και το ακούμε εδώ:

Rwake - It Was Beautiful But Now It's Sore (video)

Οι Rwake ετοίμασαν ένα δυνατό videoclip για το "It was beautiful but now it's sore" (από το φανταστικό περσινό τους άλμπουμ), το οποίο κόπηκε με συνοπτικές διαδικασίες από το youtube λόγω των σκηνών με "κακοποίηση εμβρύων" κλπ. Το βλέπουμε εδώ:

Incantation - Degeneration (νέο κομμάτι streaming)

Ενώ περιμένουμε το νέο άλμπουμ των Incantation "Vanquish in Vengeance" μέσα στο Νοέμβριο, η θρυλική death metal μπάντα κυκλοφορεί μέσω της γνωστής σεράς flexi-discs του Decibel ένα νέο κομμάτι, το οποίο δεν είναι τόσο νέο, αλλά μια διασκευή του "Degeneration" των Revenant, της death/thrash μπάντας που έπαιζε ο McEntee πριν φτιάξει τους Incantation. To ακούμε εδώ: http://www.metalsucks.net/2012/10/18/fear-emptiness-decibel-stream-the-new-incantation-flexi-disc/