Integrity - The Blackest Curse (2010)

Tις τελευταίες 5-10 μέρες έχω ξεκινήσει να ακούω τις κυκλοφορίες του 2010 που δεν πρόλαβα να ακούσω μεσα στο 2010, και μια απ'αυτές ήταν και το άλμπουμ-επιστροφή μετά από επτά χρόνια των μεγάλων Integrity, της μπάντας από το Cleveland που όρισε το σύγχρονο metalcore (πριν ο όρος εκφυλιστεί).


Ομολογώ ότι δεν έχω ιδιαίτερη επαφή με 00ς Integrity, μόνο το "to die for" είχα ακούσει όταν βγήκε το 2003, αλλά δεν ασχολήθηκα παραπέρα. Γενικώς με τους Integrity έχω μείνει αρκετά στα όσα σπουδαία έκαναν πίσω στα 90ς και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ήμουν τόσο κρετίνος και δεν πήγα στο λάιβ τους στην Αθήνα το '04.

Οπότε καλή ευκαιρία να ξαναπιάσουμε το κουβάρι από δω, μιας και το "the Blackest Curse" σκοτώνει, είναι γεμάτο νεύρο και βία και βασικά έχει κομματάρες με θεϊκές ριφάρες (και γενικότερα κιθαριστική δουλειά, οι Integrity έθεσαν νέα standards στο παίξιμα της κιθάρας στο hardcore με την εκτεταμένη χρήση thrash metal leads, κάτι που φυσικά υπάρχει κι εδώ) όπως τα "Simulacra" και "Learn to Love the Lie", μπάσο που "κεντάει", τα κλασικά love/hate γαϊδουροφωνητικά του Dwid, γενικότερα όλα τα στοιχεία που λατρεύουμε στους Integrity και το Holy terror hardcore τους είναι πάλι εδώ.
Και προπαντός αυτή η ιδιαίτερη "ενοχλητική" occult ατμόσφαιρα που βγάζουν και τα παλιά τους, ιδιαίτερα όταν ρίχνουν τις ταχύτητες, δηλαδή στα "Before the VVorld vvas Young" και στα δύο κομμάτια που κλείνουν το δίσκο.