Autopsy - Macabre Eternal (2011)

Να λοιπόν και η ολοκλήρωση της επιστροφής των μεγάλων Autopsy. Η νέα αρχή τους είχε όλα τα πατροπαράδοτα χαρακτηριστικά της "αρχής" με κυκλοφορίες διαδοχικά 7", ΕΡ και τελικά άλμπουμ. Το περσινό "the Tomb Within" EP είχε αφήσει άριστες εντυπώσεις και είχε αυξήσει τις προσδοκίες. Μπορεί το "Macabre Eternal" να ανταποκριθεί; χμ...
Ξεκινώντας από τα αρνητικά, εδώ έχουμε την πιο καθαρή παραγωγή που είχαν ποτέ οι Autopsy, και αυτό αφαιρεί την παραδοσιακή μπουντρουμίλα που ξέραμε στους Autopsy. Επίσης, ο δίσκος περιέχει αρκετά διαστήματα πλατειάσματος που θα'πρεπε να λείπουν. Ο συμπυκνωμένος χαρακτήρας του περσινού ΕΡ είχε αποφύγει αυτό το σκόπελο.
Από την άλλη βέβαια, μιλάμε για κυκλοφορία των Autopsy, οπότε αυτόματα εννοούμε πως ο δίσκος είναι τίγκα στις ριφάρες, τα νοσηρά grooves, τα γαϊδουρινά φωνητικά, και εν τέλει αν δεν βρεις κομματάρες σε δίσκο των Autopsy δε θα βρεις πουθενά. Το δε δωδεκάλεπτο "Sadistic Gratification" είναι μια αποκάλυψη, ένας δίσκος μόνος του, πραγματικά σηκώνει την τρίχα κάγκελο.
Συνολικά ένας καλός δίσκος, απλά τον ήθελα καλύτερο.

Νέο άλμπουμ από τους The Devil’s Blood

Στα Void Studios του Eindhoven βρίσκονται οι occult rockers The Devil’s Blood δουλεύοντας πάνω στο διάδοχο του "the Time of No Time Evermore" του 2009, με παραγωγό τον Peier G. Kloos..
Ο δίσκος θα λέγεται The Thousandfold Epicentre,και θα κυκλοφορήσει από την Van Records στις 11 Νοεμβρίου.

http://www.classicrockmagazine.com/news/the-devils-blood-record-new-album/

ASVA- New World Order Rising (Νέο κομμάτι streaming online)

Πρώτο δείγμα από το επερχόμενο "Presences of Absences" των Asva είναι το "New World Order Rising" και παίζει streaming εδώ:

Big Business news

Δύο χρόνια μετά το "Mind the Drift", oι Big Business θα κυκλοφορήσουν ένα νέο 12" EP με τίτλο "Quadruple Single" στην καινούρια (δικιά τους) εταιρία τους Gold Metal τον Ιούλιο, λίγο πριν ξεκινήσουν περιοδεία με Torche και Helms Alee. Καινούριο κομμάτι με τίτλο “Always Never Know When To Quit” παίζει streaming στο stereogum.

“Quadruple Single” tracklist:
01 “Always Never Know When To Quit”
02 “Ice-Cold War”
03 “City Ham”
04 “Guns”

Ramesses - Chrome Pineal EP (2011)

Ταυτόχρονα με το νέο τους άλμπουμ, οι Ramesses κυκλοφορούν και αυτό εδώ το ΕΡ έξι κομματιών (3 studio + 3 live). Εδώ μάλλον έχουμε την πιο πειραματική δουλειά των Ramesses. Τα 3 live κομμάτια δεν επιδέχονται σχολιασμού, από κει και πέρα, το ομώνυμο είναι οριεντάλ ψυχεδελομέταλς και γαμάτο, το "Blazoned Fauna" θα μπορούσε να είναι στο φετινό δίσκο μιας και κινείται στο ίδιο στυλ, το "Men of Horror" είναι soundtrackικό και απόκοσμο, σημειωτέον η φωνή που ακούμε είναι του Aleister Crowley.
Ωραίο συμπλήρωμα της φετινής δισκάρας.

Horseback - The Gorgon Tongue (2011)

Ο Jenks Miller είδε τις μετοχές των Horseback να ανεβαίνουν αισθητά μετά την περσινή επανακυκλοφορία του "the Invisible Mountain" (2009) από την Relapse. Το ιδιαίτερο minimal μείγμα drone/post/blackmetal συγκίνησε αρκετό κόσμο, που προσπαθούσε μάταια να καλουπώσει το περίεργο αυτό σχήμα κάτω από μια ταμπέλα. Εκμεταλλευόμενη το momentum, η relapse ρίχνει στην αγορά αυτήν εδώ τη διπλή συλλογή. Εδώ μέσα περιλαμβάνονται 2 παλαιότερες ηχογραφήσεις του σχήματος, συγκεκριμένα το πρώτο άλμπουμ "Impale Golden Horn" από το 2007 και το περιορισμένο σε εκατό κόπιες cassette-EP "Forbidden Planet" του 2010.

Επανακυκλοφορίες των Noothgrush

Με ανάρτησή του στο Doom Forever Forever Doomed, ο Russ Kent (γνωστός και ως Mr. Hate) του θρυλικού 90s sludge σχήματος Noothgrush, ανακοίνωσε:

Brutal Truth - End Time (νέο κομμάτι streaming)

Το νέο άλμπουμ των Brutal Truth θα λέγεται "End Time" και θα κυκλοφορήσει στις 27 Σεπτεμβρίου από τη Relapse.
Το ομώνυμο κομμάτι παίζει streaming στη σελίδα τους στο facebook (πρέπει πρώτα να κάνετε like).

"End Time" track listing:

01. Malice
02. Simple Math
03. End Time
04. Fuck Cancer
05. Celebratory Gunfire
06. Small Talk
07. .58 Caliber
08. Swift And Violent (Swift Version)
09. Crawling Man Blues
10. Lottery
11. Warm Embrace Of Poverty
12. Old World Order
13. Butcher
14. Killing Planet Earth
15. Gut-Check
16. All Work And No Play
17. Addicted
18. Sweet Dreams
19. Echo Friendly Discharge
20. Twenty Bag
21. Trash
22. Drink Up
23. Control Room

Νέο άλμπουμ από τους Earth Crisis

To νέο, έβδομο άλμπουμ των πάλαι ποτέ metalcore ηγετών Earth Crisis θα κυκλοφορήσει στις 12 Ιουλίου από τη Century Media και θα λέγεται 'Neutralize The Threat'.

track listing:

01. Raise
02. Neutralize The Threat
03. Total War
04. 100-Kiloton Blast
05. Counterstrike
06. By Conscience Compelled
07. Black Talons Tear
08. Askari
09. The Eradicators
10. Raze

Εξώφυλλο από τον Ryan Clark:

Ramesses - Possessed by the Rise of Magik (2011)

Ο τρίτος δίσκος των Ramesses είναι αυτός που τους καθιερώνει ως μια από τις κορυφαίες μπάντες των ημερών μας. Το ανυπέρβλητο "Misanthropic Alchemy" δεν έλαμψε όσο έπρεπε κάτω από το σύννεφο "project πρώην μελών των Electric Wizard", ενώ το "Take the Curse" παρότι πήγε καλά ήταν μάλλον μέτριο και άνισο. Τώρα είναι η ώρα τους όμως. Το ύφος τους πλέον είναι προσωπικό και αναγνωρίσιμο, εδώ βρίσκονται ηχητικά πιο κοντά στο δεύτερο δίσκο (λογικό, ελάχιστοι μήνες τούς χωρίζουν άλλωστε) αλλά συνθετικά είναι ανώτερο και πιο εστιασμένο. Doom/Sludge με όγκο και occult ατμόσφαιρες, black metal υφή ειδικά στο τρομερό "Duel", ο Adam Richardson χρησιμοποιεί εκτενώς τα καθαρά φωνητικά του με εντυπωσιακά αποτελέσματα (εκτός από το αψυχολόγητο "Towers of Silence" που το τραγουδάει εντελώς παράφωνα), και το album κορυφώνει στα δυο τελευταία κομμάτια.
Συνολικά κλάσεις ανώτερο από το περσινό, ίσως μισό σκαλί κάτω από το ντεμπούτο, σίγουρα η πρώτη μεγάλη δισκάρα του χώρου για φέτος (πέρα από το Sun of Nothing που είναι εκτός συναγωνισμού).

Integrity - Thee DestroyORR (2011)

Ας ξεκινήσουμε απ'τα βασικά: Αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος των Integrity από τον καιρό του "Humanity Is the Devil". Απλά και ξάστερα. Σε νέα εταιρία (τη δική τους), με χύμα πάνκικο ήχο, μεγάλες κομματάρες, και αδιανόητη κιθαριστική δουλειά από τον Rob ORR. Ο Dwid εδώ ξανανιώνει, ξεχάστε οτιιδήποτε έχει κάνει η μπάντα τα τελευταία 15 χρόνια, αυτό εδώ είναι καλύτερο. Πιο εστιασμένο, πιο ώριμο. Στα αργά κομμάτια επιτυγχάνει εκεί που απέτυχε το "Closure", στα γρήγορα η χύμα παραγωγή δίνει άλλο αέρα βίας, αλλά εκεί που οι σημερινοί Integrity εμφανίζονται παντοδύναμοι είναι στα leads. Πάντα οι Integrity είχαν γαμάτα κλασικομεταλλάδικα solos, αλλά εδώ το πράμα ξεγεύγει και μιλάμε για σεμιναριακές καταστάσεις. Όλος ο δίσκος είναι απίστευτος, αλλά ειδική μνεία πρέπει να δοθεί στο instrumental "Sermon Thirteen" (μου φερε λίγο στο νου τους Wasp με τα leads του), τα έπη "Lucifer Before The Day Doth Go" και "Black Heksen Rise", και τα "Beneath Black Flames vve Ride" και η ενότητα των δύο "VVaiting for the Sun".
Τεράστιο άλμπουμ.

the Gates of Slumber: Doom or the Occult? (νέα συνέντευξη)

Σε μια νέα συνέντευξή του στο πολύ καλό We Wither blog, ο Karl Simon, ηγέτης των heavy/doomsters the Gates of Slumber δήλωσε σχετικά με την πρόσφατη occult/neo-retro τάση στο doom: 

Tι πιστεύεις για τις νέες μπάντες που ακούγονται σαν να'ναι χαμένες στο χρόνο – Ghost, The Devil’s Blood, Blood Ceremony ή Jex Thoth; Δεν κάνουν το ίδιο πράγμα με τους The Gates of Slumber, με τη διαφορά ότι εσείς το κάνετε πάνω από δέκα χρόνια;
Μπα όχι φίλε μου, δε νομίζω πως έχουμε τόσα κοινά με αυτές τις μπάντες, αλήθεια. Είναι όλο ένα μάτσο occult stuff. Εμείς δεν κάνουμε αυτό. Εννοώ μπορεί κάποιοι να μπερδέψουν το “The Castle of The Devil” για τίποτα σατανικά πράματα, αλλά είναι μια ιστορία του Solomon Kane! Μουσικά είναι σε μια πολύ διαφορετική και πιο retro φάση από μας, για αυτούς είναι πιο σημαντικό να ακούγονται vintage νομίζω. Εμείς δεν κρεμόμαστε από vintage εξοπλισμό και τέτοια. We just play doom metal, you know?

Όλη η συνέντευξη εδώ:
http://www.wewither.com/2011/05/gates-of-slumber-iron-hammer-of-doom.html

Wormrot - Dirge (2011)

Για το δεύτερο άλμπουμ των σιγκαπουρέζων Wormrot δεν μπορώ να πω πολλά, γενικότερα το grindcore δεν προσφέρεται για πολλές περιγραφές. Οι τύποι παίζουν δαιμονισμένα με δυνατά riffs, ισόποσες δόσεις oldschool και newschool επιρροών (κάτι σαν Nasum αλλά όχι τόσο τεχνικοί), σωστό ήχο (ούτε πολύ καθαρός, ούτε πολύ χαοτικός) ωραίους ρυθμούς, και γενικότερα άλλη μια δυνατή grindcore κυκλοφορία για φέτος. Αφού ο δίσκος λήκαρε έναν αιώνα πριν την ημερομηνία κυκλοφορίας του, η earache το έδωσε για τσάμπα κατέβασμα εδώ

Atari Teenage Riot - Is this Hyperreal? (2011)

Να λοιπόν ο τέταρτος δίσκος των Atari Teenage Riot, δώδεκα χρόνια μετά το "60 Second Wipe Out". Πριν ακούσω τα πρώτα κομμάτια που διέρρεαν περίμενα κάτι ανατρεπτικό και noise, αλλά οι ATR με εξέπληξαν. Σίγουρα δεν πρόκειται για το τυπικό safe comeback album, πρόοδος υπάρχει και είναι λογικό, δεν έχουμε 1998 πια, εδώ όμως οι ATR ακούγονται "ώριμοι". Καλά δεν το γύρισαν και σε depechemode-ισμούς, απλά πλέον τα πράγματα είναι ελεγχόμενα, απουσιάζει ο ξέφρενος χαρακτήρας δίσκων όπως το θεμελιώδες "Delete Yourself", όπου απλά βίωνες μια ντου-από-παντού ηχητική επίθεση.

Oι Wolves In The Throne Room ετοιμάζουν νέο άλμπουμ.

Toν διάδοχο του "Black Cascade" ετοιμάζουν οι Wolves In The Throne Room. To νέο - άτιτλο ακόμα- album, θα είναι το τρίτο τους στη Southern Lord (τέταρτο συνολικά). Στην παραγωγή ξανά ο Randall Dunn (Earth, Sunn O))), Boris) παραγωγός επίσης στα Two Hunters και Black Cascade.
Εκτός από τους Aaron και Nathan Weaver, στο δίσκο θα επανεμφανίζεται στα φωνητικά η Jessika Kenny, όπως και στο "Two Hunters".
Σχετικά με το νέο δίσκο, ο Aaron Weaver είπε: 

“Μπήκα σε ένα καθημερινό ρυθμό όπου χαιρετούσα τον αδύναμο χειμωνιάτικο ήλιο (weak winter sun) το πρωί, δούλευα έξω στη βροχή μέχρι το μεσημέρι, και μετά αποσυρόμουν στο studio μας για να δουλέψω πάνω στη μουσική ως αργά τη νύχτα. Αυτό το έκανα σχεδόν κάθε μέρα για σχεδόν δύο μήνες. Αρκετά μοναστικός τρόπος ζωής. Δεν είδα πολλούς ανθρώπους. Ήμασταν ολοκληρωτικά χαμένοι μέσα στο δίσκο. Από τη στιγμή που συλλάβαμε το δίσκο απ'την αρχή ως το τέλος, συναντηθήκαμε με τον Randall και αρχίσαμε σιγά-σιγά να χτίζουμε τα κομμάτια στο studio του στο Seattle. Πιστεύω αυτό το άλμπουμ θα είναι ό,τι καλύτερο έχουν δημιουργήσει ποτέ οι Wolves in the Throne Room. Ποτέ δεν είχαμε καταφέρει να αφιερώσουμε τόσο πολύ χρόνο στη σύνθεση και στην ηχογράφηση. Νιώθω ότι αυτό θα είναι το αποκορύφωμα των όσων έχουμε κάνει ως τώρα.”

http://www.wittr.com/
http://www.roadburn.com/2011/05/wolves-in-the-throne-room-new-full-length-begins-to-take-shape/

Dope Flood - A Planet on Four Legs (2011)

Οι Dope Flood είναι μια νέα τετραμελής μπάντα από τη Λάρισα και παίζουν heavy/stoner. Υπάρχουν αρκετά συγκροτήματα στη χώρα που κινούνται σε αυτή τη φάση, οπότε μπορούμε να μιλήσουμε για μια ισχυρή σκηνή με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν είμαι σε καμία περίπτωση ειδικός στο stoner, αλλά μπορώ να πω πως οι ελληνικές μπάντες έχουν φτιάξει κάτι σαν 'ελληνική σχολή' σ'αυτόν τον ήχο. Για να μην το κουράζω, οι Dope Flood κινούνται δηλαδή στα χνάρια των 1000mods, Routes, Planet of Zeus, Bull Doza κλπ.
Το υλικό του demo ep είναι αρκούντως ικανοποιητικό, η μπάντα έχει δουλέψει τις (τρεις) συνθέσεις της, το "Shades" ξεχωρίζει, ευπρόσδεκτα τα διάσπαρτα ρινίσματα από grunge και οι Danzig-ισμοί του τελευταίου κομματιού.
Η προσωπική μου παρατήρηση είναι αυτή που κάνω συνήθως για τις περισσότερες ελληνικές stoner μπάντες. Για να παίξεις πρωτοκλασάτο stoner σήμερα, πρέπει να ακούσεις και αφομοιώσεις άλλα βαρύτερα ιδιώματα και να μπολιάσεις με αυτά τον ήχο σου. Το υλικό του demo είναι ικανοποιητικότατο, φαντάζομαι τα παιδιά θα είναι γαμάτα live, απλά μου λείπει το στοιχείο που θα με κάνει να συγκρατήσω το όνομά τους για μελλοντικό ξανατσεκάρισμα. Από την άλλη, είναι μόλις η πρώτη τους κυκλοφορία.

Myspace : www.myspace.com/dopeflood
Facebook :www.facebook.com/pages/Dope-Flood/104991389534802
E - Mail : dopeflood [@] yahoo [.] gr

Witch Mountain - South of salem (2011)

Aς πάρουμε τα πράματα από την αρχή. Οι Witch Mountain (υπάρχουν και οι Mountain Witch μη μπερδευτείτε) είχαν προ δεκαετίας δυο κυκλοφορίες αδιάφορου bluesy stoner. Δέκα χρόνια μετά επανέρχονται με νέα ηχητική κατεύθυνση. Πιο heavy μουσικά, κοντά στη vintage-ίλα των πρόσφατων Electric Wizard, αλλά με νέα τραγουδίστρια με φοβερή φωνή, η οποία σίγουρα έχει ακούσει πολλή soul στη ζωή της. Οι Βellrays του doom; γιατί όχι;

Isis re-issues

Oι από πέρσι διαλυμένοι Isis θα ξαναρίξουν στην αγορά τα πέντε (από τότε περιορισμένα) live albums που είχαν κυκλοφορήσει όσο ήταν ενεργοί. Όχι σε φυσική μορφή όμως, αλλά digital downloads με bonus δωράκια (μπλουζάκια/dvd). Συγκεκριμένα:

the Celtic Frost Demos

3 Bootlegs με demo sessions με ακυκλοφόρητο υλικό των μεγάλων Celtic Frost. Στα σχόλια θα προσθέσω λινκς για κατέβασμα. Σκατά σε όσους πουλάνε bootlegs. Τα bootlegs πρέπει να free για όλους τους οπαδούς μιας μπάντας. Πάμε.

Victims - A Dissident (2011)

Δεν είχα τσεκάρει τους Victims ξανά σε full-length δίσκο, μόνο στο split με Kylesa και το "Lies, lies, lies" 7". Στο δίσκο αυτό μου ακούγονται λίγο πιο "καθαροί" ηχητικά, πάντα σε hardcore/crust ύφος βέβαια, μου έφεραν στο νου πρόσφατους Disfear. Παρά τα μέτρια δύο πρώτα κομμάτια, μετά το υλικό ανεβαίνει αισθητά, με πολλές "γηπεδικές" κορυφώσεις, ιδανικές για χαμό στο moshpit.
Συνολικά ο δίσκος δε με διέλυσε, βέβαια αυτό απλά συνέβη μάλλον επειδή το hardcore μου το θέλω πιο θορυβώδες και μεταλλάδικο, αλλά έχει γαμάτα κομμάτια μέσα. Τhe Egoist το κορυφαίο του δίσκου.

Danzig - "Ju Ju Bone" Music Video (NSFW )

To περσινό άλμπουμ του γερο-Glenn Danzig "Deth Red Sabaoth" μ'άρεσε αρκετά, και σήμερα έκανε πρεμιέρα το νέο βίντεο από το δίσκο, το "Ju Ju Bone" το οποίο είναι τίγκα στα βυζιά και τους κώλους και τα low-badget horror effects, σκηνοθετημένο από τον ίδιο τον Danzig και τον Jonathan Lewis.

To video έκανε online πρεμιέρα στο artists direct

Bongripper news

Μετά το σαρωτικό περσινό "Satan Worshiping Doom", oι Bongripper θα κυκλοφορήσουν ένα νέο 7" ΕΡ με ολοκαίνουριες συνθέσεις και τίτλο "Sex Tape / Snuff Film", καθώς και μια νέα remixed version του προηγούμενου άλμπουμ "Hate Ashbury" αλλά χωρίς noise και drone layers, μόνο doom.
Oι ίδιοι τα περιγράφουν ως:
BONGRIPPER - SEX TAPE / SNUFF FILM 7" (brand new material. sounds like you are getting fucking raped by a jackhammer)
BONGRIPPER - HATE ASHBURY 12" (doom only version. no noise/drone. fucking earth shattering)
Το 12" θα είναι περιορισμένο στα 300 αντίτυπα από την Feretro Records.

Voivod, Soilent Green, Today is the Day, 4.5.2011, An Club, Αθήνα

Αυτό το λάιβ είχε όλες τις προοπτικές να είναι το live της χρονιάς. Δυο θεμελιώδεις μπάντες αυτού που κάποτε ονομάζαμε "ήχος relapse" (δέκα χρόνια πριν μου φάνταζε αδιανόητο ότι θα τους έβλεπα) μαζί με την απόλυτη προοδευτική metal μπάντα όλων των εποχών.
O κόσμος δεν τίμησε το live (καμιά 350-400αριά άτομα συνολικά υπολογίζω)  και είναι κρίμα γιατί δε βλέπουμε κάθε μέρα τέτοια πακέτα συγκροτημάτων στην Ελλάδα (αντίστοιχη περίπτωση πέρσι το πακέτο Triptykon, Anaal Nathrakh, Alcest που επίσης είχε μέτρια προσέλευση), πόσο δε μάλλον με τέτοια τιμή εισιτηρίου.

Agoraphobic Nosebleed / Despise You - And On And On. . . (2011)

Δεν έχω ιδέα τι έχουν κάνει οι Agoraphobic Nosebleed μετά το έπος "Agorapocalypse" του 2009, σε φάσεις άκουσα τα (καλούτσικα) splits με Endless Blockade και Crom, αλλά ως εκεί. Σε αυτό το νέο split ακούγονται παντοδύναμοι. Ξεχνάμε τις καμενίλες εποχής "Altered States of America" οι ANb γράφουν πια κανονικότατα κομμάτια (κομματάρες βασικά) και είναι -μάλλον- η κορυφαία grindcore μπάντα των καιρών μας. Το ταλέντο τους πάντα ήταν στο riffing, και εδώ μιλάμε ότι όλα (μα όλα!) τα riffs είναι τουλάχιστον μνημειώδη, φανερώνουν και τις thrash καταβολές τους. Όταν μάλιστα κατεβάζουν τις ταχύτητες, κάνουν πλάκα στη μισή sludge σκηνή (δεν είναι άσχετοι με το χώρο, πέρα από την προϋπηρεσία της Kat Katz στους Salome, o Jay Randal ήταν μέλος των Isis τον καιρό του "Red Sea", καθώς και των House of Low Culture και Old Man Gloom).
Όσο αφορά τους Despise You, η σχέση μου με το powerviolence ως ιδίωμα είναι μηδενική (ζήτημα να έχω υπ'όψη πέντε μπάντες), αλλά μου άρεσαν πολύ. Πολύ δυνατά riffs και τύμπανα, grind ξεσπάσματα, διπλά φωνητικά, ευχάριστη έκπληξη η διασκευή στο "I don't care about you" των Fear. Συνολικά μου έφεραν στο νου τους Total Fucking Destruction, αλλά παίζει και να'μαι τελείως λάθος.
Μάλλον κυκλοφορία της χρονιάς για το χώρο μαζί με το Gridlink για φέτος.

Anaal Nathrakh - Passion (2011)

Nέος δίσκος για τους βρετανούς Anaal Nathrakh, δυο χρόνια μετά το μέτριο "In the Constellation of the Blak Widow". Ο νέος δίσκος βαδίζει στα πατενταρισμένα blastbeat blackmetal χνάρια του προηγούμενου με υπερηχητικές ταχύτητες και εναλλαγή ουρλιαχτών/μελωδικών φωνητικών από τον Dave Hunt.

Universe217 - Familiar Places (2011)

Δεύτερος δίσκος των Universe 217 μετά το σπουδαίο ομώνυμο ντεμπούτο του 2007 (και τις δύο "μικρές" κυκλοφορίες στο ενδιάμεσο), αυτή τη φορά στην ελληνική Venerate. Σε σύγκριση με το προηγούμενο, εδώ μου ακούγονται λιγότερο κλειστοφοβικοί, περισσότερο αέρινοι/αιθέριοι, αλλά σταθερά εσωστρεφείς. Η μουσική των U217 παραμένει δύσκολη και προσωπική, το avant-garde doom τους απαιτεί ακροάσεις ενώ η τρομερή φωνή της Τάνιας δεν ακούγεται ιδιαίτερα "φιλική". Οι συνθέσεις έχουν συμμαζευτεί αρκετά ως προς τη διάρκεια, τα "Seek" και "Nothing" είναι τεράστιες κομματάρες και ξεχωρίζουν, όμως ο υπόλοιπος δίσκος -παρότι έχει πανίσχυρες στιγμές- μου αφήνει μια γεύση ανολοκλήρωτου. Δε λέω πως είναι κακό, ίσως και η μπάντα να το ήθελε αυτό, απλά -μετά από αρκετές ακροάσεις- αυτός ο δίσκος μου φαίνεται μισό σκαλί κάτω από τον προηγούμενο.

Yob και Dark Castle News

Σε πρόσφατη ανάρτηση στο blabbermouth, o Mike Scheidt των μεγάλων Yob δήλωσε πως η μπάντα έχει μπει στο στούντιο να ηχογραφήσει το διάδοχο του τρομερού "The Great Cessation", πάλι στην Profound Lore, και ως συνήθως με παραγωγό τον Jeff Olsen.
H μπαντα παρά την ακύρωση της πρόσφατης ευρωπαϊκής περιοδείας θα ξαναβγεί στο δρόμο (μετά την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων) στην Αμερική τον Ιούλιο και θα επιστρέψει στην Ευρώπη το Σεπτέμβριο.

Support θα είναι οι Dark Castle οι οποίοι έχουν έτοιμο το νέο τους άλμπουμ "Surrender to All Life Beyond Form" (και αυτοί στην Profound Lore) και αυτές τις μέρες ένα νέο κομμάτι με τίτλο "I Hear Wind" ανέβηκε στο invisible oranges και παίζει streaming.

Weedeater, Korsikov, Stonenrow, 1.4.2011, 7Sins, Αθήνα

Ένα μπέρδεμα με τις ημερομηνίες παραλίγο να μου στοιχίσει αυτό το live, και φαντάσου ότι είχα την ευκαιρία να δω τους Weedeater στο Roadburn αλλά προτίμησα να τους "κάψω" για να τους δω εδώ, παραλίγο να έχουμε μέγιστο epic fail δηλαδή.
Με την ψυχή στο στόμα λοιπόν, και κατά τις 22.40 (ενώ προγραμματισμένη ώρα έναρξης ήταν 21.30) μπήκα στο club για να βρω το πρώτο support να έχει σχεδόν μόλις ξεκινήσει...