Integrity - Thee DestroyORR (2011)

Ας ξεκινήσουμε απ'τα βασικά: Αυτός είναι ο καλύτερος δίσκος των Integrity από τον καιρό του "Humanity Is the Devil". Απλά και ξάστερα. Σε νέα εταιρία (τη δική τους), με χύμα πάνκικο ήχο, μεγάλες κομματάρες, και αδιανόητη κιθαριστική δουλειά από τον Rob ORR. Ο Dwid εδώ ξανανιώνει, ξεχάστε οτιιδήποτε έχει κάνει η μπάντα τα τελευταία 15 χρόνια, αυτό εδώ είναι καλύτερο. Πιο εστιασμένο, πιο ώριμο. Στα αργά κομμάτια επιτυγχάνει εκεί που απέτυχε το "Closure", στα γρήγορα η χύμα παραγωγή δίνει άλλο αέρα βίας, αλλά εκεί που οι σημερινοί Integrity εμφανίζονται παντοδύναμοι είναι στα leads. Πάντα οι Integrity είχαν γαμάτα κλασικομεταλλάδικα solos, αλλά εδώ το πράμα ξεγεύγει και μιλάμε για σεμιναριακές καταστάσεις. Όλος ο δίσκος είναι απίστευτος, αλλά ειδική μνεία πρέπει να δοθεί στο instrumental "Sermon Thirteen" (μου φερε λίγο στο νου τους Wasp με τα leads του), τα έπη "Lucifer Before The Day Doth Go" και "Black Heksen Rise", και τα "Beneath Black Flames vve Ride" και η ενότητα των δύο "VVaiting for the Sun".
Τεράστιο άλμπουμ.


INTEGRITY 'BLACK HEKSEN RISE' from dwid hellion on Vimeo.