Καιρό είχα να πάω σε live. Οπότε δε θα έχανα την ευκαιρία μιας και έκατσε αυτό εδώ το όμορφο event (Respect για άλλη μια φορά στη World's Appreciated Kitsch). Αρκετός κόσμος για το βεληνεκές του event (περίπου 100 άτομα), παρά την απεργία των ΜΜΜ και κάτι χύτρες που εκρήγνυνται σε αυθείρετα, και παραδόξως, πρέπει να ήταν η πρώτη φορά που πηγαίνω σε live και η μόνη μου άγνωστη μπάντα είναι ...οι headliners (!). Οι ιταλοί Holy λοιπόν, μαζί με τρεις εγχώριες μπάντες. Για πάμε.
Όταν μπήκα είχαν ξεκινήσει οι Hedvika, το νέο σχήμα του τραγουδιστή των Earth of Distrust. κινούνται σε post metal ύφος, και αυτό είναι ένα μειονέκτημα (μιας και το συγκεκριμένο ιδίωμα είναι υπερκορεσμένο), αλλά τα 5-6 συντριπτικά riffs που ξεχώρισα έχουν άλλη άποψη. Πολύ καλοί.
Oι Ruined Families ήταν ο κυριότερος λόγος που πήγα. Μπαρουτοκαπνισμένη μπάντα, νέα κομμάτια που τσακίζουν ψυχές, τρομερή παρουσία (δεν τους χωρούσε η σκηνή), ο τραγουδιστής μέσα στο pit, τεράστια εμφάνιση, τι να λέμε τώρα.
Δεν είχα ιδέα τι να περιμένω από τους Holy. Παρά τα τεχνικά προβλήματα που καθυστέρησαν για λίγο την έναρξη της εμφάνισής τους, το τουμπανιασμένο πόδι του τραγουδιστή που του στέρησε την ευχαίρεια κινήσεων, η μπάντα έβγαλε τεράστια δύναμη με εντυπωσιακό rhythm section (αεικίνητος μπασίστας, καταστροφικός ντράμερ) και ένα τσιτωμένο ύφος κάπου κοντά στο hardcore αλλά με τελειωμένα powerviolence γκάζια. Η εμφάνιση διήρκεσε λίγο, αλλά ήταν υπέρ-αρκετό. Απλά στο νήμα έχασαν την πρωτιά από τους προηγούμενους.
Τους DreamLongDead πρέπει να τους έβλεπα τρίτη φορά, και μετά τα δύο προηγούμενα καταιγιστικά σχήματα, μου φάνηκαν αρκετά παράταιροι και δεν μπόρεσα να βυθιστώ στο αργόσυρτο Κθουλικό hellhammer-ικό doom/death τους, όπως στο Defcon fest που είχαν πάρει κεφάλια. Αρκετός κόσμος είχε αποχωρήσει λόγω προχωρημένου της ώρας (βγήκαν λίγο πριν τα μεσάνυχτα περίπου), πάντως οφείλω να παραδεχτώ τον πολύ δυνατό τους ήχο. Ίσως αν ήμουν σε άλλο mood να με είχαν σκλαβώσει με το βούρκο τους, anyway δε χανόμαστε, κάποια άλλη φορά.
Όταν μπήκα είχαν ξεκινήσει οι Hedvika, το νέο σχήμα του τραγουδιστή των Earth of Distrust. κινούνται σε post metal ύφος, και αυτό είναι ένα μειονέκτημα (μιας και το συγκεκριμένο ιδίωμα είναι υπερκορεσμένο), αλλά τα 5-6 συντριπτικά riffs που ξεχώρισα έχουν άλλη άποψη. Πολύ καλοί.
Oι Ruined Families ήταν ο κυριότερος λόγος που πήγα. Μπαρουτοκαπνισμένη μπάντα, νέα κομμάτια που τσακίζουν ψυχές, τρομερή παρουσία (δεν τους χωρούσε η σκηνή), ο τραγουδιστής μέσα στο pit, τεράστια εμφάνιση, τι να λέμε τώρα.
Δεν είχα ιδέα τι να περιμένω από τους Holy. Παρά τα τεχνικά προβλήματα που καθυστέρησαν για λίγο την έναρξη της εμφάνισής τους, το τουμπανιασμένο πόδι του τραγουδιστή που του στέρησε την ευχαίρεια κινήσεων, η μπάντα έβγαλε τεράστια δύναμη με εντυπωσιακό rhythm section (αεικίνητος μπασίστας, καταστροφικός ντράμερ) και ένα τσιτωμένο ύφος κάπου κοντά στο hardcore αλλά με τελειωμένα powerviolence γκάζια. Η εμφάνιση διήρκεσε λίγο, αλλά ήταν υπέρ-αρκετό. Απλά στο νήμα έχασαν την πρωτιά από τους προηγούμενους.
Τους DreamLongDead πρέπει να τους έβλεπα τρίτη φορά, και μετά τα δύο προηγούμενα καταιγιστικά σχήματα, μου φάνηκαν αρκετά παράταιροι και δεν μπόρεσα να βυθιστώ στο αργόσυρτο Κθουλικό hellhammer-ικό doom/death τους, όπως στο Defcon fest που είχαν πάρει κεφάλια. Αρκετός κόσμος είχε αποχωρήσει λόγω προχωρημένου της ώρας (βγήκαν λίγο πριν τα μεσάνυχτα περίπου), πάντως οφείλω να παραδεχτώ τον πολύ δυνατό τους ήχο. Ίσως αν ήμουν σε άλλο mood να με είχαν σκλαβώσει με το βούρκο τους, anyway δε χανόμαστε, κάποια άλλη φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου