Κοντεύουν τρία χρόνια από τότε που παρέλαβα στο ταχυδρομείο μου το αυτοχρηματοδοτούμενο cd-r μιας μυστηριώδους και άγνωστης μπάντας από την Αγγλία που με είχε εντυπωσιάσει. 32 χιλιάδες (επανα)κυκλοφορίες και περιοδείες σε όλο τον πλανήτη μετά, οι Uncle Acid and the Deadbeats, έχοντας επιστρέψει από μια περιοδεία στο διόλου ευκαταφρόνητο support slot τoυ reunion tour των Black Sabbath και έχοντας καπαρώσει θέσεις σε όλα τα μεγάλα rock festival του πλανήτη, βρίσκονταν στο An club.
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα occult rock. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα occult rock. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
13.4.14
24.7.13
The Devil's Blood - III: Tabula Rasa or Death and the Seven Pillars (2013)
Αυτή η κυκλοφορία κλείνει άδοξα το κεφάλαιο των The Devil's Blood. Η δημιουργία του "III: Tabula Rasa or Death and the Seven Pillars" διεκόπη απότομα από την ξαφνική διάλυση της μπάντας, και ο τρίτος (και τελευταίος) δίσκος των occult rock πρωτοπόρων βλέπει το φως της μέρας στην ημιτελή μορφή που είχε ως τότε.
Το "ΙΙΙ" δεν αντέχει σε κριτική. Είναι εμφανές ότι η μπάντα ήθελε να συνεχίσει προς την κατεύθυνση που είχε πάρει από το καταπληκτικό "The Thousandfold Epicentre", δηλαδή πολύπλοκες prog συνθέσεις και μεγάλες διάρκειες. Αλλά ακόμα και αν δεχθούμε πως το άλμπουμ ήταν δομικά ολοκληρωμένο (δύσκολο, κάποια μέρη είναι εμφανώς άγαρμπα κολλημένα μεταξύ τους), τα εντελώς πρόχειρα και άχρωμα φωνητικά της Farida (κατά πάσα πιθανότητα, πρόκειται για πρώιμες ηχογραφήσεις-οδηγούς, ώστε να πάρουν κάποια σαφή μορφή οι συνθέσεις), και αυτό το θλιβερό drum-machine δεν βοηθούν την κατάσταση.
Δεν θέλω να είμαι άδικος, ο Selim Lemouchi συνθετικά λάμπει (τον ακούμε να αναλαμβάνει και τα lead φωνητικά σε σημεία), και ίσως αν η μπάντα συνέχιζε να δουλεύει πάνω σε αυτές τις συνθέσεις, το άλμπουμ να ήταν αριστούργημα, αλλά με τα "αν" δε γίνεται δουλειά. Πόσο μάλλον όταν η Van Records ζητάει ένα διόλου ευκαταφρόνητο αντίτιμο για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία (θυμίζω ότι το πρώτο -ηχογραφημένο προχειρα- demo της μπάντας είναι ακόμα διαθέσιμο για δωρεάν κατέβασμα, μιας και ο Selim το έκρινε ανάξιο για εμπορική εκμετάλλευση).
Αν είστε φανατικοί οπαδοί των The Devil's Blood, ή αν είστε μελετητές του φαινομένου The Devil's Blood είτε σε μουσικό, είτε σε στιχουργικό επίπεδο, τότε θα βρείτε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα εδώ. Οι υπόλοιποι μακριά.
Το "ΙΙΙ" δεν αντέχει σε κριτική. Είναι εμφανές ότι η μπάντα ήθελε να συνεχίσει προς την κατεύθυνση που είχε πάρει από το καταπληκτικό "The Thousandfold Epicentre", δηλαδή πολύπλοκες prog συνθέσεις και μεγάλες διάρκειες. Αλλά ακόμα και αν δεχθούμε πως το άλμπουμ ήταν δομικά ολοκληρωμένο (δύσκολο, κάποια μέρη είναι εμφανώς άγαρμπα κολλημένα μεταξύ τους), τα εντελώς πρόχειρα και άχρωμα φωνητικά της Farida (κατά πάσα πιθανότητα, πρόκειται για πρώιμες ηχογραφήσεις-οδηγούς, ώστε να πάρουν κάποια σαφή μορφή οι συνθέσεις), και αυτό το θλιβερό drum-machine δεν βοηθούν την κατάσταση.
Δεν θέλω να είμαι άδικος, ο Selim Lemouchi συνθετικά λάμπει (τον ακούμε να αναλαμβάνει και τα lead φωνητικά σε σημεία), και ίσως αν η μπάντα συνέχιζε να δουλεύει πάνω σε αυτές τις συνθέσεις, το άλμπουμ να ήταν αριστούργημα, αλλά με τα "αν" δε γίνεται δουλειά. Πόσο μάλλον όταν η Van Records ζητάει ένα διόλου ευκαταφρόνητο αντίτιμο για τη συγκεκριμένη κυκλοφορία (θυμίζω ότι το πρώτο -ηχογραφημένο προχειρα- demo της μπάντας είναι ακόμα διαθέσιμο για δωρεάν κατέβασμα, μιας και ο Selim το έκρινε ανάξιο για εμπορική εκμετάλλευση).
Αν είστε φανατικοί οπαδοί των The Devil's Blood, ή αν είστε μελετητές του φαινομένου The Devil's Blood είτε σε μουσικό, είτε σε στιχουργικό επίπεδο, τότε θα βρείτε κάποια ενδιαφέροντα πράγματα εδώ. Οι υπόλοιποι μακριά.
Ετικέτες
2013,
album,
III,
occult rock,
tabula rasa,
the Devil's Blood
30.6.13
Jex Thoth - Blood Moon Rise (2013)
Αφού χώρισαν πρόσφατα οι δρόμοι (ναι, αυτό που φαντάζεστε εσείς οι κουτσομπόληδες!) της Jex Thoth με τον Grim Jim, η πρώτη μαζεύει τα απομεινάρια και ετοιμάζει το δεύτερο full-length των Jex Thoth, πέντε χρόνια μετά το πρώτο. Πέντε χρόνια στα οποία άλλαξαν πάρα πολλά σε σχέση με αυτό που ονομάζουμε occult rock, αλλά και που δεν έχουν καθόλου σημασία, μιας και πάντα αυτή η μπάντα μου έβγαζε την αίσθηση ότι ακολουθεί το μοναχικό της μονοπάτι.
Πρώτη διαπίστωση, απουσιάζει εμφανώς αυτό το pagan στοιχείο του πρώτου δίσκου που συναντούσαμε κυρίως σε κομμάτια τύπου "Obsidian Night" και "Equinox Suite", αλλά έχει έρθει ακόμα πιο μπροστά η φωνάρα της Jex, και τα κομμάτια είναι χτισμένα ώστε να την αναδικνύουν στο έπακρο. Έτσι, μπορεί να λείπει η "ψύχρα" που (μάλλον) έδινε ο Grim Jim, αλλά το πάνω χέρι έχει πάρει η "ζεστασιά" της φωνής της Jex που μας δίνει 2-3 καταπληκτικές στιγμές, όπως τα "The Places You Walk" και " Keep Your Weeds", ανάμεσα σε κάποια σαφώς κατώτερα κομμάτια. Συνολικά ένας δίσκος που δεν αντέχει σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, αλλά διαθέτει κομματάρες και τιμιότητα.
Πρώτη διαπίστωση, απουσιάζει εμφανώς αυτό το pagan στοιχείο του πρώτου δίσκου που συναντούσαμε κυρίως σε κομμάτια τύπου "Obsidian Night" και "Equinox Suite", αλλά έχει έρθει ακόμα πιο μπροστά η φωνάρα της Jex, και τα κομμάτια είναι χτισμένα ώστε να την αναδικνύουν στο έπακρο. Έτσι, μπορεί να λείπει η "ψύχρα" που (μάλλον) έδινε ο Grim Jim, αλλά το πάνω χέρι έχει πάρει η "ζεστασιά" της φωνής της Jex που μας δίνει 2-3 καταπληκτικές στιγμές, όπως τα "The Places You Walk" και " Keep Your Weeds", ανάμεσα σε κάποια σαφώς κατώτερα κομμάτια. Συνολικά ένας δίσκος που δεν αντέχει σε σύγκριση με τον προκάτοχό του, αλλά διαθέτει κομματάρες και τιμιότητα.
Ετικέτες
2013,
album,
Blood moon rise,
Jex Thoth,
occult rock
9.6.13
Blood Ceremony - The Eldritch Dark (2013)
Για να συνεννοούμαστε εξ αρχής, θεωρώ το "Living with the Ancients" του 2011 ως τον καλύτερο δίσκο που κυκλοφόρησε κάτω από την -ψιλοχαζή- ταμπέλα "occult rock". Αυτό είχε εκτινάξει στα ύψη τις προσδοκίες μου για τον τρίτο δίσκο των Blood Ceremony, και κάπου εδώ βρίσκω τη δικαιολογία για το αμήχανο μούδιασμα που συνόδευε τις πρώτες ακροάσεις του "The Eldritch Dark". Oι καναδοί συνεχίζουν ευλαβικά (ή και ψυχαναγκαστικά σε φάσεις) να ακολουθούν το δρόμο που οι ίδιοι χάραξαν (είναι και από τους "παλαιούς" της φάσης οπότε είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους).
Αυτό σημαίνει Sabbath-ικά κιθαριστικά θέματα (λίγο πιο 'άγαρμπα' δανεισμένα αυτή τη φορά), Jethro Tull-ική "rock και φλάουτο" αντίληψη στην ενορχήστρωση, κλίμακες που νοερά παραπέμπουν στο "Phantom of the Opera" του Webber, και φυσικά η δυναμική φωνή της Alia O'Brien πάνω σε απλοϊκούς σκοτεινούς στίχους. Η παραγωγή είναι λίγο πιο διαυγής και αφήνει χώρο να αναδειχτούν οι μικρολεπτομέρειες. Ακούστε π.χ. το "Ballad of the Weird Sisters" με ακουστικά και νιώστε τις ανάσες της Alia στα σημεία που το φλάουτο ακούγεται μόνο του. Ανεκτίμητο.
Στα θαρραλέα σημεία που η μπάντα εξελίσσει τον ήχο της, όπως η καταπληκτική folk μπαλάντα "Lord Summerisle" όπου τα lead φωνητικά αναλαμβάνει ο μπασίστας Luke Gadke, ή το καθαρά doom μεσαίο σημείο στο ομώνυμο κομμάτι, η μπάντα πραγματικά λάμπει, στα υπόλοιπα ομολογώ πως ζορίστικα αρκετά, αλλά τελικά, ακρόαση με την ακρόαση, έπιανα τον εαυτό μου να σιγοτραγουδάει τις -πάντα- κολληματικές μελωδίες τους. Παρά την αρχική εντύπωση, ο δίσκος εν τέλει έχει και κομματάρες, και κορυφώσεις (π.χ. το συγκλονιστικό μεσαίο μέρος του "Witchwood") και ό,τι πρέπει για να φέρει το (σαρδόνιο) χαμόγελο στα χείλη. Απλά είναι καταδικασμένος κάθε φορά που θα συγκρίνεται με τον προκάτοχό του.
Αυτό σημαίνει Sabbath-ικά κιθαριστικά θέματα (λίγο πιο 'άγαρμπα' δανεισμένα αυτή τη φορά), Jethro Tull-ική "rock και φλάουτο" αντίληψη στην ενορχήστρωση, κλίμακες που νοερά παραπέμπουν στο "Phantom of the Opera" του Webber, και φυσικά η δυναμική φωνή της Alia O'Brien πάνω σε απλοϊκούς σκοτεινούς στίχους. Η παραγωγή είναι λίγο πιο διαυγής και αφήνει χώρο να αναδειχτούν οι μικρολεπτομέρειες. Ακούστε π.χ. το "Ballad of the Weird Sisters" με ακουστικά και νιώστε τις ανάσες της Alia στα σημεία που το φλάουτο ακούγεται μόνο του. Ανεκτίμητο.
Στα θαρραλέα σημεία που η μπάντα εξελίσσει τον ήχο της, όπως η καταπληκτική folk μπαλάντα "Lord Summerisle" όπου τα lead φωνητικά αναλαμβάνει ο μπασίστας Luke Gadke, ή το καθαρά doom μεσαίο σημείο στο ομώνυμο κομμάτι, η μπάντα πραγματικά λάμπει, στα υπόλοιπα ομολογώ πως ζορίστικα αρκετά, αλλά τελικά, ακρόαση με την ακρόαση, έπιανα τον εαυτό μου να σιγοτραγουδάει τις -πάντα- κολληματικές μελωδίες τους. Παρά την αρχική εντύπωση, ο δίσκος εν τέλει έχει και κομματάρες, και κορυφώσεις (π.χ. το συγκλονιστικό μεσαίο μέρος του "Witchwood") και ό,τι πρέπει για να φέρει το (σαρδόνιο) χαμόγελο στα χείλη. Απλά είναι καταδικασμένος κάθε φορά που θα συγκρίνεται με τον προκάτοχό του.
Ετικέτες
2013,
album,
blood ceremony,
occult rock,
The Eldritch Dark
20.5.13
Blood Ceremony news και νέα κομμάτια streaming
Δύο χρόνια μετά το καταπληκτικό "Living with the Ancients", οι Blood Ceremony ετοιμάζουν το νέο τους δίσκο με τίτλο "The Eldritch Dark" που κυκλοφορεί στις 28 Μαϊου.
Δύο κομμάτια είναι διαθέσιμα για streaming, το "Goodbye Gemini" που ακούμε παρακάτω (και εμένα προσωπικά μου φάνηκε τελείως generic), και το "Lord Summerisle" όπου τη φωνή της Alia O'Brien συνοδεύει αυτή του μπασίστα Luke Gadke και το ακούμε ΕΔΩ.
Tracklisting:
01. Witchwood
02. Goodbye Gemini
03. Lord Summerisle
04. Ballad of the Weird Sisters
05. The Eldritch Dark
06. Drawing Down the Moon
07. Faunus
08. The Magician
Δύο κομμάτια είναι διαθέσιμα για streaming, το "Goodbye Gemini" που ακούμε παρακάτω (και εμένα προσωπικά μου φάνηκε τελείως generic), και το "Lord Summerisle" όπου τη φωνή της Alia O'Brien συνοδεύει αυτή του μπασίστα Luke Gadke και το ακούμε ΕΔΩ.
Tracklisting:
01. Witchwood
02. Goodbye Gemini
03. Lord Summerisle
04. Ballad of the Weird Sisters
05. The Eldritch Dark
06. Drawing Down the Moon
07. Faunus
08. The Magician
21.4.13
Uncle Acid - Mind Control
Το "Blood Lust" των Uncle Acid and the Deadbeats (πλέον σκέτο Uncle Acid) ήρθε από το πουθενά και έσκασε σα βόμβα στο ανυποψίαστο κοινό (ελάχιστοι είχαν ακούσει ως τότε το ντεμπούτο τους), δημιουργώντας ένα πρωτοφανές hype, ασύλληπτο για αυτοχρηματοδοτούμενη κυκλοφορία. Δύο χρόνια μετά, όλοι τούς έχουμε μάθει πια, και οι απαιτήσεις είναι αυξημένες.
Κρατώντας ως κυριότερη επιρροή τους Black Sabbath (φυσικά), αλλά και λοξοοιτώντας έντονα προς Beatles και γενικά οτιδήποτε ενδιαφέρον μπορούν να βρουν στην περίοδο 1966-1976, ξαναρίχνουν στο τραπέζι το δυνατότερό τους χαρτί: την ικανότητά τους να ακούγονται εξωπραγματικά αναχρονιστικοί. Ακούγοντας ένα δίσκο των Uncle Acid έχεις την ψευδαίσθηση ότι μόλις ανακάλυψες ένα σκονισμένο διαμάντι από τα early 70s. Αφήνοντας στην άκρη ενστάσεις σχετικά με το πόσο αναγκαίο είναι κάτι τέτοιο στον 21ο αιώνα, το "Mind Control" ακούγεται συμπαγές και δουλεμένο. Χάνει όμως στη σύγκριση με τον προκάτοχό του. Εκεί που το "Blood Lust" σε γράπωνε από την πρώτη ακρόαση, εδώ χρειάζεται χρόνος για να βυθιστείς πλήρως στον κόσμο του και να προσπεράσεις τις -κάποιες- αδύναμες στιγμές που υπάρχουν διάσπαρτες στα 52 λεπτά του "Mind Control".
Κρατώντας ως κυριότερη επιρροή τους Black Sabbath (φυσικά), αλλά και λοξοοιτώντας έντονα προς Beatles και γενικά οτιδήποτε ενδιαφέρον μπορούν να βρουν στην περίοδο 1966-1976, ξαναρίχνουν στο τραπέζι το δυνατότερό τους χαρτί: την ικανότητά τους να ακούγονται εξωπραγματικά αναχρονιστικοί. Ακούγοντας ένα δίσκο των Uncle Acid έχεις την ψευδαίσθηση ότι μόλις ανακάλυψες ένα σκονισμένο διαμάντι από τα early 70s. Αφήνοντας στην άκρη ενστάσεις σχετικά με το πόσο αναγκαίο είναι κάτι τέτοιο στον 21ο αιώνα, το "Mind Control" ακούγεται συμπαγές και δουλεμένο. Χάνει όμως στη σύγκριση με τον προκάτοχό του. Εκεί που το "Blood Lust" σε γράπωνε από την πρώτη ακρόαση, εδώ χρειάζεται χρόνος για να βυθιστείς πλήρως στον κόσμο του και να προσπεράσεις τις -κάποιες- αδύναμες στιγμές που υπάρχουν διάσπαρτες στα 52 λεπτά του "Mind Control".
15.4.13
The Devil's Blood - White Storm of Teeth (streaming)
Οι The Devil's Blood πρόσφατα διέλυσαν. Η κληρονομιά τους θα ολοκληρωθεί με τις υπάρχουσες ηχογραφήσεις που υπήρχαν όσο ήταν ενεργοί. Το "III: Tabula Rasa or Death and the Seven Pillars" θα κυκλοφορήσει στις 11 Ιουνίου και θα αποτελέσει (έστω και ημιτελές) το κύκνειο άσμα τους. Εμφανώς ανολοκλήρωτο, το δεκάλεπτο "White Storm of Teeth" είχε προοπτικές να γίνει κομματάρα. Το ακούμε παρακάτω.
13.3.13
Jess and the Ancient Ones – Astral Sabbat EP (2013)
Με κεκτημένη ταχύτητα από την επιτυχία του πρώτου τους δίσκου,
οι Φιλανδοί Jess and the Ancient Ones κρατάνε το όνομά τους στην επικαιρότητα με αυτό το ΕΡ τριών
κομματιών.
Αφήνοντας στην άκρη τα κλασικά heavy metal στοιχεία τους, το δυνατό εναρκτήριο
“Astral Sabbat”
έρχεται να γεφυρώσει τη -μικρή- απόσταση ανάμεσα στο occult rock αρχέτυπο
των Coven με τις διδαχές των Iron Butterfly, ενώ η μη προφανής επιλογή της διασκευής του “Long and Lonesome Road” των Shocking Blue (των οποίων το “Venus” γνωρίζουμε όλοι) προσφέρει
ένα καλό vintage ξεχαρμάνιασμα, παρότι ωχριά μπροστά στο πρωτότυπο. Στο τέλος,
τα δεκαπέντε λεπτά του “More Than Living”
προσπαθούν να ακροβατήσουν πάνω στη λεπτή γραμμή που χωρίζει την prog οδύσσεια από την άτακτη συρραφή ιδεών,
με το αποτέλεσμα να κλίνει, δυστυχώς, προς τη δεύτερη περίπτωση.
Παρόλα αυτά,
με το occult rock ρεύμα να έχει μπει για τα καλά στη φάση του υπερπληθυσμού
του, οι JATAO καταφέρνουν
με αυτή την κυκλοφορία να μπουν στο club των ισχυρών.
27.2.13
Selim Lemouchi and His Enemies - Music Resembling Red Queen (streaming & free download)
Αμέσως μετά τη διάλυση των The Devil's Blood, ο ηγέτης τους Selim Lemouchi μάς παρουσιάζει το νέο του project, τους Selim Lemouchi and his Enemies, oι οποίοι (όπως αφήνει ο ίδιος να εννοηθεί) θα είναι ένα project-κολλεκτίβα με διάφορες συμμετοχές. Το πρώτο δείγμα είναι ένα δεκάλεπτο ψυχεδελικό instrumental (πιθανότατα όχι στην τελική του μορφή) με τίτλο "Music Resembling Red Queen, το οπoίο διατίθεται για δωρεάν κατέβασμα παρακάτω.
6.2.13
The Devil's Blood: postmortem news
Με ανακοίνωση, οι διαλυμένοι The Devil's Blood ανακοίνωσαν τι μέλλει γενέσθαι από δω και πέρα.
Oι The Devil's Blood δεν υπάρχουν πια. Από τις 22 Ιανουαρίου 2013 Το Αίμα Του Διαβόλου έχει επιστρέψει στην ανυπαρξία.
Έχει περάσει λίγος χρόνος από την ανακοίνωση της διάλυσής μας και νιώθουμε πως είναι η κατάλληλη στιγμή να ανακοινώσουμε τα σχέδια μας για την παρακαταθήκη που θα αφήσουν οι TDB.
Η μουσική μας και τα εικαστικά θα παραμείνουν διαθέσιμα τόσο μέσω του δικού μας website όσο και αυτού της Ván Records, καθώς και όποιου άλλου μέσου κριθεί κατάλληλο.
Τον καιρό της διάλυσης της μπάντας υπήρχαν διάφορα projects σε πρόοδο, το καθένα σε διαφορετικό στάδιο ολοκλήρωσης. Αυτά ήταν τα εξής:
1. “III: Tabula Rasa or Death and the Seven Pillars”
Ένα νέο full length album με 7 νέα τραγούδια, για το οποίο είχαν γίνει μόνο demos. Αρχικά προοριζόταν να κυκλοφορήσει το χειμώνα του 2013. Artwork από τον Manuel Tinnemans
2. “66:2”
Ένα ακουστικό EP με ένα νέο κομμάτι και 2 διασκευές. Οι ηχογραφήσεις στο studio δεν ολοκληρώθηκαν. Αρχικά προοριζόταν να κυκλοφορήσει στο Roadburn του 2013. Το artwork θα ανακοινωθεί.
3. Ένα live DVD. Δεν έχει ακόμα γίνει editing ή mix. Αρχικά προοριζόταν να κυκλοφορήσει κάπου μέσα στο 2013/2014
4. Διάφορες live ηχογραφήσεις. Δεν έχει ακόμα γίνει editing ή mix. Αρχικά προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν σε live δίσκους, B sides και συλλογές.
Θέλουμε όλο αυτό το υλικό να γίνει διαθέσιμο όπως είναι τώρα. Αυτές τις ηχογραφήσεις θα κάνει mix και master o Pieter G. Kloos στα Void Studios του Eindhoven στην Ολλανδία. Τίποτα δε θα αλλαχτεί, επανηχογραφηθεί ή προστεθεί στην (ήδη υπάρχουσα) μουσική.
Αυτό τον καιρό δουλεύουμε για να επιτύχουμε αυτό τον στόχο και ημερομηνία κυκλοφορίας για τα 1 και 2 δείχνει η 30ή Απριλίου. Αυτό είναι ακόμα με επιφύλαξη. Για τιςς άλλες δύο κυκλοφορίες δεν υπάρχουν άμεσα σχέδια, αλλά θα ολοκληρωθούν εν ευθέτω χρόνω.
Σχετικά με την κυκλοφορία του album και του EP, ο SL θα δώσει κάποιοες λίγες συνεντεύξεις όπου θα απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με το τέλος της μπάντας, την παρούσα κατάσταση και το μέλλον της παρακαταθήκης των The Devil’s Blood κλπ. Αυτή θα είναι και η τελευταία φορά που ο SL είναι διαθέσιμος να σχολιάσει σχετικά με τους The Devil’s Blood. Μετά από αυτό θα εστιάσει μόνο στο μελλοντικό του πνευματικό και καλλιτεχνικό μονοπάτι. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τη δισκογραφική μας, Ván Records. Μόνο σοβαροί υποψήφιοι.
-SL & F
The Devil's Blood - 2007 / 2013
Oι The Devil's Blood δεν υπάρχουν πια. Από τις 22 Ιανουαρίου 2013 Το Αίμα Του Διαβόλου έχει επιστρέψει στην ανυπαρξία.
Έχει περάσει λίγος χρόνος από την ανακοίνωση της διάλυσής μας και νιώθουμε πως είναι η κατάλληλη στιγμή να ανακοινώσουμε τα σχέδια μας για την παρακαταθήκη που θα αφήσουν οι TDB.
Η μουσική μας και τα εικαστικά θα παραμείνουν διαθέσιμα τόσο μέσω του δικού μας website όσο και αυτού της Ván Records, καθώς και όποιου άλλου μέσου κριθεί κατάλληλο.
Τον καιρό της διάλυσης της μπάντας υπήρχαν διάφορα projects σε πρόοδο, το καθένα σε διαφορετικό στάδιο ολοκλήρωσης. Αυτά ήταν τα εξής:
1. “III: Tabula Rasa or Death and the Seven Pillars”
Ένα νέο full length album με 7 νέα τραγούδια, για το οποίο είχαν γίνει μόνο demos. Αρχικά προοριζόταν να κυκλοφορήσει το χειμώνα του 2013. Artwork από τον Manuel Tinnemans
2. “66:2”
Ένα ακουστικό EP με ένα νέο κομμάτι και 2 διασκευές. Οι ηχογραφήσεις στο studio δεν ολοκληρώθηκαν. Αρχικά προοριζόταν να κυκλοφορήσει στο Roadburn του 2013. Το artwork θα ανακοινωθεί.
3. Ένα live DVD. Δεν έχει ακόμα γίνει editing ή mix. Αρχικά προοριζόταν να κυκλοφορήσει κάπου μέσα στο 2013/2014
4. Διάφορες live ηχογραφήσεις. Δεν έχει ακόμα γίνει editing ή mix. Αρχικά προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν σε live δίσκους, B sides και συλλογές.
Θέλουμε όλο αυτό το υλικό να γίνει διαθέσιμο όπως είναι τώρα. Αυτές τις ηχογραφήσεις θα κάνει mix και master o Pieter G. Kloos στα Void Studios του Eindhoven στην Ολλανδία. Τίποτα δε θα αλλαχτεί, επανηχογραφηθεί ή προστεθεί στην (ήδη υπάρχουσα) μουσική.
Αυτό τον καιρό δουλεύουμε για να επιτύχουμε αυτό τον στόχο και ημερομηνία κυκλοφορίας για τα 1 και 2 δείχνει η 30ή Απριλίου. Αυτό είναι ακόμα με επιφύλαξη. Για τιςς άλλες δύο κυκλοφορίες δεν υπάρχουν άμεσα σχέδια, αλλά θα ολοκληρωθούν εν ευθέτω χρόνω.
Σχετικά με την κυκλοφορία του album και του EP, ο SL θα δώσει κάποιοες λίγες συνεντεύξεις όπου θα απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με το τέλος της μπάντας, την παρούσα κατάσταση και το μέλλον της παρακαταθήκης των The Devil’s Blood κλπ. Αυτή θα είναι και η τελευταία φορά που ο SL είναι διαθέσιμος να σχολιάσει σχετικά με τους The Devil’s Blood. Μετά από αυτό θα εστιάσει μόνο στο μελλοντικό του πνευματικό και καλλιτεχνικό μονοπάτι. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επικοινωνήσουν με τη δισκογραφική μας, Ván Records. Μόνο σοβαροί υποψήφιοι.
-SL & F
The Devil's Blood - 2007 / 2013
Ετικέτες
news,
occult rock,
the Devil's Blood
4.2.13
Uncle Acid And The Dead Beats - Poison Apple (νέο κομμάτι streaming)
Μετά την τρομακτική επιτυχία του "Blood Lust", οι Uncle Acid and the Dead Beats ετοιμάζουν τον τρίτο τους δίσκο, με τίτλο "Mind Control" που θα κυκλοφορήσει τον Απρίλιο. Προπομπός του δίσκου θα είναι το 7" single "Poison Apple" που θα κυκλοφορήσει στις 18 Μαρτίου (pre-order εδώ) και θα περιέχει (πέραν του ομώνυμου κομματιού) το b-side "Under the Spell". Εξώφυλλο του single:
Το "Poison Apple" το ακούμε παρακάτω, προσωπικά δε μου'πε και πολλά.
Το "Poison Apple" το ακούμε παρακάτω, προσωπικά δε μου'πε και πολλά.
Jess and the Ancient Ones - Astral Sabbat (video)
Το "Astral Sabbat" EP των Jess And The Ancient Ones θα κυκλοφορήσει από την Svart στις 22 Φεβρουαρίου, και το πρώτο δείγμα είναι το videoclip του ομώνυμου -καταπληκτικού- τραγουδιού, που το βλέπουμε παρακάτω.
26.1.13
The Devil's Blood end 2007-2013
Με μια λιτή ανακοίνωση, οι the Devil's Blood ανακοίνωσαν το τέλος της πορείας τους.
Οι προγραμματισμένες εμφανίσεις τους στην Ελλάδα τον Απρίλιο, προφανώς ακυρώνωνται.
Από τις 22 Ιανουρίου 2013 Το Αίμα του Διαβόλου επέστρεψε στην ανυπαρξία.
Όλες οι προγραμματισμένες Τελετές θα ακυρωθούν.
Δε θα δοθούν συνεντεύξεις.
Τετέλεσται.
-SL & F
The Devil's Blood - 2007 / 2013
Οι προγραμματισμένες εμφανίσεις τους στην Ελλάδα τον Απρίλιο, προφανώς ακυρώνωνται.
Ετικέτες
news,
occult rock,
the Devil's Blood
23.1.13
Jess and the Ancient Ones news
Oι Jess and the Ancient Ones ετοιμάζονται να εξαργυρώσουν την επιτυχία του ομώνυμου περσινού ντεμπούτου με ένα νέο ΕΡ, ονόματι "Αstral Sabbat" που θα κυκλοφορήσει στις 22 Φεβρουαρίου από την Svart. H έκπληξη είναι ότι θα περιέχει μια ασυνήθιστη διασκευή, στο "Long And Lonesome Road" των Ολλανδών Shocking Blue. Αν σας θυμίζει κάτι το όνομα, ναι, γι αυτούς πρόκειται.
21.5.12
Jess and the Ancient Ones - s/t (2012)
Ήταν θέμα χρόνου το occult rock να αποκτήσει ηχητική ταυτότητα και να πάψει να αποτελεί ένα ρεύμα από μπάντες που απλά μοιραζόντουσαν κοινές καταβολές. Οι Jess and the Ancient Ones είναι το πρώτο σχήμα που πετυχαίνω να δείχνει συνειδητοποιημένο ως προς την κατέυθυνσή του. Όνομα που φέρνει στο νου Jex Thoth και Uncle Acid and the Dead Beats, προφανείς επιρροές από the Devil's Blood και Coven, οι JATAO ξεκίνησαν ξέροντας ότι θέλουν να παίξουν occult rock και αυτό φαίνεται. Το επίτευγμά τους είναι αλλού όμως. Η μπάντα καταφέρνει να κόψει τον -έτσι κι αλλιώς χαλαρό- ομφάλιο λώρο με το doom και μπολιάζει τον ήχο με classic heavy και NWOBHM στοιχεία (που κυρίως παραπέμπουν σε πρώιμους Iron Maiden και Warlock). Στοιχεία όμως όχι νερόβραστα a-la Ghost, αλλά εμπνευσμένες κολλητικές μελωδίες που όλο και κάτι θα θυμίσουν, αλλά στο τέλος θα τις σιγοτραγουδάς και εμπνευσμένα "γλυκά" leads. Το κερασάκι στην τούρτα, το εντελώς διαφορετικό jazzy "Devil (in G minor)".
Όσοι ψάχνουν λίγο περισσότερο heavy metal στο occult rock τους, όσοι περίμεναν περισσότερα από το φετινό των Christian Mistress, κάπου εδώ θα βρουν αυτό που έψαχναν.
Όσοι ψάχνουν λίγο περισσότερο heavy metal στο occult rock τους, όσοι περίμεναν περισσότερα από το φετινό των Christian Mistress, κάπου εδώ θα βρουν αυτό που έψαχναν.
Ετικέτες
2012,
album,
Jess and the Ancient ones,
occult rock
3.5.12
Headsup: Jess and the Ancient Ones
To next big thing (sic) του occult rock είναι οι Jess and the Ancient Ones. Ok, πέρα από το χαζούλι όνομα που φέρνει κάτι ανάμεσα σε Jex Thoth και Uncle Acid and the Dead Beats, oι Φινλανδοί έχουν δημιουργήσει ένα mini-hype από το μηδέν, έχοντας κυκλοφορήσει πέρσι ένα 7" δύο κομματιών στη Svart, όπου το ένα ήταν μια διασκευή στο "White Witch on Rose Hall" των Coven και ετοιμάζονται για την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου τους, στις 19 Μαϊου.
Απο δω έχει βγει προς τα έξω το "Sulphur Giants", το οποίο είναι απερίγραπτο, το ακούω όλη μέρα, νιώθω πάλι 16 και όλα αυτά. Μέχρι το άλμπουμ, παίζει αυτό:
Απο δω έχει βγει προς τα έξω το "Sulphur Giants", το οποίο είναι απερίγραπτο, το ακούω όλη μέρα, νιώθω πάλι 16 και όλα αυτά. Μέχρι το άλμπουμ, παίζει αυτό:
28.3.12
Jex Thoth στην Αθήνα
Το νέο της ημέρας βέβαια, δεν είναι άλλο από το γεγονός της πρώτης επίσκεψης των/της Jex Thoth στην Ελλάδα. Ναι λοιπόν, λίγους μήνες μετά την θριαμβευτική εμφάνιση των The Devil's Blood στην Aθήνα, το Bowel of Noise κάνει την κίνηση-ματ και θα έχει τον έταιρο occult rock πόλο στο Κύτταρο στις 3 Ιουνίου.
Ετικέτες
Jex Thoth,
news,
occult rock
24.1.12
The Devil's Blood, Mahakala, 4Bitten, 22.1.2012, Κύτταρο
Σπάνια έχουμε την ευκαιρία στην Ελλάδα να δούμε ζωντανά ένα μη-underground συγκρότημα τον καιρό «που συμβαίνει», συνήθως την βγάζουμε με τα ΚΑΠΗ, οπότε ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη η ανακοίνωση της Αθηναϊκής εμφάνισης των ηγετών του occult rock ρεύματος (ναι οκ, χαζή ταμπέλα, αλλά ας βρει κάποιος μία της προκοπής ρε παιδιά), των Ολλανδών The Devil's Blood. Αν μάλιστα κρίνουμε από τις πολλές διαφορετικές μουσικές «φυλές» και σχεδόν γέμισαν το Κύτταρο, μάλλον καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως σχήματα σαν τους Ολλανδούς είναι χρήσιμα στο σύγχρονο rock καθότι δρουν ενωτικά.
3.12.11
Blood Ceremony: Streaming η εμφάνισή τους στο Roadburn
Κάπου 8 μήνες μετά, η τρομερή εμφάνιση των Blood Ceremony στο τελευταίο Roadburn παίζει streaming εδώ (ήχος μόνο). Χωρίς την επιβλητική παρουσία της Alia το αποτέλεσμα είναι φτωχότερο σίγουρα, αλλά για όσους ήταν εκείνο το απόγευμα στο Midi, αυτή η ηχογράφηση ξυπνάει μνήμες από μεγάλες στιγμές.
Ετικέτες
blood ceremony,
news,
occult rock,
roadburn
19.11.11
the Devil's Blood - The Thousandfold Epicentre (2011)
Η αναπάντεχη επιτυχία αυτού εδώ του σχήματος είχε προκαλέσει απαξίωση (από τους πολέμιους) αλλά και απαιτήσεις (από τους υποστηρικτές). Είχα την τύχη (;) να τως δω live πριν δυο χρόνια, τον καιρό του "Come, Reap" EP και με είχαν απογοητεύσει. Παρόλα αυτά το ντεμπούτο "The Time of No Time Evermore" ήταν υπέροχο. Η σκηνή του λεγόμενου occult rock φούσκωσε αυτά τα δύο χρόνια που μεσολάβησαν και οι the Devil's Blood έρχονται εδώ αντιμέτωποι με δύο κινδύνους: Το hype που τους αγκάλιασε από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής τους, και την "παγίδα του δεύτερου άλμπουμ". Τα καταφέρνουν; χμ...
Τα χαρακτηριστικά του ήχου τους είναι παρόντα εδώ, δηλαδή οι 60ς-70ς καταβολές και τα ιδιαίτερα (άχρωμα αλλά ταυτόχρονα αισθαντικά) φωνητικά. Παρόλα αυτά, ο δίσκος παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε σχέση με το υλικό του πρώτου. Καταρχήν, χωρίζεται νοητά σε δύο μέρη. Στο πρώτο, η μπάντα πιάνει το ως τώρα στυλ της και το απλώνει σε πιο prog rock μέρη, δεν υπάρχουν πια τετράλεπτα instant hard-rock hits, οι δομές πλέον είναι πιο πολύπλοκες, αλλά οποιαδήποτε αμφιβολία διαλύεται με το μεγαλειώδες εισαγωγικό "On the Wings of Gloria". Στα υπόλοιπα κομμάτια η τάσεις ποικίλουν από την μετριότητα μέχρι το μεγαλείο (ιδίως στο ομώνυμο κομμάτι), με το πρόσημο να παραμένει σταθερά θετικό συνολικά πάντως, ενώ όπως και στον προηγούμενο δίσκο, έτσι κι εδώ υπάρχει ένα -άτυπο- tribute στο "Eye of the Tiger" με το "Cruel Lover".
Το δεύτερο μέρος του δίσκου αρχίζει με το "Everlasting Saturnalia" και ολοκληρώνεται στο δεκαπεντάλεπτο "Feverdance", όπου οι the Devil's Blood κάνουν μια βουτιά στις 60s psychedelic καταβολές τους και τις αφήνουν να πάρουν το πάνω χέρι. Το αποτέλεσμα αυτών των πειραματισμών μπορεί εκτιμηθεί διαφορετικά ανάλογα με τον ακροατή. Εμένα με συνέτριψε. Δισκάρα.
Τα χαρακτηριστικά του ήχου τους είναι παρόντα εδώ, δηλαδή οι 60ς-70ς καταβολές και τα ιδιαίτερα (άχρωμα αλλά ταυτόχρονα αισθαντικά) φωνητικά. Παρόλα αυτά, ο δίσκος παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε σχέση με το υλικό του πρώτου. Καταρχήν, χωρίζεται νοητά σε δύο μέρη. Στο πρώτο, η μπάντα πιάνει το ως τώρα στυλ της και το απλώνει σε πιο prog rock μέρη, δεν υπάρχουν πια τετράλεπτα instant hard-rock hits, οι δομές πλέον είναι πιο πολύπλοκες, αλλά οποιαδήποτε αμφιβολία διαλύεται με το μεγαλειώδες εισαγωγικό "On the Wings of Gloria". Στα υπόλοιπα κομμάτια η τάσεις ποικίλουν από την μετριότητα μέχρι το μεγαλείο (ιδίως στο ομώνυμο κομμάτι), με το πρόσημο να παραμένει σταθερά θετικό συνολικά πάντως, ενώ όπως και στον προηγούμενο δίσκο, έτσι κι εδώ υπάρχει ένα -άτυπο- tribute στο "Eye of the Tiger" με το "Cruel Lover".
Το δεύτερο μέρος του δίσκου αρχίζει με το "Everlasting Saturnalia" και ολοκληρώνεται στο δεκαπεντάλεπτο "Feverdance", όπου οι the Devil's Blood κάνουν μια βουτιά στις 60s psychedelic καταβολές τους και τις αφήνουν να πάρουν το πάνω χέρι. Το αποτέλεσμα αυτών των πειραματισμών μπορεί εκτιμηθεί διαφορετικά ανάλογα με τον ακροατή. Εμένα με συνέτριψε. Δισκάρα.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)