Culted - Oblique to All Paths (2014)

Πάνε σχεδόν πέντε χρόνια από εκείνο το συμπαθητικό "Below the Thunders of the Upper Deep" ντεμπούτο. Η Relapse δείχνει να πιστεύει αρκετά στις δυνατότητες των Culted, και αυτό φαίνεται από το κάμποσο (διαδικτυακό κυρίως) promotion που έχει πέσει πάνω στην κυκλοφορία του "Oblique to All Paths". Ο blackened doom χαρακτήρας τους παραμένει σταθερός, με την "Monotheist" ηχητική βάση να λοξοκοιτάζει είτε προς Asunder, είτε προς Godflesh, είτε προς ένα κλινικό black metal ύφος.  Και όλα αυτά απλωμένα σαδιστικά σε ένα άλμπουμ που η διάρκειά του εκτείνεται πέραν της μίας ώρας.
Η παραγωγή είναι σεμιναριακή, δίνοντας έναν ακόμα πιο σκοτεινό και τελετουργικό τόνο, αναδεικνύωντας έξυπνα τις sample "πλάτες", και κάνοντας τις eerie αρμονικές ακόμα πιο απόκοσμες. Οπότε; Δισκάρα; Όχι.
Αυτό που λείπει είναι μια μπάντα που θα στίψει τα κεφάλια της στο προβάδικο για να βγάλει αυτό το σκότος από μέσα της και να καταθέσει την ψυχή της στο δίσκο. Tα τέσσερα μέλη των Culted δεν έχουν βρεθεί ποτέ στον ίδιο χώρο (ζουν σε διαφορετικές χώρες και ηπείρους), και παρότι έχουν ανταλλάξει κάποιες καλές ιδέες μέσω e-mail, μετά την τρίτη ακρόαση ο δίσκος απογυμνώνεται. Κάτω από τα λούσα της -καταπληκτικής, το ξαναλέω- παραγωγής, έχουμε έναν άψυχο doom δίσκο, έναν κλασικό "δίσκο με σημεία", ένα ξεκάθαρα στουντιακό κατασκεύασμα με πολλά κοινότοιπα riffs και άχρωμα grim φωνητικά. Και επειδή στο metal γενικά δεν υπάρχουν οι guru παραγωγοί της electronica που μπορούν να πάρουν δέκα σκόρπια θέματα και να σου βγάλουν αριστούργημα, αλλά χρειάζεται μια μπάντα να ιδρώσει, το "Obique to All Paths" είναι καταδικασμένο.