Αυτη είναι μια δύσκολη παρουσίαση για ένα δύσκολο άλμπουμ. Παρότι αυτή είναι η πρώτη μου επαφή μαζί τους, οι γάλλοι Dirge υπάρχουν από τα μέσα των 90ς, αρχικά ως industrial metal σχήμα. Εδώ χοντρικά τοποθετούνται στο post metal με στοιχεία από Neurosis και Tool, αλλά επειδή -εγώ προσωπικά- όταν ακούω για post metal με επιρροές από αυτά τα δυο σχήματα τρέχω μακριά λόγω της μπαζαρίας που έχει ανέβει στη βάρκα, ας εμβαθύνουμε λίγο στα υπόλοιπα χαρακτηριστικά που καθιστούν τους Dirge άξιους προσοχής.
Κατ'αρχήν τα industrial metal κατάλοιπα υπάρχουν εδώ κυρίως ως "πλάτες" στις συνθέσεις, και η εμπειρία της μπάντας δεν κρύβεται, η δουλειά που έχει γίνει στα ηχητικά layers οδηγεί σε καλά κρυμένα μυστικά που αποκαλύπτονται σε κάθε ακρόαση, ένα διακριτικό αλλά ουσιώδες sampling και γενικά ένας πολύ-πολύ πλούσιος ήχος.
Ηχητικά, το ύφος είναι πολύ βαρύ, αργό και σκοτεινό, τα φωνητικά είναι έντονα αλλά όχι σκισμένα/brutal, ενώ όταν "καθαρίζουν" το αποτέλεσμα αγγίζει υμνικές κορυφώσεις όπως στο εισαγωγικό "Morphée Rouge" και το "Falling", με ευφυή synths να συμπληρώνουν το παζλ. Πιο περιγραφικά, αυτό εδώ θα μπορούσε να είναι ένα άλμπουμ των Jesu αν -επιτέλους- αποφάσιζαν να προσθέσουν (πολύ) νεύρο στη μουσική τους. Πώς νιώσατε την πρώτη φορά που ακούσατε την αγχωτική δίνη των πρώιμων Isis; Έτσι νιώθω ξανά εδώ και δέκα μέρες που λιώνω αυτό το δίσκο.
http://www.dirge.fr/
http://www.facebook.com/pages/Dirge/310458224008
Πηγή πολύτιμων πληροφοριών: post-engineering
Κατ'αρχήν τα industrial metal κατάλοιπα υπάρχουν εδώ κυρίως ως "πλάτες" στις συνθέσεις, και η εμπειρία της μπάντας δεν κρύβεται, η δουλειά που έχει γίνει στα ηχητικά layers οδηγεί σε καλά κρυμένα μυστικά που αποκαλύπτονται σε κάθε ακρόαση, ένα διακριτικό αλλά ουσιώδες sampling και γενικά ένας πολύ-πολύ πλούσιος ήχος.
Ηχητικά, το ύφος είναι πολύ βαρύ, αργό και σκοτεινό, τα φωνητικά είναι έντονα αλλά όχι σκισμένα/brutal, ενώ όταν "καθαρίζουν" το αποτέλεσμα αγγίζει υμνικές κορυφώσεις όπως στο εισαγωγικό "Morphée Rouge" και το "Falling", με ευφυή synths να συμπληρώνουν το παζλ. Πιο περιγραφικά, αυτό εδώ θα μπορούσε να είναι ένα άλμπουμ των Jesu αν -επιτέλους- αποφάσιζαν να προσθέσουν (πολύ) νεύρο στη μουσική τους. Πώς νιώσατε την πρώτη φορά που ακούσατε την αγχωτική δίνη των πρώιμων Isis; Έτσι νιώθω ξανά εδώ και δέκα μέρες που λιώνω αυτό το δίσκο.
http://www.dirge.fr/
http://www.facebook.com/pages/Dirge/310458224008
Πηγή πολύτιμων πληροφοριών: post-engineering
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου