Δέκα χρόνια από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου των Inveracity (ο οποίος μόλις επανακυκλοφόρησε σε βινύλιο) και ευκαιρία για μια γιορτή της ελληνικής death metal κοινότητας (αφού δε θεωρώ το stoner rock ως "underground" πια, είναι μακράν η πιο συσπειρωμένη underground σκηνή στη χώρα μας σήμερα). Σχεδόν γεμάτο το Κύτταρο, ηχολήπτες στη θέση τους να βγάζουν ήχο κρύσταλλο (όσο παρακολούθησα τουλάχιστον), φώτα, κάμερα, πάμε.
Δεν πρόλαβα τους Nightbreed, και το ελάχιστο που πρόλαβα από τους Exarsis, με απώθησαν οι πολλές τσιρίδες, αλλά αυτό δε λέει και τίποτα, μιας και το thrash δεν είναι η μουσική μου και θα ήταν ψιλο-αδύνατο να τους εκτιμήσω, οπότε αν κάποιος ψήνεται, ας τσεκάρει τα λινκς, δε θα χάσει.
Oι Progress Of Inhumanity είναι από τις αγαπημένες μου εγχώριες μπάντες, και μάλλον η ισχυρότερη δύναμη αυτή τη στιγμή στο grindcore. Παρά το δεμένο χέρι του τραγουδιστή και συνεπώς την περιορισμένη σκηνική παρουσία (αντίθετα με το σύνηθες όργιο), ο ήχος-κ ρύσταλλο φανέρωσε (σε όσους είχαν την παραμικρή αμφιβολία) ότι είναι top-class μπάντα, και όχι θόρυβος για το θόρυβο. Μπάντα σπουδαγμένη στο grindcore, αλλά που δεν αρνείται τις punk καταβολές της. Δύο νέα φανταστικά κομμάτια, και η καθιερωμένη διασκευή σε Suicidal Tendencies. Ισοπέδωση. Τσεκάρετε και τα powerviolence "αδερφάκια" τους, τους Cut-Off, σπέρνουν κι αυτοί.
Οι Resurgency (με τον παλιό μπασίστα των Inveracity) είχαν unholy στήσιμο επί σκηνής που παρέπεμπε σε κοσμοϊστορικές death metal αρχαιότητες τύπου Sadistic Intent, αλλά και ολόσωστες καταβολές (Malevolent Creation, Monstrosity, Deicide). Μαύρισαν τον τόπο, στο τέλος έπαιξε και διασκευή Slayer προς τιμήν του Jeff Hanneman.
Ok, οι Inveracity είναι τεράστια μπάντα, είναι μια πραγματική death metal μηχανή πολέμου, τα'χουμε πει αυτά πολλάκις. Θριαμβευτική εμφάνιση για μια από τις πιο τίμιες και εργατικές μπάντες που έβγαλε η χώρα, δύο νέα κομμάτια στο γνωστό ισοπεδωτικό ύφος, όλα τα λεφτά όμως η συμμετοχή του προηγούμενου τραγουδιστή σε ένα κομμάτι (δε θυμάμαι ποιο ρε γαμώτο) που έδωσε έξτρα ενωτικούς πόντους στην ατμόσφαιρα. Τρομερή εμφάνιση για άλλη μια φορά.
Δεν πρόλαβα τους Nightbreed, και το ελάχιστο που πρόλαβα από τους Exarsis, με απώθησαν οι πολλές τσιρίδες, αλλά αυτό δε λέει και τίποτα, μιας και το thrash δεν είναι η μουσική μου και θα ήταν ψιλο-αδύνατο να τους εκτιμήσω, οπότε αν κάποιος ψήνεται, ας τσεκάρει τα λινκς, δε θα χάσει.
Oι Progress Of Inhumanity είναι από τις αγαπημένες μου εγχώριες μπάντες, και μάλλον η ισχυρότερη δύναμη αυτή τη στιγμή στο grindcore. Παρά το δεμένο χέρι του τραγουδιστή και συνεπώς την περιορισμένη σκηνική παρουσία (αντίθετα με το σύνηθες όργιο), ο ήχος-κ ρύσταλλο φανέρωσε (σε όσους είχαν την παραμικρή αμφιβολία) ότι είναι top-class μπάντα, και όχι θόρυβος για το θόρυβο. Μπάντα σπουδαγμένη στο grindcore, αλλά που δεν αρνείται τις punk καταβολές της. Δύο νέα φανταστικά κομμάτια, και η καθιερωμένη διασκευή σε Suicidal Tendencies. Ισοπέδωση. Τσεκάρετε και τα powerviolence "αδερφάκια" τους, τους Cut-Off, σπέρνουν κι αυτοί.
Οι Resurgency (με τον παλιό μπασίστα των Inveracity) είχαν unholy στήσιμο επί σκηνής που παρέπεμπε σε κοσμοϊστορικές death metal αρχαιότητες τύπου Sadistic Intent, αλλά και ολόσωστες καταβολές (Malevolent Creation, Monstrosity, Deicide). Μαύρισαν τον τόπο, στο τέλος έπαιξε και διασκευή Slayer προς τιμήν του Jeff Hanneman.
Ok, οι Inveracity είναι τεράστια μπάντα, είναι μια πραγματική death metal μηχανή πολέμου, τα'χουμε πει αυτά πολλάκις. Θριαμβευτική εμφάνιση για μια από τις πιο τίμιες και εργατικές μπάντες που έβγαλε η χώρα, δύο νέα κομμάτια στο γνωστό ισοπεδωτικό ύφος, όλα τα λεφτά όμως η συμμετοχή του προηγούμενου τραγουδιστή σε ένα κομμάτι (δε θυμάμαι ποιο ρε γαμώτο) που έδωσε έξτρα ενωτικούς πόντους στην ατμόσφαιρα. Τρομερή εμφάνιση για άλλη μια φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου