Δε μπορώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που παρακολούθησα live στη γενικότερη περιοχή του Ν. Ηρακλείου, παίζει να'ταν και στα 90ς. Όπως και να'χει, το Remedy είναι ένας συμπαθέστατος, σχετικά νέος χώρος (χωρητικότητας περίπου εκατό ατόμων), το ότι το live δεν είχε είσοδο είναι σίγουρα προς τιμήν τους, οπότε όλα μια χαρά, θα στηρίζουμε όποτε βρούμε κάτι ενδιαφέρον εκεί.
Τους Hedvika που άνοιξαν την βραδιά, τους είχα ξαναδεί στο Αν με Holy, Ruined Families κλπ, και η γνώμη μου δεν άλλαξε. Μπορεί να μην ακούω ιδιαίτερα πια post metal, αλλά ξέρω να ξεχωρίζω ένα καλό riff από ένα μέτριο, και αυτή η μπάντα έχει πολλά καλά, ιδιαίτερα όσα είναι κατ'ευθείαν από την πηγή των Neurosis. Ο ήχος πάντως δεν ήταν σύμμαχός τους, ειδικά τα κρουστά σε σημεία ακούγονταν ως και ενοχλητικά.
Tους Allochiria τους ήξερα μόνο ως όνομα, μιας και τους τελευταίους μήνες όλο και σε κάποιο poster πετυχαίνω το όνομά τους. Post metal και αυτοί, με κυριότερo σημείο αναφοράς τούς Isis και Cult of Luna. Παρότι δεν είναι του γούστου μου αυτός ο ήχος ιδιαίτερα, εντυπωσιάστηκα τόσο από τις κραυγές της μικροκαμωμένης τραγουδίστριας, όσο και από τη συνολική -ως μπάντα- ρυθμική τους αντίληψη, πράγμα σπάνιο στο χώρο που κινούνται. Ταλαντούχα μπάντα, αν μπολιάσουν τον ήχο τους και με άλλα στοιχεία, είναι ικανοί για πολλά.
Τους Universe217 τους έχω δει live άπειρες φορές, και όπως έχω ξαναγράψει, οι live εμφανίσεις τους έχουν βιωματικό χαρακτήρα. Μπορεί να λείπουν πια τα αναπάντεχα happenings με guest καλλιτέχνες που συνέβαιναν στις αρχές της πορείας τους, αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκονται με έναν καταπληκτικό δίσκο στο ενεργητικό τους, έχουν πλέον μεγάλη εμπειρία στο σανίδι, οι μικροαλλαγές στις εκτελέσεις αποτελούν πάντα ευχάριστη έκπληξη, και η συμμετοχή του τραγουδιστή των Hedvika σε δύο κομμάτια ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ψέματα. Tο απόλυτο highlight θα είναι πάντα το "Never", ένα κομμάτι που πρέπει να το ηχογραφήσουν σε καμιά μισάωρη extended version γιατί πραγματικά δεν χορταίνεται. Για τη φωνή της Τάνιας, την απόδοση της μπάντας και την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν, δε χρειάζεται να πω τίποτα, κάποια πράγματα είναι δεδομένα.
Τους Hedvika που άνοιξαν την βραδιά, τους είχα ξαναδεί στο Αν με Holy, Ruined Families κλπ, και η γνώμη μου δεν άλλαξε. Μπορεί να μην ακούω ιδιαίτερα πια post metal, αλλά ξέρω να ξεχωρίζω ένα καλό riff από ένα μέτριο, και αυτή η μπάντα έχει πολλά καλά, ιδιαίτερα όσα είναι κατ'ευθείαν από την πηγή των Neurosis. Ο ήχος πάντως δεν ήταν σύμμαχός τους, ειδικά τα κρουστά σε σημεία ακούγονταν ως και ενοχλητικά.
Tους Allochiria τους ήξερα μόνο ως όνομα, μιας και τους τελευταίους μήνες όλο και σε κάποιο poster πετυχαίνω το όνομά τους. Post metal και αυτοί, με κυριότερo σημείο αναφοράς τούς Isis και Cult of Luna. Παρότι δεν είναι του γούστου μου αυτός ο ήχος ιδιαίτερα, εντυπωσιάστηκα τόσο από τις κραυγές της μικροκαμωμένης τραγουδίστριας, όσο και από τη συνολική -ως μπάντα- ρυθμική τους αντίληψη, πράγμα σπάνιο στο χώρο που κινούνται. Ταλαντούχα μπάντα, αν μπολιάσουν τον ήχο τους και με άλλα στοιχεία, είναι ικανοί για πολλά.
Τους Universe217 τους έχω δει live άπειρες φορές, και όπως έχω ξαναγράψει, οι live εμφανίσεις τους έχουν βιωματικό χαρακτήρα. Μπορεί να λείπουν πια τα αναπάντεχα happenings με guest καλλιτέχνες που συνέβαιναν στις αρχές της πορείας τους, αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκονται με έναν καταπληκτικό δίσκο στο ενεργητικό τους, έχουν πλέον μεγάλη εμπειρία στο σανίδι, οι μικροαλλαγές στις εκτελέσεις αποτελούν πάντα ευχάριστη έκπληξη, και η συμμετοχή του τραγουδιστή των Hedvika σε δύο κομμάτια ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Ψέματα. Tο απόλυτο highlight θα είναι πάντα το "Never", ένα κομμάτι που πρέπει να το ηχογραφήσουν σε καμιά μισάωρη extended version γιατί πραγματικά δεν χορταίνεται. Για τη φωνή της Τάνιας, την απόδοση της μπάντας και την ατμόσφαιρα που δημιούργησαν, δε χρειάζεται να πω τίποτα, κάποια πράγματα είναι δεδομένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου