2010: Albums

Τι άκουσα, τι ξεχώρισα, τι μου έκανε εντύπωση μέσα στο 2010. λογικά μέσα στο 2011 θα ανακαλύψω κι άλλες κυκλοφορίες και θα τρέχω για έντιτ, αλλά ας είναι.



1. Suma - Ashes

To καλύτερο, το βαρύτερο, το πιο έντονο, το πιο πελώριο doom/sludge πράμα που άκουσα φέτος.



2. Cathedral - The Guessing game

Και ενώ είχα αρχίσει να ξεγράφω τους Cathedral ως doom δεινόσαυρους, το guessing game κάνει μια βαθειά βουτιά στις 60s-70s ρίζες τους και καταφέρνει να ακούγεται φρέσκο και -το σημαντικότερο- να μη θυμίζει κάποια από τις παλιές δουλειές τους.

3. Unearthly Trance - V

Παρότι στην αρχή μου φάνηκε τελείως ψόφιο, με τις ακροάσεις κατάλαβα ότι πρόκειται για άλλο ένα βήμα μπροστά από τους θεούς. Πιο σκοτεινό, πιο αργό, πιο ατμοσφαιρικό, πιο υπαινικτικό.

4. Deathspell Omega - Paracletus
Ε ντάξει τώρα. Το περίμενα θεόρατο και φυσικά είναι. Με τη δομή του Si Monvmentum αλλά πιο ανατατικές συνθέσεις και εκπλήξεις να κρύβονται στις λεπτομέρειες. Το τελευταίο μέρος της συναρπαστικότερης τριλογίας.

5. Agnes Vein - Duality
Η έκπληξη ήρθε από Σαλονίκη μεριά με αυτό τον epic/doom/sludge ογκόλιθο. Καμία σχέση με ελληνικές μιζέριες και ελληνικά δεδομένα, απλά μεγαλείο.



6. Withered - Dualitas
Κι αυτό έσκασε απ'το πουθενά. Άκουσα τυχαία ένα κομμάτι σε μια συλλογή και μου'πεσε το σαγόνι, μετά άκουσα και το δίσκο και έμεινα μαλάκας. Τρομερό black/death που δεν πιθηκίζει ούτε ξεφτιλίζεται, αλλά πορώνει και συγκινει.

7. Cough - Ritual Abuse
Αν το αγνοήσατε για να ακούσετε μόνο το Black Masses των Electric Wizard τότε κακό του κεφαλιού σας, χάσατε μια από τις καλύτερες DOOM κυκλοφορίες των τελευταίων χρόνων. Κρατώντας την κληρονομιά των EW πετάει το sludge παρελθόν αλλά αποφεύγει πείρτεχνα και το σκόπελο του retro-doom. Eν τέλει, μάλλον αυτό θα είναι το doom των 10ς.

8. Triptykon - Eparistera Daimones
Αυτό το περιμέναμε όλοι να'ναι μεγάλο γιατί κουβαλούσε τη βαριά κληρονομιά του Monotheist. Και τελικά είναι κι αυτό σπουδαίο άλμπουμ.


9. The Howling Wind - Into the Cryosphere
2η δισκάρα από τον Lipinsky (Unearthly Trance) μέσα σε μια χρονιά. Φανταστικό black metal, έντονο και συνειδητοποιημένο. Ξαναξυπνάει τις σκιές των Thralldom.



10. Burzum - Belus
Δεν ήμουν ποτέ μπουρζουμάκιας αλλά αυτό τελικά μ'άρεσε πάρα πολύ.



11. Electric Wizard - Black Masses

Xμ με τους EW ξέρεις ότι δεν πρόκειται ποτέ να βγάλουν μέτριο δίσκο, απλά κάποιοι είναι πιο επικοί από τους υπόλοιπους. Αυτό είναι απ'τους "κάποιους".



12. Coffinworm - when all became none

Εκπληξούλα κι αυτό. Μαύρο και επιβλητικό sludge/death metal με τρομερές συνθέσεις και σκατoψυχία.




13. Garden of Worm - Garden of Worm

Το ένα από τα δύο δυνατά old-school doom ντεμπούτα για φέτος. Στο γνωστό φιλανδικό ύφος, με μπόλικη έμπνευση.



14. Menace Ruine - Union of Irreconcilables

Κατάφεραν να ξεπεράσουν τη δισκάρα "The Die is Cast" του 2008. Αρα μιλάμε για υπερέπος. Μη σας τρομάζει η ταμπέλα drone, μερικές φορές τα πάντα είναι μουσική.


15. Salome - Terminal

Αυτό το άλμπουμ περιέχει 5-6 από τα καλύτερα sludge riffs που έχουν γραφτεί έβερ, η Kat είναι μια κούκλα, ε δε θέλεις κι άλλα.


16. Bongripper - Satan Worshiping Doom

Aυτό αν είχε φωνητικά θα'ταν μάλλον ο δίσκος της χρονιάς. Ή μπορεί και όχι. Πάντως είναι ένα instrumental doom/sludge κτήνος, με τιτλάρακαι εξωφυλλάρα.


17. Wheel - Wheel

Στην αρχή είναι εντυπωσιακό με τα λυρικά φωνητικά και τη θρηνητική ατμόσφαιρα, σιγά-σιγά αποκαλύπτει κάποιες αδυναμίες (ντεμπούτο πρωτοεμφανιζόμενης μπάντας είναι), αλλά παραμένει ό,τι πιο ελπιδοφόρο άκουσα φέτος στο χώρο.


Από κει και πέρα, ύπνος βαθύς το καινούργιο των Unkle, το Dillinger Escape Plan είχε δυο καλά κομμάτια όλα κι όλα, ανέλπιστα καλά τα νέα άλμπουμς των Ozzy και Danzig, ικανοποιητικότατο το Cypress Hill (με άνευρες όμως συμμετοχές από Daron Malakian και Tom Morello), πάρα πολύ καλό αλλά όχι σπουδαίο το Fear Factory,το ίδιο και το High on Fire, γαμάτο αλλά κατώτερο από το προηγούμενο το Misery Index, ψιλογιαγέλια το Rotting Christ, πέρασε και δεν πολυακούμπησε το Gazpacho απογοήτευση και το νέο Ramesses, heavy/doom εγγύηση από τους Acid Witch.
Πολύ καλό το Zoroaster, το Kylesa είχε μερικά καταπληκτικά τραγούδια, αλλά κάπου χάνει στο σύνολο, βασικά αυτά τα δύο άλμπουμ μοιάζουν αρκετά.
Είχα προσδοκίες από το Lucky Funeral (μετά τα 2 φανταστικά φετινά σπλιτς) αλλά τελικά είναι απλά καλό, συγκινητικοί οι Divine Element, cool αλλά δε με κράτησαν οι Bohemian Grove (ίσως ξαναδοκιμάσω αργότερα), πάρα πολύ καλό και πρωτότυπο το άλμπουμ των Thou αλλά τελικά δεν πολυάντεξε, πολύ όμορφο τρίμπουτ το άλμπουμ των Circle of Animals.

***Aυτές τις μέρες βγήκε και το άλμπουμ των Sun of Nothing αλλά θα περιμένω τη limited έκδοση που θα βγει με το νέο έτος, οπότε ήδη καβατζωμένη θέση στα τοπς του 2011 γιατί έτσι.

Πέρα από τα full-lengths παίξαν πολύ και κάμποσα σπλιτ/ΕΡ:

Fleshpress - Rebuild/Cramble
ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ μετα-αποκαλυπτικό sludge με Mikko Aspa (Deathspell Omega) στα τύμπανα και Neurosis δονήσεις. Το έταιρο φετινό ΕΡ τους "no return" δυστυχώς δεν είναι τόσο καλό. Αυτό σπέρνει όμως. Και το γαλαζοσπλάτερ βινύλιο μια ομορφιά.

Boris w/ Ian Astbury - BxI

Περίμενα να συγκινήσει περισσότερο κόσμο, πάντως είναι η συνεργασία της χρονιάς σε ένα αλλόκοτο δίσκο 4 διαφορετικών μεταξύ τους κομματιών.


Birushanah/Drain the Sky - Split

Το παλεύουν οι DtS, αλλά η jap-folk/sludge τελειότητα του "Anagura" δεν αφήνει πολλά περιθώρια για αμφισβήτιση...


Autopsy- The Tomb Within

Χωρίς πολλά-πολλά, η επιστροφή των Autopsy δεν επιφύλασσε καμία έκπληξη, αλλά μόνο κομματάρες κι έπη σήψης.


Trap Them - Filth Rations

Αγαπάμε Trap Them. Το νέο τους ΕΡ δεν έχει blasts όπως στο δίσκο, αλλά έχει όλα τα άλλα πράματα που λατρέψαμε δηλαδή αλητεία, βρώμα, Entombed-ίλα, hardcore στο κεφάλι και uber-heaviness.

Aπό κει και πέρα υπέροχο το σπλιτ Suma/Pyramido, φανταστικά σπλιτς (με Universe 217 & Orange Man Theory) από τους Lucky Funeral, συγκινητικό και το "Goat" EP των Fistula, ιστορικές και γαμάτες ηχογραφήσεις στο "violence from the vault" των Buzzov-en συμπαθητικό και το "black tar prophecies 4" των Grails.
Στο σπλιτ 12" Unearthly Trance / the Endless Blockade οι UT σκίσανε αλλά οι άλλοι είναι λίγο για φάπες, το δεύτερο Unearthly Trance / Suma (collaboration αυτή τη φορά) δεν είχε και πολλά να πει εν αντιθέσει με το πρώτο του 2008, απίστευτο όμως το εφτάρι των the Howling Wind, γενικότερα ο Lipinsky μας ξέσκισε λίγο στις κυκλοφορίες (και φέτος)
Το ΕΡ των Culted ήταν μάλλον διεκπεραιωτικό, ωραίο σφηνάκι η συλλογή των Tombs μετά το περσινό έπος, δεν πρόλαβα να ακούσω το τέταρτο "Strateies Against Architecture" των Einsturzende Neubauten αλλά θα γαμάει λογικά, ενώ τέλος οι Torche ήταν αρκετά βαρετοί απομακρυνόμενοι τελείως από τα extreme χωράφια σε ένα κάτι_σαν_indie EP.