Unearthly Trance.

Για τον γράφοντα, οι νεοϋορκέζοι Unearthly Trance είναι η σπουδαιότερη sludge/extreme doom μπάντα των 00s. Ακολουθεί μια παρουσίαση της ως τώρα πορέιας τους χωρισμένη σε ενότητες.

Δημιουργήθηκαν το 2000 από μέλη των (φανταστικών) blackmetallers Thralldom και ξεκίνησαν ως side-project. Στην πορεία έγιναν πρώτη προτεραιότητα και full μπάντα (με περιοδείες κλπ.).



Α) The Early Days

Πρώτη τους εμφάνιση το 2000 με την κασέτα "Sonic Burial Hymns". Ξεχωριστό για την εποχή sludge, χωρίς stoner-ιές (ψιλο-must για την εποχή) αλλά ντουμιές και γερή μαυρίλα που φανερώνει το ΒΜ background της μπάντας. Το "Lord Humanless Awakens" ξεχωρίζει, και την επόμενη χρονιά κυκλοφόρησε σε 7" single από την Southern Lord στρέφοντας για πρώτη φορά τα βλέμματα πάνω τους.

Πάλι μέσα στο 2001 κυκλοφόρησε το 2ο ντέμο τους σε CD που είχε μαζί και τα κομμάτια της κασέτας με τίτλο "Nuit / Sonic Burial Hymns". Καλύτερος ήχος στα νέα κομμάτια, και καλούπωμα του ιδιαίτερου στυλ τους.





B) The S.O.S-S.O.S Era
2002 Και κυκλοφορεί το 3ο, καλύτερο και τελευταίο demo τους με τίτλο "Hadit". Αλλαγή στο ύφος, καθώς οι ταχύτητες πέφτουν αισθητά, το ύφος γίνεται ΑΚΟΜΑ πιο grim, doomy και σκοτεινό.
Το 2003, η σημαντική Parasitic Records (της οποίας ο ιδιοκτήτης Tim θα βρεθεί χρόνια αργότερα συνοδοιπόρος του Ryan Lipinsky στους The Howling Wind)  κόβει το εφτάρι "V.V.V.V / Frost Walk With Me", και το όνομά τους παίζει πλέον έντονα στους underground κύκλους.

"Season of Séance, Science of Silence" 2003

Η σκηνή συγκλονίζεται λίγο μετά, με την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ "Season of Séance, Science of Silence" από τη Rise Above σε παραγωγή του Stephen O'Malley των SunnO))).

Για κάποιους η κορυφαία στιγμή τους, σίγουρα η πιο ακραία. Βρίσκεται πολύ πιο κοντά σε σχήματα όπως οι Teeth of Lions Rule the Divine παρά στους Crowbar ασπούμε. Πολύ αργές ταχύτητες, Μικρή ποικιλία ρυθμών, καθηλωτικά ψυχρό συναίσθημα. Μονολιθικό, μαύρο και παγωμένο, στέκει μόνο του σε ένα ύφος που οι ίδιοι επέλεξαν να μην ξανα-ακουμπήσουν.
Περιορισμένη κοπή (500 κομμάτια) σε διπλό gatefold βινύλιο από την Parasitic με διαφορετικό εξώφυλλο (βλέπε δίπλα) και bonus κομμάτι το "Pyre".



C) In the Red

"In the Red" 2004

To 2004 κυκλοφορεί από τη Rise Above το 2ο άλμπουμ τους με τίτλο "In the Red".

To ύφος έχει εμπλουτιστεί με ποικιλίες στο tempo, καθαρότερο ήχο και πιο ολοκληρωμένες συνθέσεις. Η θανατίλα/μαυρίλα φυσικά είναι ακόμα εδώ. Για μένα ένα από τα καλύτερα sludge albums των 00s. Τα σερνόμενα doom μέρη οδηγούν σε κλιμακωτές κορυφώσεις όπως στο τρομερό ομώνυμο κομμάτι, το "Penta(grams)" γίνεται underground "hit".Παραγωγή από τον Sanford Parker (τότε στους Buried At Sea, μετέπειτα Minsk) όπως και σε όλα τα επόμενα full-length.

Νωρίτερα είχε προηγηθεί η κυκλοφορία ενός πολύ περιορισμένου CD-R με live ηχογραφήσεις από την εμφάνισή τους στο Βέλγιο, ηχογραφήσεις που το 2006 βρέθηκαν στη δεύτερη πλευρά της -επίσης περιορισμένης- κασετικής έκδοσης του "In the Red"




D) The Trident

"The Trident" 2006

Μετά την επιτυχία του "In the Red", η μπάντα υπογράφει στη Relapse και το 2006 κυκλοφορεί το 3ο άλμπουμ της με τίτλο "The Trident"

Για μένα το καλύτερό τους, μικρότερες διάρκειες, αλλά φονική έμπνευση που επικαλύπτει την σταδιακή υποχώρηση της θανατίλας. Περισσότερο sludge πλέον παρά black metal, αλλά και με ζόρικα crust ξεσπάσματα. Mικρότερα κομμάτια αλλά με συμπυκνωμένη ένταση, κάθε δευτερόλεπτο του άλμπουμ οξύνει τις αισθήσεις. Δίσκος-μνημείο, δεκάρι ακατέβατο.

Μετά την επιτυχία του "the Trident", η μπάντα κάλυψε το 2007 κυκλοφορώντας δυο πολύ καλά ΕΡ, τα "The Axis Is Shifting" και "Eleven Are the Voices". Το τελευταίο μάλιστα κάνει μια βουτιά στο παρελθόν μιας και περιέχει (σε επανεκτελέσεις) ένα παλιό κομμάτι Thralldom (που εν τω μεταξύ είχαν διαλύσει) και ένα ακυκλοφόρητο εποχής "Sonic Burial Hymns"





E) Electrocution

"Electrocution" 2008

Το τέταρτο άλμπουμ τους με τίτλο "Electrocution" κυκλοφόρησε από τη Relapse το 2008.

Και παρά το τρομερό artwork (διαφορετικό σε CD και LP) είναι μάλον το χειρότερό τους, στα ίδια χνάρια με το "trident" και ανεβασμένες ταχύτητες, αλλά χωρίς την έμπνευση.

F) The Splits
Νετά την κυκλοφορία του "Electrocution" η μπάντα επιδόθηκε σε ένα μπαράζ split κυκλοφοριών που ούτε οι ίδιοι δε νομίζω να τα θυμούνται όλα. Βαθιά ανάσα και πάμε:

Ξεκίνημα με το φανταστικό "Psychological Operations" σπλιτ με SUMA τo 2008, που είναι απλά ένα από τα καλύτερα σπλιτς των τελευταίων χρόνων, το 2009 μπαίνει με το μέτριο split με Aldebaran όπου διασκευάζουν και His Hero Is Gone, αλλά ξεχρεώνει με το μέγιστο "Sabbath of Spirals" στο φοβερό σπλιτ με Ramesses.

Στο σπλιτ με τους θεούς Minsk που περιέχει μόνο Roky Erikkson διασκευές οι UT τρώνε σκόνη, ενώ στο εφτάρι με τους Volition αμφότεροι διασκευαζουν Winter.

Tο 2010 ξεκίνησε με ένα ωραίο σπλιτ 12" με τους The Endless Blockade, ενώ η δεύτερη σύμπραξή τους με τους Suma είχε τη μορφή συνεργασίας για να προωθήσει την αμερικάνικη περιοδεία των 2 σχημάτων.

Για τη συνέχεια έχει ήδη ανακοινωθεί ένα split με Wooden Wand και ένα με τους Fleshpress.


G) V

"V" 2010

Το τελευταίο τους άλμπουμ μας έπιασε απροετοίμαστους. Επιστροφή στις χαμηλές ταχύτητες του ντεμπούτου, μεγάλο σε διάρκεια, πιο ατμοσφαιρικό και δυσκίνητο. Αρκετοί το βρήκαν βαρετό. Για μένα πρόκειται για ακόμα μια δισκάρα, απλά διαφορετική από τις υπόλοιπες. Τα κομμάτια κυλάνε αργά και τα ηχοτοπία εξελίσσονται το ένα μέσα στο άλλο δημιουργώντας μια αιωρούμενη συνολική οντότητα χωρισμένη σε μέρη (κι όχι 'κομμάτια'). Σπουδαίο.