Πιο ταιριαστός χώρος από το γκριζομεταλλικό Fuzz δεν μπορούσε να υπάρξει για αυτό το λάιβ. Παντελώς ετερόκλητο το κοινό, κάθε καρυδιάς καρύδι μέσα. Λάιβ 3 ώρες σχεδόν, με όοοοοολα αυτά τα κλαπατσίμπαλα επί σκηνής να δημιουργούν μουσική.
Μια μίνι γκρίνια για το σετλίστ, γιατί τα 80ς άλμπουμς των Neubauten τα'χω ψηλά, πολύ ψηλά, και το σετ έπιασε με το ζόρι από "Haus der Lüge" (1989) και δώθε, αλλά αυτό το ξέραμε από πριν, οπότε έκατσα να δω μια ΜΕΓΑΛΗ μπάντα χωρίς να νιάζομαι.
Από αγαπημένα μου ΕΝ κομμάτια άκουσα μόνο τα "Die Befindlichkeit des Landes" και "Installation No.1", αλλά κλάιν, όσο και αν έλεγα από μέσα μου "πιάσε κάνα Tanz Debil μωρέ και άσε τις Σαμπρίνες", υπήρχαν στιγμές που πραγματικά κοίταζα τη σκηνή με ανοιχτό το στόμα.
Στο "Let's Do It a Dada" ψάρωσα στην αρχή γιατί αρχικά το πέρασα για το "Yü-Gung" και πήγα να πάθω είκοσι εγκεφαλικά. Το "Silence Is Sexy" πάντως πραγματικά με κούρασε. Αλλά το "Grundstück" στην εκτεταμένη του μορφή απλά μου βίασε τον εγκέφαλο και ήταν το highlight όλου του λάιβ.
Η μπάντα θεϊλα και λίγα λέω, ο Blixa μπορεί να έχει βάλει κιλάκια αλλά είναι τόσο αρχοντικός και τόσο ζεστός στη σκηνή. Εκτός από ένα-δυο σημεία που είχε πρόβλημα με τον ήχο των μόνιτορς και φάνηκε απογοητευμένος. Φανταστική και η φωνή του. Ο Hacke είναι πορωμένος χεβιμέταλος με αρχές καράφλας που κάνει χεντμπάνκιν ξιπόλυτος, αλλά όλα τα λεφτά ο καραφλός περκασιονίστας N.U. Unruh που κοπάναγε σιδεριές και τενεκέδες χορεύοντας παράλληλα βγάζοντας έναν αέρα εργατιάς. Προσκυνάω.
Setlist:
The Garden
Die Befindlichkeit des Landes (Ufo / Rampe /Ueberleitung)
Von Wegen
Die Interimsliebenden
Nagorny Karabach
Dead Friends
Unvollstaendigkeit
Installation # 1
Rampe
Youme & Meyou
Haus der Lüge (Noise und direkt ins naechste Stück)
Lets do it a DaDa
Sabrina
Susej
ENCORE I:
Grundstueck / November
Silence is sexy
ENCORE II:
Dave
ENCORE III:
Redukt
video credit: auReLiaBRooM
Ημέρα 2η (Κυριακή 31 Οκτωβρίου)
Έφτασα αργά γιατί είχε κλείσει η Π. Ράλλη, και πέτυχα ένα μέρος μόνο της προβολής του πολύ ενδιαφέροντος documentary σχετικά με την μπάντα. Περίεργη φάση με τις καρέκλες πάντως, δε με χάλασε, απλά δεν έχω συνηθίσει να πηγαίνω σε λάιβ και να κάθομαι.
Και μετά ξαναβγήκαν οι Neubauten...
Ξεκίνημα με ένα (ή δύο?) κομμάτι μεγάλο σε διάρκεια που δεν το ήξερα, ήταν τζαμαριστό, με ένα noise ξέσπασμα a-la "Der Tod Ist Ein Dandy" που μας γάμησε την ψυχή και λέω "εδώ είμαστε". Ο Blixa ωρυώταν με τους ηχολήπτες του ξανά, αλλά μετά ξεκίνησε να μας προλογίσει το επόμενο κομμάτι και μας είπε ότι απεφευγαν να το παίζουν live μέχρι πρόσφατα γιατί "κάπου το 1980" που το ηχογράφησαν λέει, είχαν βρει στο στούντιο κάτι καμπάνες και τις ηχογράφησαν και μετά δεν μπορούσαν να αγοράσουν καμπάνες για να το παίξουν live.
Και ναι παιδιά μου, έχω να λέω ότι το "SEELE BRENNT" live καταπίνει πλανήτες, είχα ανατριχιάσει, θρησκευτική εμπειρία, πέος στον κώλο κι έτσι, και στα καπάκια "κάτι από την ίδια εποχή", η διασκευή δηλαδή στο "Sand" της Nancy Sinatra. Encore με "Total Eclipse of the Sun" και ομορφιές.
Μετά βγήκε μόνος του ο Blixa, παρέα μόνο με ένα μικρόφωνο, δυο πετάλια και ένα μπουκάλι ρετσίνα, ωραία μας τα'πε, έκανε και χαβαλέ, έκανε και δυο-τρεις ομορφιές με τα εφέ του, οκ αυτό.
Και στο διάλλειμα έλεγα στον φίλο μου το Γιάννη ότι μας έκατσε γκαντεμιά που δεν θα βλέπαμε Alexander Hacke solo αλλά τους MOSERMEYER, καλός μαλάκας είμαι, οι τύποι ΜΑΣ ΓΑΜΗΣΑΝ ό,τι είχαμε και δεν είχαμε, καμία σχέση με ΕΝ, αλλά αυτό το ψυχεδελικό/ambient/μετα-industrial/space πράμα με τα ψυχρά κρουστά και τα απίστευτα κιθαριστικά layers μας άφησε μαλάκες να τριπάρουμε με το στόμα ανοιχτό. Παρά το παρατεταμένο χειροκρότημα δυστυχώς δεν βγήκανε για ενκόρ.
Και κάπως έτσι τελείωσε ένα από τα ομορφότερα διήμερα της ζωής μου.
Einsturzende Neubauten σας ευχαριστώ ειλικρινά μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου για όλα.
video credit: miltos80
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου