Για το "
The Die is Cast" τα είπαμε πιο πριν. Στο νέο άλμπουμ η βάση του ήχου τους έχει παραμείνει σταθερή από το προηγούμενο, κάπως πιο lo-fi ήχος πάντως, και από κει και πέρα αρχίζει το γλέντι, αφού κάθε κομμάτι διαφοροποιείται προς άλλη κατεύθυνση. Π.χ. ενώ το εισαγωγικό "
Collapse" drone-ίζει σαν να ακούς Khanate στο δάσος, το διαδέχεται το φανταστικό μελωδικό νεο-folk "
The Upper Hand" μάλλον το καλύτερο κομμάτι τους μαζί με το "
One Too Many" από τον προηγούμενο δίσκο. Οι noise εκρήξεις πλέον είναι πλήρως ελεγχόμενες, και προσφέρουν έπη σαν το ασύλληπτο "
Not Only A Break in the Clouds but a Permanent Clearing of the Sky" όπου layers πυκνού θορύβου αιωρούνται κάτω από ήχους που θυμίζουν sonar ή υπέρηχους, όλα αυτά με μια πρωτοφανή μουσικότητα, και κορυφώνονται στο τελευταίο "
Primal Waters Bed" με τα ambient-noise νέφη να κυλάνε σα χαλάκι κάτω από την τρομερή (για άλλη μια φορά) φωνή της Geneviève.
Συγκλονιστικό άλμπουμ. Στα καλύτερα της χρονιάς με συνοπτικές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου