Ο πιο ώριμος χαρακτήρας που έδειξαν με το φανταστικό "Visqueen" του 2007 συνεχίζει εδώ με αμείωτη έμπνευση, διώχνωντας οριστικά τα σύννεφα του (για μένα) αδύναμου "Blood Run" του 2005. Ο νέος δίσκος υπολείπεται του προκατόχου του (στα 90s δεν πάμε, άλλα τα κόζα εκεί) μόνο ως προς την απουσία ενός κομματιού-έκπληξη σαν το Swans-ικό "East Broadway". Κατά τ'άλλα, ο χαρακτηριστικός κιθαριστικός ήχος τους (συναισθηματικός και -ενίοτε- γλυκός αλλά ποτέ φλώρικος) χρωματίζει μια νέα χούφτα από Unsane κομματάρες, η φυσαρμόνικα ξανακάνει την εμφάνισή της, το στονερομπαλαντοειδές "Stuck" κάνει πλάκα σε οτιδήποτε stoner έχω ακούσει από μεγάλους τα τελευταία χρόνια, και ο δίσκος κλείνει με ένα σαρκαστικό "Hahaha". Δισκάρα. Τέλος.
5.4.12
Unsane - Wreck (2012)
Ο πιο ώριμος χαρακτήρας που έδειξαν με το φανταστικό "Visqueen" του 2007 συνεχίζει εδώ με αμείωτη έμπνευση, διώχνωντας οριστικά τα σύννεφα του (για μένα) αδύναμου "Blood Run" του 2005. Ο νέος δίσκος υπολείπεται του προκατόχου του (στα 90s δεν πάμε, άλλα τα κόζα εκεί) μόνο ως προς την απουσία ενός κομματιού-έκπληξη σαν το Swans-ικό "East Broadway". Κατά τ'άλλα, ο χαρακτηριστικός κιθαριστικός ήχος τους (συναισθηματικός και -ενίοτε- γλυκός αλλά ποτέ φλώρικος) χρωματίζει μια νέα χούφτα από Unsane κομματάρες, η φυσαρμόνικα ξανακάνει την εμφάνισή της, το στονερομπαλαντοειδές "Stuck" κάνει πλάκα σε οτιδήποτε stoner έχω ακούσει από μεγάλους τα τελευταία χρόνια, και ο δίσκος κλείνει με ένα σαρκαστικό "Hahaha". Δισκάρα. Τέλος.
Ετικέτες
2012,
album,
noise rock,
Unsane,
Wreck
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου