Είχα πριν κάμποσο καιρό μια συζήτηση με ένα καλό φίλο και είχαμε καταλήξει στο εξής συμπέρασμα: Η απόσταση ανάμεσα σε ένα μέτριο doom δίσκο και ένα καλό doom δίσκο είναι ελάχιστη και κρίνεται στη λεπτομέρεια. Επεκτείνοντας αυτό το σκεπτικό, μπορούμε να εφαρμόσουμε τον παραπάνω συσχετισμό και για τη σχέση κακού και μέτριου, καλού και μνημειώδους doom δίσκου κ.ο.κ.
"Και γιατί αυτός ο άκυρος πρόλογος ρε μάστορα;" θα μου πείτε και θα'χετε δίκιο. Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Αυτό είναι το ντεμπούτο των Windhand από τη Virginia και κυκλοφόρησε αρχές της χρονιάς, μετά από ένα demo το 2010, τα κομμάτια του οποίου συμπεριλαμβάνονται κι εδώ. Στη σύνθεση της μπάντας συναντάμε τον Asechiah Bogdan ο οποίος είχε ένδοξη θητεία στα πρώτα άλμπουμς των Alabama Thunderpussy, αλλά αυτό δεν έχει αντίκτυπο στον ήχο των Windhand, ο οποίος ορίζεται από τις διδαχές των Saint Vitus και (ειδικά) Electric Wizard, με κυρίως χαρακτηριστικό την αλλόκοτη χροιά της τραγουδίστριας Dorthia Cottrell. Καλά ως εδώ. "Και ποιός ο λόγος να ασχοληθούμε με άαααλη μια μπάντα που παίζει με εικόνισμα τους Electric Wizard?" θα ρωτήσετε. Επιστρέφουμε λοιπόν στην εισαγωγική παράγραφο και ρίχνουμε στο τραπέζι το χαρτί του "Summon the Moon". Ο Διάβολος κρύβεται όπως πάντα στις λεπτομέρειες, και αυτές οι λεπτομέρειες είναι τελικά που κρίνουν τα πάντα...
"Και γιατί αυτός ο άκυρος πρόλογος ρε μάστορα;" θα μου πείτε και θα'χετε δίκιο. Ας τα πάρουμε από την αρχή.
Αυτό είναι το ντεμπούτο των Windhand από τη Virginia και κυκλοφόρησε αρχές της χρονιάς, μετά από ένα demo το 2010, τα κομμάτια του οποίου συμπεριλαμβάνονται κι εδώ. Στη σύνθεση της μπάντας συναντάμε τον Asechiah Bogdan ο οποίος είχε ένδοξη θητεία στα πρώτα άλμπουμς των Alabama Thunderpussy, αλλά αυτό δεν έχει αντίκτυπο στον ήχο των Windhand, ο οποίος ορίζεται από τις διδαχές των Saint Vitus και (ειδικά) Electric Wizard, με κυρίως χαρακτηριστικό την αλλόκοτη χροιά της τραγουδίστριας Dorthia Cottrell. Καλά ως εδώ. "Και ποιός ο λόγος να ασχοληθούμε με άαααλη μια μπάντα που παίζει με εικόνισμα τους Electric Wizard?" θα ρωτήσετε. Επιστρέφουμε λοιπόν στην εισαγωγική παράγραφο και ρίχνουμε στο τραπέζι το χαρτί του "Summon the Moon". Ο Διάβολος κρύβεται όπως πάντα στις λεπτομέρειες, και αυτές οι λεπτομέρειες είναι τελικά που κρίνουν τα πάντα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου