To οποίο "Drought" ηχητικά συνεχίζει την πορεία που έχει πάρει αυτή η μπάντα από το "Fas-Ite..." και μετά, δηλαδή κλινικό τεχνικό παίξιμο, και μια αφηγηματική τοποθέτηση των καλοκρυμμένων ενοχλητικών μελωδιών, παράλληλα με τα α-π-ε-ρ-ί-γ-ρ-α-π-τ-α φωνητικά του Miko Aspa. Ως προς το black metal μέρος του, το "Drought" δεν προσφέρει κάποια έκπληξη στον εξοικειωμένο με τους Γαλλοφινλανδούς ακροατή. Πρόκειται για υλικό σχετικά κοντά στο "Paracletus" (ίσως και μια συμπυκνωμένη έκδοσή του) οπότε οι κοινωνοί του ύφους τους θα μεταλάβουν άλλη μια γνώριμη μαύρη κουταλιά.
Η πραγματική κοινωνία όμως έρχεται στα δύο instrumentals του EP, αρχικά με τo Earth_κάτω_από_ένα_στρώμα_πίσσα "Salowe Vision" και τελ(ειωτ)ικά με το "The Crackled Book of Life", όπου δεν ξέρω αν φταίει το γεγονός ότι εγώ παρακολούθησα αρκετά ντοκιμαντέρ σχετικά με το μεσοπόλεμο τις τελευταίες μέρες, αλλά διακρίνω ένα σαρδόνιo waltz παιχνίδι στο background, σε μια instrumental σύνθεση, σίγουρα από τις καλύτερες αυτού του σχήματος.
Συνολικά ένα άψογο ΕΡ, αλλά οι Deathspell Omega έχουν κυκλοφορήσει και ένα "Kénôse" κι ένα "Chaining the Katechon " κάποτε, οπότε αυτό εδώ ίσως να θεωρηθεί κι απ'τα "μέτριά" τους...
2 σχόλια:
Πιο σωστή κριτική δεν θα μπορούσε να γίνει. Το "The Crackled Book of Life", αν και ορχηστρικό, είναι όντως το καλύτερο τραγούδι του ΕΡ.
Με όσους έχω μιλήσει, αυτό το κομμάτι ξεχωρίζουν.
Τώρα για τα υπόλοιπα έχω ακούσει διάφορες απόψεις, κάποιοι τα βρήκαν "λίγα" για Deathspell, εμένα μ'αρέσανε, αλλά η αλήθεια όντως βρίσκεται στο τελευταίο κομμάτι.
Δημοσίευση σχολίου