Εκεί που οι Anaal Nathrakh με έχουν απογοητεύσει οικτρά με την πρόσφατη καθοδική πορεία τους, έρχεται αυτό εδώ από το κάτι_σαν_alter_ego τους (ουσιαστικά όλη η touring συνθεση των ΑΝ χωρίς τον Dave Hunt), τους Fukpig να μας θυμίσει γιατί ο Mick Kenney συγκαταλέγεται στους Μεγάλους. Το grindcore των Fukpig εδώ είναι μπολιασμένο αρκετά d-beat/crust στοιχεία, αλλά και με μια blackmetal σαπίλα με κάποια επικά πλήκτρα στο background.
Ξεκινώντας από τα αρνητικά, το άλμπουμ έχει ψεγάδια. Τα τύμπανα είναι υπερτριγκαρισμένα και η φωνή είναι τελείως flat και θυμίζει gremlin. ΟΚ, τελειώσαμε με τα κακά, πάμε στα ωραία. Το άλμπουμ βγάζει μια γνήσια αρρώστεια, σαν αυτή που έβγαζε ο Kenney στις μεγάλες στιγμές των Anaal Nathrakh. Τα blackmetal στοιχεία και τα πλήκτρα δίνουν πόντους επιβλητικότητας πάνω από τα crust/grind σαρώματα και κομμάτια σας το "Democracy Reset" και "Fascist Moron" θα μπορούσαν να γίνουν underground ...hits με λίγη καλή θέληση.
Ξεκινώντας από τα αρνητικά, το άλμπουμ έχει ψεγάδια. Τα τύμπανα είναι υπερτριγκαρισμένα και η φωνή είναι τελείως flat και θυμίζει gremlin. ΟΚ, τελειώσαμε με τα κακά, πάμε στα ωραία. Το άλμπουμ βγάζει μια γνήσια αρρώστεια, σαν αυτή που έβγαζε ο Kenney στις μεγάλες στιγμές των Anaal Nathrakh. Τα blackmetal στοιχεία και τα πλήκτρα δίνουν πόντους επιβλητικότητας πάνω από τα crust/grind σαρώματα και κομμάτια σας το "Democracy Reset" και "Fascist Moron" θα μπορούσαν να γίνουν underground ...hits με λίγη καλή θέληση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου