Και εδώ οφείλω να παραδεχτώ πως μουσικά δε γίνεται να απογοητευτεί κάποιος που έχει επαφή με τη μουσική των Wolfbrigade, μιας και ο νέος δίσκος στέκει άνετα δίπλα στον προκάτοχό του (μη πω και παραπάνω), το πολύ δυνατό εκείνο "Comalive". Μπορεί οι μέρες που ως Wolfpack άλλαζαν το πρόσωπο του σκληρού ήχου με το Σουδο-death/d-beat τους να φαντάζουν μακρινές και η τραχύτητα να έχει αμβλυνθεί σημαντικά πια προς όφελος της μελωδίας, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω πως οι μελωδίες τους βγάζουν ένα γνήσιο epic feeling αποφεύγοντας μεαστρικά την παγίδα να ακουστούν cheesy. Οι Wolfbrigade δίνουν σήμερα καλοπαιγμένο, γκαζωμένο d-beat crust με At the Gates-ικές μελωδίες και death metal όγκο σε ένα κοινό που περιμένει κάτι τέτοιο, και κομμάτια σαν το "Ride the Steel" δεν αφήνουν περιθώρια για αμφισβήτιση, αυτό που κάνουν, το κάνουν τέλεια. Οπαδοί του μελωδικού extreme metal που -κακώς- δεν έχουν τολμήσει μέχρι σήμερα το άλμα στο crust, ας αρχίσουν από δω. Όσοι πάλι γούσταραν τους Wolfbrigade (από την αλλαγή του ονόματος μέχρι τώρα), ίσως εδώ βρουν τον καλύτερο δίσκο τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου