Wreck and Reference - No Youth (2012)

Εδώ και δύο χρόνια περίπου (πόσος καιρός πάει από τη διάλυση των Red Harvest; Κάπου τόσος τεσπά) έχω χωνέψει πως το αγαπημένο μου και άλλοτε κραταιό ιδίωμα που λέγαμε industrial metal έχει κηδευτεί για τα καλά και περιμένουμε κάνα project του Broadrick ή του Lamont να ξεχαρμανιάσουμε. Όλα αυτά μέχρι το τελευταίο δεκαήμερο που έφασαν στα ακουστικά μου το νέο τερατούργημα των P.H.O.B.O.S. (θα υπάρξει αποθέωση στο μέλλον) και τούτο δω το δεύτερο άλμπουμ των Wreck and Reference.
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Το "No Youth" έρχεται ένα χρόνο μετά το "Black Cassette" στους υποψιασμένους, από το πουθενά σε ανυποψίαστους σαν εμένα. Χοντρικά το σχήμα ακροβατεί ανάμεσα σε έννοιες όπως industrial, doom, darkwave, experimental, noise, black metal, ambient, ανακατεύοντας τα πάντα. Η συνοχή δεν είναι παρούσα παντού, αλλά όπου είναι (στο μεγαλύτερο μέρος του τριαντάλεπτου άλμπουμ δηλαδή), το αποτέλεσμα είναι μια ηχητική δίνη που προσφέρει κινηματογραφικές ατμόσφαιρες, γνήσιο εφιαλτικό συναίσθημα, βιομηχανικό θόρυβο, φωνητικές ακροβασίες από απαγγελίες σε βαθειές dark ερμηνείες κι από κει σε deathgrunts. Το φάσμα των επιρροών είναι τεράστιο, το name-dropping αναπόφευκτα θα περάσει από τους Swans, τους Bauhaus, τους Angelic Process, τον Chu Ishikawa και αυτά δεν καλύπτουν ούτε το 10% όσων συμβαίνουν εδώ.
Δύσκολο άλμπουμ σίγουρα, αλλά για τα εύκολα υπάρχουν και οι Rammstein. Για τους τολμηρούς αυτό εδώ είναι highly recommended που λένε και στα χωριά, διατίθεται έναντι προαιρετικού αντιτίμου από τους ίδιους.


http://wreckandreference.bandcamp.com/